RUHUMUN MUTLU PERİSİ NEREDE
Köyümde erkenden kalkar
Gözümde ki uykuyu ovuşturarak kovardım
Şimdiyse uyumak için ne çarelere baş vuruyorum
Köyümde hayli uzak yerden tezek getirip ocak yakardım
Çabucak alevlensin diye epeyce yellerdim ocağı
Alevler parladı mı sevincime diyecek yoktu
Ocağın üzerine bir hisli kazanda yarma çorbası pişirirdim
Yer sofrasında üfleye püfleye kaşıklardık ne tatlı olurdu
Şimdiyse ocağın düğmesini büküp yaktığımın farkında bile değilim
Pırıl pırıl çaydanlıklarda çay demlenir
Masada en az üç çeşit peynir daha tatlısı zeytini yumurtasına kadar diziyorum
Yinede aranıyorum ne koyalım
İsteksizce tadına bile varmadan yine topla o artıkları soğuk dolaba yerleştir
Köyümde çok zinde alelacele ev işlerimi bitirir ahıra gider
İnekleri sağardım Tavan aralarından başıma kuş yavruları düşerdi
O kuşun yavrusunu alır sever yuvasına koyardım
O ağır işlerin nasıl bittiğini bile bilmezdim
Şimdiyse halı döşemeli dairenin tozunu alıp süpürmesi zor gelir
Köyümde ineği koyunu alelacele sağıp
Sütün ayırmak için makineye çekerdim
İnekleri nahıra katmak için koştura koştura götürüyordum
Geri dönünce bir taşın üzerine oturarak
Çok mutlu bir şekilde dinleniyordum
Şimdiyse arabayla markete pazara gidip kumanya almak
Beni çok yoruyor Alış veriş hesabı asabımı bozuyor dinlenemiyorum
Köyümde gezi eğlence yerimiz Yaylalarda
Kayaların arasından akan bulakların başıydı
Ara sıra köyden en az on beş yirmi kız gelin davul zurna
Eşliğinde gezmeye gelirlerdi bende aralarına karışır düz gider dere çıkardık
Kayalarda ki bulaklara varırdık türküler maniler söylerdik
Elimizi yüzümüzü o soğuk sularda yıkar biri birimize su çilerdik
Çalı çırpıyla ocak yakar çay demler götürdüklerimiz kete çöreği yerdik
Şen şakrak kuşlar kadar hafif dünyanın yükü üzerimizden kalkmış kadar
Sevinçle neşeyle davul zurna eşliğinde yeri dönerdik
Şimdiyse ne kadar güzel yerlere gitsem de
Köyde ki taşın toprağın o zor şartların arasında ki sevinci
Yaşayamıyorum ruhumun mutlu perisi nereye gitti
Yazdığı öykü- hikaye için Besti koç Hanfendiye Sonsuz şükranlarımızı iletiyoruz.
Köyümde erkenden kalkar
Gözümde ki uykuyu ovuşturarak kovardım
Şimdiyse uyumak için ne çarelere baş vuruyorum
Köyümde hayli uzak yerden tezek getirip ocak yakardım
Çabucak alevlensin diye epeyce yellerdim ocağı
Alevler parladı mı sevincime diyecek yoktu
Ocağın üzerine bir hisli kazanda yarma çorbası pişirirdim
Yer sofrasında üfleye püfleye kaşıklardık ne tatlı olurdu
Şimdiyse ocağın düğmesini büküp yaktığımın farkında bile değilim
Pırıl pırıl çaydanlıklarda çay demlenir
Masada en az üç çeşit peynir daha tatlısı zeytini yumurtasına kadar diziyorum
Yinede aranıyorum ne koyalım
İsteksizce tadına bile varmadan yine topla o artıkları soğuk dolaba yerleştir
Köyümde çok zinde alelacele ev işlerimi bitirir ahıra gider
İnekleri sağardım Tavan aralarından başıma kuş yavruları düşerdi
O kuşun yavrusunu alır sever yuvasına koyardım
O ağır işlerin nasıl bittiğini bile bilmezdim
Şimdiyse halı döşemeli dairenin tozunu alıp süpürmesi zor gelir
Köyümde ineği koyunu alelacele sağıp
Sütün ayırmak için makineye çekerdim
İnekleri nahıra katmak için koştura koştura götürüyordum
Geri dönünce bir taşın üzerine oturarak
Çok mutlu bir şekilde dinleniyordum
Şimdiyse arabayla markete pazara gidip kumanya almak
Beni çok yoruyor Alış veriş hesabı asabımı bozuyor dinlenemiyorum
Köyümde gezi eğlence yerimiz Yaylalarda
Kayaların arasından akan bulakların başıydı
Ara sıra köyden en az on beş yirmi kız gelin davul zurna
Eşliğinde gezmeye gelirlerdi bende aralarına karışır düz gider dere çıkardık
Kayalarda ki bulaklara varırdık türküler maniler söylerdik
Elimizi yüzümüzü o soğuk sularda yıkar biri birimize su çilerdik
Çalı çırpıyla ocak yakar çay demler götürdüklerimiz kete çöreği yerdik
Şen şakrak kuşlar kadar hafif dünyanın yükü üzerimizden kalkmış kadar
Sevinçle neşeyle davul zurna eşliğinde yeri dönerdik
Şimdiyse ne kadar güzel yerlere gitsem de
Köyde ki taşın toprağın o zor şartların arasında ki sevinci
Yaşayamıyorum ruhumun mutlu perisi nereye gitti
Yazdığı öykü- hikaye için Besti koç Hanfendiye Sonsuz şükranlarımızı iletiyoruz.
