Takvimler; yine Temmuzun 22 sini gösteriyor... O gün, bugün küskünüm Temmuza... Hayat bir çelme daha takmıştı, hemde ne çelme... Yaslandığım koca çınar, kahramanım, arkamdaki heybetli dağ... Babam, evet babam aramızdan tamda bu zaman ayrıldın... Duygular kafamın içinde harp ediyor, öyle yaz, böyle yaz, şöyle anlat, böyle anlat... Ama inan nasıl aktaracağımı bende bilmiyorum, bilemiyorum, artık kelimelerde, yetmiyor, yetim kalıyor...
Duruşunu. bakışını, seslenişini, adamlığını, babayiğitliğini, merhametini, inancını, dürüstlüğünü, vesaire, vesaire... Yaz yaz bitmez...
Hani çoğumuz deriz ya (anne, baba veya bir değerli büyüğünü, küçüğünü kaybeden / ler) Yaşasaydı gölgesi yeterdi... Başka bir şey istenmez...
Belki o zamanlar farkında değildim, kim bilir... Meğer benim koruyucu kalkanım, benim hayata dik duruşum imiş... Bunu şimdilerde daha da iyi anlıyorum. Bana yeri geldi mi arkadaş, yeri geldi mi bir sırdaş, oldun. Ne yapması gerektiğini çok iyi bilen bir adamdı babam.
Koca yürekli, cesur yürekli...
Onu kaybetmenin acısı tarifsizdi. Enkaz altında kalmış bir deprem zede gibiydim... Uzun bir süre kurtarılmayı bekleyen...
Çok zordu çok. Bir anda her şey üzerime üzerime...
Tamda yaşama atılmaya az bir zaman kala, daha askerliğe uğurlanışımı bile yaşayamadan gitti, babam...
Yokluğuna hiç alışamadım. ( yüreğimde yaşıyor )
Tanıyan herkesin övgüyle bahsettiği önem verdiği asil insandı o. Bulunduğu yerin, mahallenin, babası, dayısı, evladı, iyilik kahramanıydı o... Hep onu örnek almaya çalıştım. Her ne kadar kişilerin kendine has özellikleri olsa da çoğu özelliğim babamdan dır.
Canım babam, seni çok ama çok özlüyorum. Elimden geldiğince, dilim döndüğünce hep ruhuna YASİN okuyorum (ALLAH kabul etsin inşallah) Sana yetmez satırlar biliyorum. Ama nacizane duygularımı beyaz sayfalara dökmek geldi içimden. Haykırmak istedim usulca...
Bunu yapabildiğim yerlerden birisi de, burası. Duygularımın içimde kalarak, ya da boşluğa haykırarak yok olmasına içim elvermiyor, vermezde. Bende bu nedenle paylaşmayı seçtim. İnan bana çok değerli ve anlayışlı insanlarla paylaşıyorum... Sen benim kıymetlim sin... Canım babam. Biliyorum sende benim için, bizler için dualar ediyorsun. Ve biliyorum bir gün güzellikler içinde kavuşacağız...
Seni bir iki satırla bu küçük sayfalara sığdıramam, babam dağ gibi adam. Duruşun yeterdi senin duruşun...
Seni çok özledim babam. Öylesi duygular içindeyim ki... Sen yanımda olsaydın, var ya, işte o zaman uzaklar yakındı, zorlar kolaydı... Canım babam...
Öyle özledim, özledik ki...
Mekanın cennet, Ruhun şad, olsun...
Duruşunu. bakışını, seslenişini, adamlığını, babayiğitliğini, merhametini, inancını, dürüstlüğünü, vesaire, vesaire... Yaz yaz bitmez...
Hani çoğumuz deriz ya (anne, baba veya bir değerli büyüğünü, küçüğünü kaybeden / ler) Yaşasaydı gölgesi yeterdi... Başka bir şey istenmez...
Belki o zamanlar farkında değildim, kim bilir... Meğer benim koruyucu kalkanım, benim hayata dik duruşum imiş... Bunu şimdilerde daha da iyi anlıyorum. Bana yeri geldi mi arkadaş, yeri geldi mi bir sırdaş, oldun. Ne yapması gerektiğini çok iyi bilen bir adamdı babam.
Koca yürekli, cesur yürekli...
Onu kaybetmenin acısı tarifsizdi. Enkaz altında kalmış bir deprem zede gibiydim... Uzun bir süre kurtarılmayı bekleyen...
Çok zordu çok. Bir anda her şey üzerime üzerime...
Tamda yaşama atılmaya az bir zaman kala, daha askerliğe uğurlanışımı bile yaşayamadan gitti, babam...
Yokluğuna hiç alışamadım. ( yüreğimde yaşıyor )
Tanıyan herkesin övgüyle bahsettiği önem verdiği asil insandı o. Bulunduğu yerin, mahallenin, babası, dayısı, evladı, iyilik kahramanıydı o... Hep onu örnek almaya çalıştım. Her ne kadar kişilerin kendine has özellikleri olsa da çoğu özelliğim babamdan dır.
Canım babam, seni çok ama çok özlüyorum. Elimden geldiğince, dilim döndüğünce hep ruhuna YASİN okuyorum (ALLAH kabul etsin inşallah) Sana yetmez satırlar biliyorum. Ama nacizane duygularımı beyaz sayfalara dökmek geldi içimden. Haykırmak istedim usulca...
Bunu yapabildiğim yerlerden birisi de, burası. Duygularımın içimde kalarak, ya da boşluğa haykırarak yok olmasına içim elvermiyor, vermezde. Bende bu nedenle paylaşmayı seçtim. İnan bana çok değerli ve anlayışlı insanlarla paylaşıyorum... Sen benim kıymetlim sin... Canım babam. Biliyorum sende benim için, bizler için dualar ediyorsun. Ve biliyorum bir gün güzellikler içinde kavuşacağız...
Seni bir iki satırla bu küçük sayfalara sığdıramam, babam dağ gibi adam. Duruşun yeterdi senin duruşun...
Seni çok özledim babam. Öylesi duygular içindeyim ki... Sen yanımda olsaydın, var ya, işte o zaman uzaklar yakındı, zorlar kolaydı... Canım babam...
Öyle özledim, özledik ki...
Mekanın cennet, Ruhun şad, olsun...
