gülüşüm
Uzman
Bazen gülüyorlar bana.
Sevmez diyorlar, bu kız kimseyi sevmez... Bilmiyorlar biliyor musun hiç bilmiyorlar! Sadece konuşuyorlar. Onların aşktan bahsetmesini istemiyormuşum... Hep kızıyormuşum.
Ne yapayım, benim anlatacak pek birşeyim yokki. Onlar hep sevgilileriyle geçirdikleri zamanları anlatıyorlar.
DİNLEMİYORMUŞUM!!!
Neyapayım? Ben senle hiç oturmadım ki... Konuşmadım ki...
Onlar sevgililerinin aldığı hediyelerden, kendilerine armağan edilen şarkılardan bahsediyorlar. Bense kaçıyorum ne yapayım?
Yine birgün sevgililerini anlatmaya başladılar, bense hiç birşey söylemeden oturuyordum. En yakın arkadaşım yanıma geldi ve bir sevdiğinin olduğunu, ona nasıl açılması gerektiğini sordu. Ona akıl verdim. Herkes yine alaycı bir tavırla güldü.
''Bundan mı akıl alıyorsun'' dediler. Bense başımı öne eğdim. Kız teşekkür etti. Ona hep sana sölemek isteyipte söleyemediğim sözleri söledim. Çünkü ben senden başka birşey bilmedimki ne söyleyebilirdim başka?
SEN İLKİMDİN BENİM.
Kız ertesi gün sevdiğine söylemiş, çocuk sadece BENDE SENİ SEVDİM. HEMDE SÖYLEDİĞİN ŞU İKİ SÖZ VARYA BİTİRDİ BENİ'' demiş. Anlayacağın çocuk sözlerimi çok beğenmiş. Benim planlayıpta söyleyemediğim, arkadaşlarımın dalga geçtiği o sözleri çocuk çok beğenmiş. Kıza herkesten farklı olduğunu söylemiş. Herkesten farklı konuşup farklı sözcükler söylediğine.
Bilseydim bende bende o sözleri ona söylerdim. Ama dalga geçersin evet sende kızlar gibi benle dalga geçersin diye söylemedim daha doğrusu cesaret edemedim.
Kız çocuğa ''İLKİMSİN SEN HİÇ BİR KALPTE İLK OLDUNMU''demiş. Çocuk ilk kelimesin ve ilk olmayı sevmiş. Anlaşılan yalan sevdalardan bıkmış artık.
Şimdi çıkıyorlar, bilsem bunları bende söylerdim. Sevmeyen, sevemeyen aptal bir kız olmaktan kurtulurdum.
Ama olsun, bir başkasının ağzındanda duysan bana ait olan sözleri beğendin ya onada razıyım.
Sana ARKADAŞIMLA MUTLULUKLAR BİTANEM. SEN ONUN DEĞİL BENİM İLKMİSİN!!
Sevmez diyorlar, bu kız kimseyi sevmez... Bilmiyorlar biliyor musun hiç bilmiyorlar! Sadece konuşuyorlar. Onların aşktan bahsetmesini istemiyormuşum... Hep kızıyormuşum.
Ne yapayım, benim anlatacak pek birşeyim yokki. Onlar hep sevgilileriyle geçirdikleri zamanları anlatıyorlar.
DİNLEMİYORMUŞUM!!!
Neyapayım? Ben senle hiç oturmadım ki... Konuşmadım ki...
Onlar sevgililerinin aldığı hediyelerden, kendilerine armağan edilen şarkılardan bahsediyorlar. Bense kaçıyorum ne yapayım?
Yine birgün sevgililerini anlatmaya başladılar, bense hiç birşey söylemeden oturuyordum. En yakın arkadaşım yanıma geldi ve bir sevdiğinin olduğunu, ona nasıl açılması gerektiğini sordu. Ona akıl verdim. Herkes yine alaycı bir tavırla güldü.
''Bundan mı akıl alıyorsun'' dediler. Bense başımı öne eğdim. Kız teşekkür etti. Ona hep sana sölemek isteyipte söleyemediğim sözleri söledim. Çünkü ben senden başka birşey bilmedimki ne söyleyebilirdim başka?
SEN İLKİMDİN BENİM.
Kız ertesi gün sevdiğine söylemiş, çocuk sadece BENDE SENİ SEVDİM. HEMDE SÖYLEDİĞİN ŞU İKİ SÖZ VARYA BİTİRDİ BENİ'' demiş. Anlayacağın çocuk sözlerimi çok beğenmiş. Benim planlayıpta söyleyemediğim, arkadaşlarımın dalga geçtiği o sözleri çocuk çok beğenmiş. Kıza herkesten farklı olduğunu söylemiş. Herkesten farklı konuşup farklı sözcükler söylediğine.
Bilseydim bende bende o sözleri ona söylerdim. Ama dalga geçersin evet sende kızlar gibi benle dalga geçersin diye söylemedim daha doğrusu cesaret edemedim.
Kız çocuğa ''İLKİMSİN SEN HİÇ BİR KALPTE İLK OLDUNMU''demiş. Çocuk ilk kelimesin ve ilk olmayı sevmiş. Anlaşılan yalan sevdalardan bıkmış artık.
Şimdi çıkıyorlar, bilsem bunları bende söylerdim. Sevmeyen, sevemeyen aptal bir kız olmaktan kurtulurdum.
Ama olsun, bir başkasının ağzındanda duysan bana ait olan sözleri beğendin ya onada razıyım.
Sana ARKADAŞIMLA MUTLULUKLAR BİTANEM. SEN ONUN DEĞİL BENİM İLKMİSİN!!
arkadaşımın aşksıın modu acıklıdır her zaman
