~meLek~
GalataSaray'ım
'SEN'SİZ'lik ..
Gideceksin..
Sonra ne mi olacak?
..
Bir bankın yalnızlığına ortak olacağım..
Acıyı iliklerime kadar işleyerek..
Önümden geçen insanlar yalnızlığımı öyle yüzüme vururcasına gülümseyecekler ki.
Seni özlemek tek çare olacak.
Hiç vakit kaybetmeden,
Özleyeceğim seni..
..
Bir sorunum olacak o an.
O da,
Senin duymayacağını bilmek.
Ya da özleminle yanıp tutuşarak oturduğum bu bank'a ben kalktıktan sonra elbet iki divane aşığın oturacağı gerçeği..
Elimden gelen, sadece gözyaşlarımı içime içime akıtmak olacak.
Ya da gözlerim kızarana dek akrebin yelkovanı kovalayışını 'sensiz zaman geçmiyor' dercesine seyretmek..
..
İntikamımı denizlere fırlattığım taşlardan alacağım sonra!
Ne kadar uzağa atarsam o kadar yaklaştığımı zannedicem sana.
Sonra yakacağım bir sigara..
Dumanına dalacağım aptal aptal.
Zaman hem beni hem de sigaramı bitirecek yavaş yavaş..
Bu da acı'nın bende ki temsili olacak..
Lanet edeceğim dünyada var olan aşk tablolarına..
Ve günaha gireceğim sevgilim, onları kıskanarak..
Sensizliğe küfürler savurarak,
Bir geceye kucaklar dolusu ayrılık sığdıracağım..
Kağıtlara dökmeye çalışacağım, Seni..
Yapamayacağım.
Ne satırları şaşırtmaya, ne de cümlelerin boynunu bükmeye hakkım var çünkü..
Onları olmayacak bir mutlu son ile kandırmak,
Günah..
..
Her devrik cümlede bir anımız olacak.
Pembe panjurlu evimiz düşlerimiz gibi siyaha boyayacağız..
Resmine sonbahar gibi baktığımda karşı koyamayacağım bir rüzgar gibi hain bakacak gözlerin.
Sensizlik 1.dereceden düşmanım olacak.
Ne martılar can atacak simit atmalarıma,
Ne de ben can atacağım onların mutlu olmasına.
Zaten sana yeterince aç değil mi yüreğim?
..
Derin bir sessizlik bir gün daha çalacak takvim yapraklarından..
Ömrümden heba ettiğin bir gün daha olacak.
Gülmeye tövbe edermiş gibi, somurtacağım.
Bunca iç çatışmasından sonra bir arkadaşım gelecek yanına ve nasılsın diyecek?
İyiyim. diyeceğim.
Yalan, ağzıma dolanmış bir aşk şarkısından ibaret olacak..
..
Zaten herşeyi mahvedende bu değil mi?
Maziyi kötü masallara benzetemediğim için yanacağım içten içe.
Acizliğime beddua eder gibi, susacağım.
Ölmüş gibi..
Yokmuş gibi..
Duvarlardaki yumruklardan hamile kalan kan damlaları iğreti bir sensizlik kokmasına neden olacak düşman saydığım 4 duvarın..
Kaçamayacağım.
Sen-sizlikte olsa, SEN var içinde..
..
Bu halime hitaben,
Karanlık alay edecek geceleyin..
Uykularıma tecavüzler olacak,
Göztorbalarımda mor çiçekler açacak.
Gözyaşlarımla sulayayım diye.
Sen yine olmayacaksın.
..
Ve galiba,
Yine umudum kırılacak.
Nasıl mı?
Hani son kez dokunmak istersin de izin vermezler ya.
..
Öyle işte.
Gideceksin..
Sonra ne mi olacak?
..
Bir bankın yalnızlığına ortak olacağım..
Acıyı iliklerime kadar işleyerek..
Önümden geçen insanlar yalnızlığımı öyle yüzüme vururcasına gülümseyecekler ki.
Seni özlemek tek çare olacak.
Hiç vakit kaybetmeden,
Özleyeceğim seni..
..
Bir sorunum olacak o an.
O da,
Senin duymayacağını bilmek.
Ya da özleminle yanıp tutuşarak oturduğum bu bank'a ben kalktıktan sonra elbet iki divane aşığın oturacağı gerçeği..
Elimden gelen, sadece gözyaşlarımı içime içime akıtmak olacak.
Ya da gözlerim kızarana dek akrebin yelkovanı kovalayışını 'sensiz zaman geçmiyor' dercesine seyretmek..
..
İntikamımı denizlere fırlattığım taşlardan alacağım sonra!
Ne kadar uzağa atarsam o kadar yaklaştığımı zannedicem sana.
Sonra yakacağım bir sigara..
Dumanına dalacağım aptal aptal.
Zaman hem beni hem de sigaramı bitirecek yavaş yavaş..
Bu da acı'nın bende ki temsili olacak..
Lanet edeceğim dünyada var olan aşk tablolarına..
Ve günaha gireceğim sevgilim, onları kıskanarak..
Sensizliğe küfürler savurarak,
Bir geceye kucaklar dolusu ayrılık sığdıracağım..
Kağıtlara dökmeye çalışacağım, Seni..
Yapamayacağım.
Ne satırları şaşırtmaya, ne de cümlelerin boynunu bükmeye hakkım var çünkü..
Onları olmayacak bir mutlu son ile kandırmak,
Günah..
..
Her devrik cümlede bir anımız olacak.
Pembe panjurlu evimiz düşlerimiz gibi siyaha boyayacağız..
Resmine sonbahar gibi baktığımda karşı koyamayacağım bir rüzgar gibi hain bakacak gözlerin.
Sensizlik 1.dereceden düşmanım olacak.
Ne martılar can atacak simit atmalarıma,
Ne de ben can atacağım onların mutlu olmasına.
Zaten sana yeterince aç değil mi yüreğim?
..
Derin bir sessizlik bir gün daha çalacak takvim yapraklarından..
Ömrümden heba ettiğin bir gün daha olacak.
Gülmeye tövbe edermiş gibi, somurtacağım.
Bunca iç çatışmasından sonra bir arkadaşım gelecek yanına ve nasılsın diyecek?
İyiyim. diyeceğim.
Yalan, ağzıma dolanmış bir aşk şarkısından ibaret olacak..
..
Zaten herşeyi mahvedende bu değil mi?
Maziyi kötü masallara benzetemediğim için yanacağım içten içe.
Acizliğime beddua eder gibi, susacağım.
Ölmüş gibi..
Yokmuş gibi..
Duvarlardaki yumruklardan hamile kalan kan damlaları iğreti bir sensizlik kokmasına neden olacak düşman saydığım 4 duvarın..
Kaçamayacağım.
Sen-sizlikte olsa, SEN var içinde..
..
Bu halime hitaben,
Karanlık alay edecek geceleyin..
Uykularıma tecavüzler olacak,
Göztorbalarımda mor çiçekler açacak.
Gözyaşlarımla sulayayım diye.
Sen yine olmayacaksın.
..
Ve galiba,
Yine umudum kırılacak.
Nasıl mı?
Hani son kez dokunmak istersin de izin vermezler ya.
..
Öyle işte.
