Bir Bilsen Seni Nasıl Özlediğimi
Seni özlemek, gökyüzünde kaybolan bir yıldızın ardından duyulan sızı gibi, tenime değen soğuk bir rüzgar gibi, sessizliğe gömülmüş bir gecede yankılanan hüzünlü bir şarkı gibi. Varlığınla aydınlanan dünyamın şimdi karanlığa gömülmüş olması gibi...
Seni özlemek, her anımda seni aramaktır. Gülüşünde açan çiçekleri, sesinde cıvıldayan kuşları, bakışlarında saklı evreni görmeye çalışmaktır. Seni her yerde, her şeyde hissetmek, ama bir türlü ulaşamamaktır.
Seni özlemek, sensiz geçen her dakikanın bir ömür gibi gelmesidir. Kalbimin her atışında adını fısıldamaktır. Rüyalarımda seni görmeyi, uyanınca yanında bulmayı dilemektir.
Seni özlemek, sana olan sevgimi haykırmak isteyip de kelimelerin boğazımda düğümlenmesidir. Yüreğimdeki fırtınaları sana anlatmak isteyip de sessizliğe gömülmektir.
Seni özlemek, her şeye rağmen umudumu kaybetmemektir. Bir gün geri döneceğine inanmak, o güne kadar seni kalbimde saklamaktır.
Bir bilsen seni nasıl özlediğimi... Ah, bir bilsen!
