72 yıldır üzerine yük olduk! Mirasın ne bitmez bir servetmiş ki yerli, yabancı, soyguncu, vurguncu herkesi doyurduk! Ne yıkılmaz bir Devlet kurmuşsun ki, tepesinden temellerine kadar oyum oyum oydurduk! Hala akıllanmadık, hala çıkmaz sokakları “şaşkın sürüler” gibi doldurduk!
Sana önce “en yakınında duranlar” ihanet etti Ata’m…
Ne Türklüğünü bize öğrettiler, nede “TAM BAĞIMSIZLIK” aşkını!
Sen ölür ölmez kazıdılar ismini, bize bıraktığın her kuruşu “KANLA, GÖZ YAŞIYLA” helal edilmiş paralardaki resmini!
Sen “BOZKURT ATA’M”, sen Bilge Tonyukuk, sen Atilla, sen Bilge Kağan, sen “ÖZGÜRLÜĞÜN, HÜRRİYETİN SİMGESİ KÜR’ŞAD”, sen Anadolu’nun kilidini açan Alparslan, sen çağ açıp, çağ kapayan Fatih, sen Yavuz, sen Kanuni Sultan Süleyman! Anlatmadılar bana bunları Ata’m!
Sen “TARİHİN BAŞLANGICI, SEN MEDENİYETİN BEŞİĞİ”, o beşikte sallanan, kasırgalara aldırmayan, YILDIRIMLAR YARATAN VE BİR GÜNEŞ GİBİ ATİNİN UFKUNDA DOĞAN TÜRK!” Dedikçe demediler senden sonra! Diyenleri de susturdular bir bir! Tarihimiz, medeniyetimiz, dilimiz, inancımız, kültürümüz gasp edildi gün be gün!
İlim dedin, irfan dedin, muasır medeniyet seviyesini aşmak dedin anlamadılar senden sonrası!
Onlar “BATI DEDİ, KÜÇÜK AMERİKA” belledi! Tam bağımsızlık ancak “EKONOMİK BAĞIMSIZLIKLA” kazanılır dedin, onlar İMF anladı, AB anladı!
Sen, “HANGİ İSTİKLAL VARDIR Kİ YABANCILARIN, ECNEBİLERİN TELKİNLERİYLE YÜKSELEBİLSİN! TARİH BÖYLE BİR HADİSEYİ KAYDETMEMİŞTİR!” Dedin, onlar “KÜRESEL EŞKİYAYA TESLİM OLMAK” anladılar!
Sen tarih yaptın Ata’m… Tarihe altın harflerle yazdırdın “Türk’ün” adını! Onlar ne varsa sildiler…
Sen hasta adamı ayağa kaldırdın, onlar “SAĞLAMI HASTA DİYE” attılar emperyalizmin önüne! Didik didik ettiler her yanımızı! Üzerimizde denenmedik ilaç, denenmedik “PSİKOLOJİK SAVAŞ”, yedirilmedik GDO’lu besin kalmadı! Kobay olduk, “ PARANOYAK” olduk! Sınırlarımız “MİSAK-I MİLLİ” idi, günümüzde “EŞKİYANIN, TERÖRİSTİN” paspası yapıldı, çiğnendi arsızca!
Sen “YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM” diye yola çıkmıştın, şimdikiler “TESLİMİYETTE SINIR YOK! YOLA DEVAM” diyorlar!
Sen, “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!” Demiştin; şimdikiler zorla, inatla, ellerine tutuşturulmuş senaryolarla “KAZIYACAĞIZ DAĞDAN, TAŞTAN BU ÖZDEYİŞİNİ” diye utanmazca saldırıyorlar!
Şikayetim var Ata’m!
Artık huzurumuz yok! Birliğimiz, bütünlüğümüz kalmadı! En büyük eserin olan Cumhuriyet numaralarla ifade edilir oldu! Sıraya girdiler yıkmak için ne varsa senden kalan! Türkiye Cumhuriyeti adı var, kendi yok bir devlet gibi! Tekrar “hasta adam” lafları dolaşır oldu ortalıkta!
Arsızlıkta, yüzsüzlükte sınır kalmadı Ata’m! Senin Köşküne, “Senin ve Türklüğün” düşmanları çöreklendi… Hainler, bölücüler orada ağırlanır oldu! Senin Gazi Meclisin yaralı, adına yakışmayanlarca işgal altında ama “GAZİLERİNE, ŞEHİTLERİNE SANKİ KAPALI!?”
Bak! 10 Kasım geldi… Tamda O GÜN Gazi Meclisinin duvarlarında “ADINA AÇILIM DENEN” ihanet senaryolarının çığlığı yankılanacak! Senin için “RAHAT UYU” falan diyecekler!? O meclisten ortalığa saçılan “kirli emeller” sanki SENİ rahatsız etmeyecek diye pervasızca konuşacaklar!
Şikayetim var Ata’m…
Adım adım Anıtkabir’e kadar yaklaşan “İHANETİN AYAK SESLERİNİ” duymandan huzursuzum, ŞİKAYETÇİYİM! Huzuruna geleceklerin “MASKELERİNİN DÜŞMESİNDEN”, Seni de rencide etmelerinden dolayı üzgünüm, suçluluk duyuyorum!
Sana layık olana kadar! “ESERLERİN ESERİMİZDİR!” Diyenler önünde saygıyla eğilene kadar bizleri affet!
Sana önce “en yakınında duranlar” ihanet etti Ata’m…
Ne Türklüğünü bize öğrettiler, nede “TAM BAĞIMSIZLIK” aşkını!
Sen ölür ölmez kazıdılar ismini, bize bıraktığın her kuruşu “KANLA, GÖZ YAŞIYLA” helal edilmiş paralardaki resmini!
Sen “BOZKURT ATA’M”, sen Bilge Tonyukuk, sen Atilla, sen Bilge Kağan, sen “ÖZGÜRLÜĞÜN, HÜRRİYETİN SİMGESİ KÜR’ŞAD”, sen Anadolu’nun kilidini açan Alparslan, sen çağ açıp, çağ kapayan Fatih, sen Yavuz, sen Kanuni Sultan Süleyman! Anlatmadılar bana bunları Ata’m!
Sen “TARİHİN BAŞLANGICI, SEN MEDENİYETİN BEŞİĞİ”, o beşikte sallanan, kasırgalara aldırmayan, YILDIRIMLAR YARATAN VE BİR GÜNEŞ GİBİ ATİNİN UFKUNDA DOĞAN TÜRK!” Dedikçe demediler senden sonra! Diyenleri de susturdular bir bir! Tarihimiz, medeniyetimiz, dilimiz, inancımız, kültürümüz gasp edildi gün be gün!
İlim dedin, irfan dedin, muasır medeniyet seviyesini aşmak dedin anlamadılar senden sonrası!
Onlar “BATI DEDİ, KÜÇÜK AMERİKA” belledi! Tam bağımsızlık ancak “EKONOMİK BAĞIMSIZLIKLA” kazanılır dedin, onlar İMF anladı, AB anladı!
Sen, “HANGİ İSTİKLAL VARDIR Kİ YABANCILARIN, ECNEBİLERİN TELKİNLERİYLE YÜKSELEBİLSİN! TARİH BÖYLE BİR HADİSEYİ KAYDETMEMİŞTİR!” Dedin, onlar “KÜRESEL EŞKİYAYA TESLİM OLMAK” anladılar!
Sen tarih yaptın Ata’m… Tarihe altın harflerle yazdırdın “Türk’ün” adını! Onlar ne varsa sildiler…
Sen hasta adamı ayağa kaldırdın, onlar “SAĞLAMI HASTA DİYE” attılar emperyalizmin önüne! Didik didik ettiler her yanımızı! Üzerimizde denenmedik ilaç, denenmedik “PSİKOLOJİK SAVAŞ”, yedirilmedik GDO’lu besin kalmadı! Kobay olduk, “ PARANOYAK” olduk! Sınırlarımız “MİSAK-I MİLLİ” idi, günümüzde “EŞKİYANIN, TERÖRİSTİN” paspası yapıldı, çiğnendi arsızca!
Sen “YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM” diye yola çıkmıştın, şimdikiler “TESLİMİYETTE SINIR YOK! YOLA DEVAM” diyorlar!
Sen, “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!” Demiştin; şimdikiler zorla, inatla, ellerine tutuşturulmuş senaryolarla “KAZIYACAĞIZ DAĞDAN, TAŞTAN BU ÖZDEYİŞİNİ” diye utanmazca saldırıyorlar!
Şikayetim var Ata’m!
Artık huzurumuz yok! Birliğimiz, bütünlüğümüz kalmadı! En büyük eserin olan Cumhuriyet numaralarla ifade edilir oldu! Sıraya girdiler yıkmak için ne varsa senden kalan! Türkiye Cumhuriyeti adı var, kendi yok bir devlet gibi! Tekrar “hasta adam” lafları dolaşır oldu ortalıkta!
Arsızlıkta, yüzsüzlükte sınır kalmadı Ata’m! Senin Köşküne, “Senin ve Türklüğün” düşmanları çöreklendi… Hainler, bölücüler orada ağırlanır oldu! Senin Gazi Meclisin yaralı, adına yakışmayanlarca işgal altında ama “GAZİLERİNE, ŞEHİTLERİNE SANKİ KAPALI!?”
Bak! 10 Kasım geldi… Tamda O GÜN Gazi Meclisinin duvarlarında “ADINA AÇILIM DENEN” ihanet senaryolarının çığlığı yankılanacak! Senin için “RAHAT UYU” falan diyecekler!? O meclisten ortalığa saçılan “kirli emeller” sanki SENİ rahatsız etmeyecek diye pervasızca konuşacaklar!
Şikayetim var Ata’m…
Adım adım Anıtkabir’e kadar yaklaşan “İHANETİN AYAK SESLERİNİ” duymandan huzursuzum, ŞİKAYETÇİYİM! Huzuruna geleceklerin “MASKELERİNİN DÜŞMESİNDEN”, Seni de rencide etmelerinden dolayı üzgünüm, suçluluk duyuyorum!
Sana layık olana kadar! “ESERLERİN ESERİMİZDİR!” Diyenler önünde saygıyla eğilene kadar bizleri affet!
