Soluklandığım yerle, soluğumun kesildiği yer aynı...

Canının ''ACIDIĞINI'' Hissedersin... Ama Yapacak Bişey Yoktur... Ne ''KALBİNİ'' Susturabilirsin Ne De ''GERÇEKLERİ'' Değiştirebilirsin... Hayatı Olmasını İstediğin Gibi Değil Olduğu Gibi ''YAŞAMAYA'' Çalışırsın... Yüreğindeki Binlerce ''ACIYA'' Rağmen Gülen Maskeni Takıp... Her Yeni Güne ''UMUTLA''Bakmaya Devam Edersin....!!
Oysa içindeki sessiz çığlığı kimseler bilmez...

İnsan yaşamak istediği hayatı değil yaşamak zorunda kaldığı kaderi yaşıyor oda insana çok acı veriyor buna rağmen insan yine gülümseye bilyor çünkü açılarini belle etmemek için insan yalandanda olsa gülümsemek zorunda​

Soluklandığım yerle, soluğumun kesildiği yer aynı...​

Du fühlst, dass dein Leben "SCHRECKLICH" ist ... aber es gibt nichts, was du tun kannst ... du kannst dein "Herz" nicht zum Schweigen bringen, noch kannst du die "Wahrheiten" ändern ... du versuchst, das Leben als zu "LEBEN". Es ist nicht so, wie du es dir wünschst.. Du trägst deine lächelnde Maske trotz Tausenden von „Schmerz“ in deinem Herzen… Du schaust jeden neuen Tag mit „HOFFNUNG“ an….!!
Doch niemand kennt den lautlosen Schrei im Inneren...
Ein Mensch lebt nicht das Leben, das er leben möchte, sondern das Schicksal, das er leben muss, es tut sehr weh, aber man kann immer noch lächeln, weil man lächeln muss, auch wenn es ein Fake ist, um sich nicht an ihre Winkel zu erinnern