Sosyal Büyüme ve Gelişme : Sosyalleşme
Sosyalleşme; İnsanın tek başına yaşayabilmesi mümkün değildir.Konu ile ilgili araştırmalar,insanların ilk devirlerde bile toplu olarak bulunduğunu,yaşadığını ortaya koymuştur.
Çeşitli nedenler yüzünden tamamen veya kısmen,belirli bir zaman insan toplumundan uzak kalmış kimselerin davranışlarmın,bizim gibi normal bir insanınkilere pek benzemediği görülmektedir, insanın sosyal yönden gelişebilmesi, kendi cinsine Özgü özellikleri kazanabilmesi işin mutlaka başka insanlara ihtiyacı vardıranlarla birlikte yaşaması şarttır.
Her insan kendi eğilimlerine,yeteneklerine,içinde yaşadığı toplumun etkilerini de ekliyerek,kendisine özel davranışlar ve tavırlar geliştirir. İnsanın ilgileri,tavırları,vaziyet alış ve benzeri davranışları,geniş ölçüde yaşadığı sosyal çevrenin,toplumun olumlu yada olumsuz tesirlerinin bir sonucudur.Karakteristik özellikler,sosyal hayattaki şartlanmaların değişik görüntüleridir,
Sosyalizasyon terimi,insanın kendisiyle ve başkalarıyla daha iyi geçinme, uyum içinde olma,dengeli ve ahenkli bir kişilik oluşturmasını dile getirir.Sosyalleşmede zaman,apayrı bir önem taşır.Çünkü sosyalleşme,zamanla giderek gelişir /e olgunlaşır.
Sosyalleşme, zaman akışı içerisinde zevklerde,tavırlarda,ilgilerde,ihtiyaçlarda, bilgi, beceri ve alışkanlıklarda meydana gelen bütün değişmeleri içine alır. Sosyal bir insan,aslında uygar bir kimsedir.Toplum içerisinde saygın bir yeri olduğu gibi kendini ve çevresini çok iyi tanır. Başkalarıyla olan ilişkilerinde yapıcı,uysal,barışçı,terbiyeli,içten ve fakat bütün bunlardan ötede, davranışlarında her zaman ölçülüdür.Ölçülü hareket etme,uygar insanın tipik özelliğidir.
Sosyal gelişmekteki kişisel özelliklerden ayrı ve bağımsız olarak ele alınamaz.Bedensel,ruhsal,zihinsel ve cinsel gelişme,sosyalleşme ile yakından ilgili olarak İçiçed i rler. Bunları birbirinden soyutlayarak bağımsız bir biçimde düşünemeyiz.Aksine sosyal gelişme bunlara bağlı olup,onların,diğer gelişmelerin ortak bir sentezi,bir bileşiğidir
insan yaşça büyüdükçe,başkalarına,çevresindeki inşa îara karşı nasıl davranacağını ve hareket edeceğini öğrenir va kişinin sosyal bir yaratık c jrumuna gelmesini temin eden davranışların olgunlaşması;onun kişiliğinin belirmesini sağlar.
Başka deyişle bireyin,başka insanlardan farklı,bağımsız,kendi kendine yeten,ayrı bir dünya olan bir varlık olarak kimlik kazanmasınt,kendini onlardan ayıran niteliklere sahip olmasını mümkün kılar.Böylece bireyselleşme ve sosyalleşme,birbirinin karşı olmasına karşılık birbirini tamamlarlar.
Sosyalleşme; insanın, insanlık özelliklerini kazanabilmesi ve elde edebilmesi için,bir toplum içinde yaşayıp büyümesi,kendisi dışında kalan insanlarla belli ilişkiler kurarak devam ettirebilmesi,bunun gerçekleşebilmesini sağlamak amacıyla gerekli bilgi,beceri ve alışkanlıkları öğrenmesidir.
Sosyalleşmenin olabilmesi,okuldan çok hayata,insanlarla beraber yaşamaya ve daha önemlisi görgüye dayanır. Bu nedenle bir kimsenin sosyal olması yada olmaması, öğrenim derecesi, kültürü ve bilgisiyle ölçülemez.Çoğu zaman yüksek Öğrenim görmüş ve birisi,hiç öğrenim görmemiş fakat sürekli olarak insanlarla çeşitli ilişkiler içinde bulunmuş olana kıyasla,sosyal açıdan daha az olgun olabilir.Gözlemler bunu destekler niteliktedir.
Sosyalleşme, hayat tecrübelerinin,acı ve tatlı anılann ve bunlardan edinilen izlenimlerin payı büyüktür.Sosyalleşme,insan üzerine tesir eden sayısız etkenlerin,değişti etkilerinin karmaşık bir sonucudur..
Prof. Dr. Mustafa Yılman
