Günler...
Bir bir eriyordu
Zaman içinde götürüyordu
An her ibrette izana bir şeyler söylüyordu
Gözler bakarken görmüyor, gönül hissetmiyordu
Akıl ilim ve irfanla fikir haline gelmedikçe geçmiyordu
İçgüdüler, bilinçaltılar, zanlar, ne derler her bakımdan hükmediyordu
İnsan inandığı zaman aşk ve sevdası yoksa muhakemeden uzaksa cezp etmiyordu
Ve fakat inandık ve iman ettik derken, neyi ne kadar biliyor ve tanıyordu, sual bile sormuyordu
Herkes nereye gidiyorsa bizde oraya gideceğiz demekten mahcubiyet duymadan gülüyordu
Mustafa Cilasun
Bir bir eriyordu
Zaman içinde götürüyordu
An her ibrette izana bir şeyler söylüyordu
Gözler bakarken görmüyor, gönül hissetmiyordu
Akıl ilim ve irfanla fikir haline gelmedikçe geçmiyordu
İçgüdüler, bilinçaltılar, zanlar, ne derler her bakımdan hükmediyordu
İnsan inandığı zaman aşk ve sevdası yoksa muhakemeden uzaksa cezp etmiyordu
Ve fakat inandık ve iman ettik derken, neyi ne kadar biliyor ve tanıyordu, sual bile sormuyordu
Herkes nereye gidiyorsa bizde oraya gideceğiz demekten mahcubiyet duymadan gülüyordu
Mustafa Cilasun
