Acı çok dağılmış insanın kendini toplama aracıdır, onu matkap gibi kullanıp kişi psikolojik kaya katmanına ulaşır ve o temel üzerinde kendini yeniden kurar.
Acı kültür yoksa ağrı düzeyinde kalır.
Acıya dayanma gücü yetinmenin büyüklüğüyle paralel gider, yetinme de bir acıdır çünkü.
Açık alan korkusu öldürülmekten, kapalı alan korkusuysa öldürmekten kaçmak için oluşur.
Açık deniz yolculuklarında içme suyu kurtlanınca denizciler yanına su yerine alkol almıştı, gemicilerin çoğu o nedenle alkoliktir; bazı şeylerin nedeni sandığımızdan basit olabilir.
AIDS ve vebadan koruyan aynı gendir, veba Avrupada heladan, AIDS Afrikada maymundan gelmişken, bedenin kendine verdiği görevi dün yaptığından farklı olarak bugün beyin zihne vermiyor ki Avrupa yaşıyor, Afrika ölüyor.
Akıl dikkatten gelir.
Akıl hastalarını toplumun sağlıklı en alt grubu taşır, çünkü ancak o toplumsal katmanda hastaların toplumsal yarar/maliyet oranı makul bir düzeye ulaşır.
Akıllılar bir gün, deliler bir asır sonra haklı çıkar.
Aklı bozuk olanın bedeninde şudur diyemeyeceğimiz belli belirsiz bozukluklar vardır.
Aklın üstüne yük gelirse beden düşünmeye başlar.
Algı ile hafıza arasında bir yol vardır, bu yol sinirsel döngülerdeki zayıflık ya da taşınacak malzemedeki büyüklük nedeniyle tamamlanamazsa algılananlar yan yola saparak bilinçaltına düşer, dolu bilinçaltı bu nedenle kötü yol demektir; bu yolda algının çok hızlı ya da çok yavaş iletilmesi bildiğimiz bütün nevroz çeşitlerine bir temel verir.
Alıcı bir organizma kendine karşı verici bir toplum olmadıkça büyüyemez, sosyal her yapı o yüzden alıcıları giderek verici hale döndüren düzenekler olarak iş görür.
Allah her insana sabah uyanmak için bir neden vermiştir.
Allah'ın hakikatinin hisedilen tarafı sonsuzluğunun olması, düşündüren tarafı ondan kurtuluşun bulunmamasıdır.
Alt sosyal gruptan üste çıkanda takıntı, üst gruptan alta inende dağınıklık gözlenir.
Amacım azalmaya alışa alışa bir gün tamamen sessizliktir.
Ancak yaşamını öyküleştirebilenin benlik değeri yükselir.
Anne olarak görülmek hep devam ediyor, bu kadar farklı durumlara girip de hep aynı şekilde görülmeye devam etmek ilgimi çekiyor.
Annesi terzi, babası berber olanları severim, insanı bir şey yaparak keserler çünkü
Anneler çocuklarını okşadıkça gelecek yumuşak ve dengeli olacaktır
Anomi anatomiyi yok eder.
Arkadaşlığın, dostluğun köklerinde basit, somut etmenler rol almış olabilir, soğuk mağaralarda sarılmakla artan ısıyı koklayan derimizdeki ısı algılayıcılar gibi mesela.
Arzuların engellenmesi düşünceyi doğururken, doyurulması yok eder.
Asosyalliğin sınırında olup da sosyallik için can atanların sosyal olarak sivri tarafları olur.
Aşağılık duyguma uygun konum aldığımda, üstünlük duygusu olanların arasında yaşamım pürüzsüz akıyordu; aşağılık duyguma ters konum aldığımdaysa bu sefer de aşağılık duygusu olanların arasında sorunsuz yaşıyordum; her iki durumda da tersini yaptığımda ise felaketlerin kıyısından dönüyordum.
Aşırı doyum kendini engellemektir.
Aşk, birinin ruhunun diğerinin yüreğine doğru hızlı metastazı ve hasta bedenin içe doğru yavaş infilakıdır.
Aşk, kendi ölümünün lezzetidir.
Aşk, ortak benlikteki eriyik yapıyı, dış dünyada eriyerek bütünleşmek biçiminde taklit ettiği için vazgeçilmezdir.
Artık kendimi savunacak yaşları geçtim, tehlikeye atılmayacak yaşlara geldim.
Ayak ne kadar kalkar ve açılırsa saygı o kadar azalır, saygının aslı çünkü, "sen hareket etmeden ben hareket etmiyorum"a dolayısıyla "senin birincil hareketine ikincil olarak katılmayı severek kabulleniyorum"a dayanır.
Ayak sayısı arttıkça yetenek sayısı azalır
Ayakkabısı varsa zengindir, kolu bacağı varsa sağlıklıdır derim ve sokağa baktığımda gülen insanlar varsa dünya iyiye gidiyor derim
Azalmak katılmak içindir
Babam gibi olmalıydım, babam gibi olamazdım, ancak ona acıyarak kendimi kurtardım.
Babam insanlara sekizyüz milyon buğday tanesi vermişti, ben de sekizyüz bin sözcük verdim; bu kadarı yeter babama erişemeyeceğim
Bağırsağı uzun olanın iştahı fazladır
Başarı ölçüm meselesidir, zamanı, mesafeyi, karşıdakini, olup biteni ve kendini ölçemeyen başaramaz.
Başarılı adamlar yaşamlarını bütünüyle kontrol etme hayaline ve gücüne sahiptir.
Başarılı her insan, en azından kendi programını yapmaya yetecek kadar dışarıya kapalı olmak zorundadır.
Başat başatlığını, eksiğini yoksama alışkanlığındaki insanlar sayesinde sürdürür.
Başını eğip tek gözle bakma, saldırmadan önce mesafe ölçme davranışıdır
Başkalarına yardım et düzelirsin.
Başkasının ıstırabını anlamak konusunda engel kendimizdir, gövdesi, böylelikle de kendisi azalmış felçliler ıstıraptan ölür mesela.
Başkasının incinebilirliğinin farkında olmak kendi incinebilirliğine karşı, kendi incinebilirliğinin farkında olmaksa başkasının incinebilirliğine karşı küntlük gelişmesine neden olur.
Bazen çok bildim zannedersin, en büyük hatayı o zaman edersin, Melanie Klein çocuğunu analiz etmiş ve peşinden o çocuk intihar etmişti. Hayat bilgisizlik denizinde yüzenlere şımarmaya yetecek kadar yüzeysel bilgiyi ancak verir, kendisi oysa bütünüyle bilinemeyecek kadar ötededir. Hayatın verdiği anlık bilgiye güvenmeyin, sahtedir; gerçeğe yakın bilgi uzun bir gözlem ve deney sürecinin sonunda belki elde edilebilir.
Bazı insanlar yas tutamamaktan muzdariptir.
Bazı toplumlarda güçsüzlük kültürü var, güçsüzlük güç olmuş oralarda.
Bazılarının suç uydurma suçu vardır, bir suç denizinde böylece suçluluğunu görmezden gelebilir çünkü o.
Bazılarında kötülüğün bazılarında iyiliğin sevimsizliği vardır
Bazısı aradaki bağlara değil insanlara dikkat eder ve kafasında insana ilişkin ortaklık örgüsüyle, bütünlük düşüncesi oluşmaz; o yüzden zihinde tek başına taşlar gibi dikilip kalmış insanlar sevgi değil algı sorunudur.
Bebeklikte zevk algılayan reseptörler iyi gelişmemiştir; o yüzden bebekler zevki bir erime duygusu olarak algılar; erişkin rüyalarında da cinsel doyum erime tonunda yaşanır. Bebekliğimiz o yüzden, hiç dökemediğimiz üstümüzdeki sıvadır. Sıvayı yalnızca, çaresiz bir hastalıkla, karşılıksız bir aşk kazır.
Bebeğin içsel bir dünyadan dışsal olanına geçtiğini gösterir önemli bulgu, hem anne hem bebek rolüne soyunup kendi kendini sallamasıdır.
Beden önce tonus sonra üzerinde klonus yaratır ardından da bunları koordine eder, hareket böyle ortaya çıkar böyle sürer; toplumdaki hatta yaşamdaki olaylar da zuhur etmek için benzer bir yol izler; nispeten sert, tok bir zemin ve üzerinde oynak düzenekler...
Bedenin sınırları arzunun sınırlarından dardır.
Bedenini nesneleştirebilen sağlıklı, benliğini nesneleştirebilen yüce olur
Ben sesleri yazabilirim, konuşamam.
Beni en çok düşündüren şey, bitki kanındaki klorofille, hayvan kanındaki hemoglobinin birinin ortasında magnezyum, ötekinin ortasında demir bulunmasının dışında tamamen aynı yapılar olmasıdır.
Beni en çok korkutan şey insan öldüren insanların, ben insana hemen hemen sağlıklı insanlar olarak görünmesi olmuştur.
Benim aşkım benim ödipalim değildir yalnızca; insanlığın yaşadığı ödipallerin toplamıdır.
Benim beynim kendini ve bedenini, yanı sıra karşısındakinin beynini ve bedenini kullanıyor ve başkasının beynine kendini ve bedenini kullanma izni veriyor; aramızdaki ortaklık böyle sağlanıyor, sorun bu izin verilmediğinde çıkıyor, bu bir sorun çünkü insanların bizde doğmadan önce dahi hakları/payları var.
Benim için yazmak tamamlanmaktır.
Benim sorunum gözlerimin yarattığı boşluğu dilimin doldurmaması, görevini aklıma aktarmasıdır.
Benliği yoracak kadar nesne düşkünlüğü gösteren, içinde nesneden yana korku doğurarak kendini durdurmak zorunda kalır.
Beyin kategorik bir yerdir, fonksiyonların fonksiyonunu yaparak basit biçimde çalışır, anlaşılmazlığının nedeni girenin çıkanın ve işlemcinin fazla olmasındandır, insan değil ama iyi bir bilgisayar günün birinde onu anlayacaktır.
Beynimiz şemalarla işler, hep sabit şemalarla yürürse "tutarlı", değişken olanlarla ilerlerse "kişiliksiz", bazen sabit bazen değişken şemalarla giderse de "aklı başında" oluruz.
Beynimizde "von Economo" dediğimiz sosyal sinirler var, sayıları gün geçtikçe artıyor, insanın gelişkinliği ortaklığının ve ortaklarının bilincinde olmasıdır.
Beynimizde başkasının hareketini kendi hareketimizmiş gibi anlayan ayna nöronlar var, karşıda iki el sıkıştığında, bunu kendi elimiz yapıyormuş gibi algılamak bizi ortak bir varoluş düşüncesinden başka nereye götürebilir ki?
Beynin farklı yerlerini istediğimiz gibi uyarabilseydik, hiçbir deneyim yaşamamış olsalar bile dünün bebeklerinden bugünün erişkinlerini yaratabilirdik.
Beyninin yapısını düşününce, insanın yeryüzünde yaptıkları az gelir.
Bile bile tehlikeye giren insanlar vardır, kendini harap etmek acı duyarak kendini farketmek içindir.
Bileşmenin, birleşmenin olduğu her yerde organizatöre ihtiyaç vardır; insan da bir bileşimse eğer kendini idare edecek bir benliğe ihtiyacı olacaktır.
Bilgi değil inanç önemlidir, çünkü bilgide faydacılık, inançta fedakarlık vardır.
Bilgi elde etme çabası hakikate karşı savunmadır.
Bilim çok az saf olup hemen tamamıyla karmaşıktır, bilimadamıysa çok çok az "saf"tır, ama tutarlı biçimde yanlıştır.
Binlerce ekmeği olan bazıları hayatını bir fazla ekmeğe harcamıştır.
Bir bebeğin/çocuğun hayatında ortaya çıkan herhangibir ihtiyaç hangi yaşta karşılanmamaya başlamışsa, o yaşın o ihtiyacı telafi yöntemi sonraki yaşların hastalığı olur.
Bir gün dünyadan sıtma gibi depresyon da eredike edilirse, hümanizma kalmayacaktır.
Bir hekimin tedavinin sınırlarını görmesi ve orada durması önemlidir.
Bir ilişkinin anahtarı göz göze temastır.
Bir insan kendini izlemezse asosyal kalır, kendini izlemeyi öğrenmek de bebekken anne tarafından izlenmekle başlar.
Bir insana ilaç yazılması tarihi bir olaydır.
Bir insanın davranışlarındaki bozulmanın önemli nedeni ödül sistemindeki bozulmadır, ödüle duyarsızlık veya ödüle sürgit açlık bozar bozar ve yok eder.
Bir kere yenilin, aksi halde yenilmek korkusu sizi zayıf tutar.
Bir sarmaşığın bile yarım metre ülkesi vardır.
Bir şey yıkılırsa, çocukların öğreneceği parçalar olur.
Bir şeyi parmakla işaret etme becerisi kazanmak bile zihinsel gelişme işaretidir.
Bir toplumda uzun yıllar patolojilerin sürmesi geniş ailelerin, kabilelerin varlığına bağlıdır, onlar patolojiyi dışarı çıkmadan emer ve tıptan farklı olarak toplum onu ancak dışarı çıktığında patoloji olarak kabul eder.
Bir yapı bencilleştikçe, daha üst bir organizasyon kurar.
Bir yazarın edebi gücü, bebekliğindeki fantastik materyali hafızaya kaydetme ve ileride geri çağırma yeteneğinden gelir.
Bir zamanlar Bakırköy'de hiç elbise yoktu.
Bir insanı tanımak demek, sana karşı aldığı konumu anlamak demektir.
Bir zihni muhakeme edebilir durumda tutmak için beyni hangi yaşta ne kadar yorabiliriz; yorgunluğun dağılma yarattığı nokta bunama, yorgunluğun daha büyük yorgunluklar için rezerv topladığı zaman çocukluk yılları mıdır acaba?
Birbirinize çok benzerseniz gördüğünüz anormalliğin sayısı çok artar.
Bireysel olarak insanlarında "güçsüzlük" kültürü olan toplumların alt gruplarında güçsüzlük duygusunda ortaklığın yarattığı coşkuyla çocuksu bir "güçlülük" duygusu oluşur.
Birincil narsizm hayvana, ikincil olansa insana bağlıdır, o yüzden ilki haklı, sonraki hastalıklıdır.
Biyolüminesans, yani tabiatta ışık veren canlılar var, enerjilerinin % 95'ini buna ayırıyorlar, biz ampullere % 5 ayırıyoruz, demek gelişiyoruz!
Biz beynimizle yalan söyleriz ve beyin yalanı başkasına söylemeyi beceremez hale gelirse, kendine söylemeye başlar.
Bizi yetersizliklerimiz barıştırır.
Bizlerin saksı için yoğurt kabı toplamak, otopark varken sokağa araba bırakmak, evin içini boyayıp dışını bırakmak gibi halleri, göç eden kavimlerken yaptığımız gazeli çanak, avucu bardak olarak kullanmak, çadırın kazığına at bağlamak, yanısıra içine kilim atıp dışını olduk kadar bırakmak gibi davranışların türevidir.
Boş konuşabilmek gerekir. Boşluk insanları emerek sosyalliğin katalizörü olur.
Bu dünyada içinde kaybolup gidebileceğin en derin iki yapı insan sesi ve insan yüzüdür.
Bugün endişelenmek yarınki endişeleri gidermek içindir.
Bugünlerde savaşın bilimi, barışın efsanesi var, umarım yarın barışın bilimiyle savaşın efsanesini kurabiliriz.
Bunalma, uykuda bozulma, karında yağlanma ve beyinde tıkanma... Bunlar beraber gider.
Bütün güzel şeyler ödünçtür, beş ölü doğumun üzerine Tanrı'nın verdiği ve üç tane on yıl sonra geri aldığı Mozart ya da onun konserlerinde saraydan iki üç saatliğine alarak giydiği üzerine bol gelen üç beş parlak giysi gibi...
Bütünlüğü sağlayan bilgeliktir.
Büyük bir adam biyolojik olarak küçük bir nedenle büyük olabilir; küçük bir adam da felsefi olarak büyük bir nedenle küçük yaratılmış olabilir.
Büyük bir iş en az bir en çok birkaç kez sahtecilik yapmadan, büyük bir adam en az bir ihanet yaşatmadan ortaya çıkamaz.
Büyük grup regresyona girerse küçük gruplar agresyona başlar.
Büyük işler yapmaya koyulduğunda etrafında bir uçurum varmış gibi yalnız kalırsın.
Büyük yaratıcılar sıklıkla önceki kuşaklarında kalpazan, sahtekar, düzenbaz ve gözbağcı olan ailelerden çıkar.
Büyüklenmeci/takıntılı benliklerin attıkları nutuk sırasında; sayısı yüzlere varacak kadar geniş kanatlı burunlarına dokunup kaşındığını görüyorum, büyük düşünce beyni kaşıyıp durmaktan mı çıkıyor acaba! Gördüğüm son örnek Slavoj Žižek oldu.
Büyüklük bataklıkta büyür, Picasso'nun genelev kapılarındaki halini hatırlayın.
Büyüme nesnelerle ilgili bilgi kırıntılarından dünyalar kuran logaritmik bir öğrenmedir.
Can organiğin bağıl fonksiyonudur.
Canlı kapalıdır, açıldığında ancak kapalı başka bir canlıya bağlı oldukça hayatta kalır.
Canlıları hayatta bırakan yiyecek değildir, bağlanacak bir şey bulmalarıdır, hiç bağsız bir can olmamıştır.
Canlılarla birlikte hastalıklar da evrim geçirir.
Cesaretini başkasına değil kendine karşı kullananların yapma gücü olur
Cildindeki elektiriği içsel bir güçle değiştirebilirsen başkasıyla eşduyum yapma yetini de arttırmış olursun, derisi insanın çünkü en az kendisi, en fazla başkası olan yeridir.
Çalışkanlarla sosyaller haksız, ölçüsüz biçimde öne çıkıyor; duyarlı onca insandan dünya faydalanamıyor.
Çıngıraklı bir topla körlere futbol oynatmak, dünyanın bugünkü halini analoji ile anlatmakta iyi bir yoldur
Çin Seddi'ne bak, büyük emeklerin ne kadar boşa gittiğini anlarsın.
Çocukta sosyalliği arttırmak istiyorsanız ona yüz tanıma eğitimi verin.
Çok fazla bilgi verenden bilgi alınmaz.
Çocuk yarınki insanın bugünkü kayıt aracıdır.
Çoğu böceğin bir özelliği iskeletinin dışarıda olmasıdır.
Dağ baba, ana tarla, gençlik at, bebek denizdir, dere hepimiz, su içimiz, ev cinselliktir.
Dahiliye hastalıkları insanı dünyaya dahil olamaz hale getiren hastalıklardır!
Daima başkalarını yücelterek kendimi gizlerim.
Darbe alan kendini paylaşmak ister
Dede olanı bebek olan ister
Devekuşları bir erkeğin yuvasına yumurta bırakır ama onu başka erkek döller, babalık yapan herkes baba değildir
Deniz ve cinsellik arasında kavramsal bir bağ vardır, bu balıkların suya yumurta bırakmasıyla atılmış, fillerin haremini deniz kenarına toplamasıyla kuvvetlenmiş, su gören her insanın soyunmasıyla kopmaz hale gelmiştir.
Dışarısının tasallutundan kurtulduktan sonra iç ve dış dünya arasına fark koymadan yaşarsan bambaşka bir doygunluğa ulaşırsın.
Dilenciliğe başladığın gün para veren çok olur, bir kişinin daha dilenciliğe düşmesinin çünkü düşmeyenlere kazandırdığı doygunluk vardır.
Dünyada herşeyin bilindiği gün felsefe yine olacaktır, insanın en az bir bilinmeyene ihtiyacı vardır çünkü.
Duygulu olaylar konseri içinde kendini unutmak önemlidir.
Duygusal uyaranın yaptığı iç ortamımızı değiştirmekse, düşünsel uyaranın yaptığı da dış ortamımızı değiştirmektir.
Dokunma en çok bir kayboluş duygusuna karşı durabilmek için yapılır.
Dolaşanları bilmezsen düşünceleri tanımazsın.
Dünyada başka insanlar olduğu için bir insan sonsuz olur.
Dişinin yumurtası azdır, o yüzden en iyi erkeğe mecburdur, erkeğin spermi ise çoktur en kötü dişiyle de olsa kaybedeceği yoktur.
Dünyanın en uzun adamının, kısa boylu Çinlilerin arasından çıktığını öğrendiğimde en büyük gücün çokluk olduğunu anlamıştım.
Dünyayı kadınların kurduğunu Maria Theresia'dan anlayın, yaşayan 13 çocuğunu ülkelere kral, kraliçe ve düşes göndererek bütün bir orta Avrupa'yı neredeyse tek başına yapmış
Dürtüsellik bağımlılık nedenidir, tehlikeli olanı bağlarlar çünkü
Dünyanın üstündeyken kendini dünyadan kurtarmanın huzuru vardır, böylece huzur, bir durumdayken başka bir ya da fazlası durumu da elde tutma kapasitesi demek olur.
Dikkatte eksiklik kişiyi, en yakınına muhtaç eder, çünkü bu durumda ancak en yakındaki dikkatten kaçmaz.
Dövme sığırlardan sonra denizcilere yaptırılmıştır, boğulanlar ve vurulanlar tanınsın diye.
Dünyanın aşırı farkında olmak bilim adamı, kendinin aşırı farkında olmaksa hasta yapar.
Düş kırıklıklarına direndiğimizi gözlemek kendimizi sevmemize neden olur.
Dil manik bir hastanın eseridir.
Dış dünyada yabancı dil konuşmak kendi ülkende yalan söylemeye benzer
Dürtüsel insanlar; dürtülerini kontrol etmek peşinde algılamasını derinleştirir, hesaplarını detaylandırır, kişiliğini geliştirir. *Dürtüsel olmayanlarsa zamanla tekdüze yapı ve dar bir kişilikte kalır.
Düşünceler üretiriz ve ürettiğimiz düşüncelerin altında eziliriz.
Doğruyu tam içine kadar işletmek, kendine karşı saldırganlıktır.
Düşler geçmişten gürültülerdir, dünden kim gelse çünkü, gürültü ederek kabullenir bugünü.
Değil Freud bilgisi, "ruh" kelimesinin bile olmadığı ücra köyde ruhumu yararak analiz yapmış gibiyim kendime, vaktiyle ahırda ameliyat yaygındı bu ülkede.
Dünyanın ne kadar canlı bir yer olduğunu anlamak için buranın taşlarıyla meteor taşlarını karşılaştırmak bile yeter; biz taşımıza kendimize göre cansız diyoruz, çık boşluğa, git bakalım evrende sonsuza doğru cansızlığın ne olduğunu o zaman anlarsın, o yüzden ölünce de canlı kalacağız meraklanmayın
Eğer bir yerde bir hayal kuruluyorsa yeryüzünde bir gün o hayal gerçekleşecek demektir, yalnız hayal kurucu ve uygulayıcı farklı kişiler olabilir.
Ekmek çeşitlerimiz var ama erkek çeşitlerimiz pek yok
Düşünce kendini bastırmanın amacı, dil ise silahıdır.
Erkekleri durduran çocuklarsa kadınları durduran yine kadınlardır.
Einstein'i örnek alıp az konuşmak gerekir, koca evren için "E = mc2".
Einstein'ın eski yeni bütün giysileri aynıydı, sadece otistikler çok başka bakarlar.
Ekonomik zihin basitleştirme ve genelleme yapar, strateji kurar, çıkarsama yapar; sonuçlar yanlış çıksa bile bütün bunlar kişiye düşük enerjiyle yürüme fırsatı sunar, hayatta çünkü doğru ya da yanlış yönde değil bir yönde gitmek önemlidir.
Eksikliğini fark eden ayrı biri olmaya başlar.
Elleri kenetli insanlar ya ölümsüzlük hissi ya hayal kırıklığı yaşarlar.
En sağlamı ödülü kendinden almak başkasına vermektir.
Erken dönemde hafif bir hastalığı olanlar kendine bakmak denen bir eğitimden geçtikleri için uzun yaşarlar.
En çok hayat gibi bir dengesi olan adamları ve ahiret gibi karanlığı ve aydınlığı birarada tutan kadınları severim.
Eğer bir evde uzun etek iki sene sonra kısa etek, dört sene sonra bluz, altı sene sonra şilte, sekiz sene sonra yorgan yüzü olmamışsa, o evin çocuklarında hayata karşı tutumluluk, doğaya ve insana karşı derin bir sorumluluk gelişmesi zordur.
Ego gücü = iştah + doymayı erteleme gücü.
Eğer ergenin beceriksizliği toplumun kulağına kaçarsa, gençte yaşam boyu bir çalışma felci gelişir.
Eksiği küçük olanlar onu kapatıp yıldızlaşır, eksiği büyük olanlar kapatamayıp yalnızlaşır; eksiği çok büyük olanlarsa, eksiği küçük olanların eksiğini kapatmakta kullanılır.
En düzenli salınan mevsimlerse en değişken salınan da kadınlardır.
En işe yarar zamanölçer beyindir.
En köklü mutluluğu derin bir üzüntü duyabilme gücü olanlar yaşar.
En zehirli mahçupluklar sarılarak yok olur.
Erkekler evlilik için dişilik ve eziklik istiyor
Evlilikte eşlerden biri iyi olursa öteki olduğundan kötü olur.
Evrenin heryerde görülen temel etkisi birleşme, bütünlenmedir. Patlama, ayrışma, dağılma ancak daha fazla bütünleşmenin olamadığı yerde ortaya çıkar.
Empati dilsizlikten çıkmıştır. Dil geliştikçe empati azalır. Çünkü dil olunca anlamaya çalışmaz sorarsın.
Emosyon en çok dikkat yetersizse ortaya çıkar.
Emosyon konusunda en yanıltıcı kişiler Hintlilerdir. Sanki orada herkesin sadece kendine yönelik bir dili var.
En sevdiğim kelime "yesari" oldu, içinde birbirini tekrarlamayan, "o", "u", "ö" gibi fonetiği bozuk olanların dışında kalan, ince-kalın-ince olarak ardışık biçimde dizilen sesliler ve onların arasına usulca sokulmuş dili tatlı biçimde tırmalayan "r", ıslık sesi veren "s", söylenişi hançere titreten "y" den oluşan ve başka bir tanesine daha ihtiyaç duyurmayan sessizler bulunmasından ötürü, fonetik bir zenginliği literal bir fazlalığa ihtiyaç duymadan gerçekleştirdiğini hissetmeme ve "solaklık" gibi basit ve somut bir insani özelliği anlam olarak üstüne alıp yüksek bir müzikaliteyle ifade etmekteki sadelik ve yüceliği görmeme bağlı olsa gerek...
En çok esnek beyinli ve mukavim bedenli adamlar işe yarar.
En somut haliyle mutluluk dokunduğumuz koktuğumuz tattığımız şeyler üzerinden gelir.
Ekmeği elbiseyi işçiler yapıyor, ekini köylüler yetiştiriyorlar, sonra yaptıklarını kendi ürünü değilmiş gibi satın alıyorlar.
En çok dişlerin ve gözlerin katıldığı abartılı olmayan gülüşleri severim.
Erkekler ihtiyaç duyduğunda, kadınlar ihtiyaç yarattığında harekete geçer.
Evde cebelleşmeyi öğrenenlerin dışarıda başarı şansı yükselmiştir, demek dünya artık sert bir yerdir.
Evde insan işte insan, arabayı insanlar yalnız kalmak için kullanır oldu.
Erkekler her yaşta kendini daha iyi durdurur
Ezilip duran adamların bir kadın sevmesi zordur
Gece içimde hiçbir şey kalmadığı için sabah ölecek gibi kalkarım.
Gelecek ileride değil dışarıdadır, geçmiş geride değil içeridedir.
Göz göze temas uzadıkça algısızlık oluşur, çünkü o zaman karşıdaki nesne olmaktan çıkarak içe girip ikinci bir ben olur. Benlik iki "ben"i bir arada tutamayamayacağı için dağılır; benliği dağıtmanın kısa yolu onu nesneye boğmaktır.
Gözlediğinde insan, gözlerini gökyüzünden büyük yapar.
Güçlüler kendini yormadan, zayıflarsa helak olarak güç kullanır.
Gezegenler küçükse üstünde atmosferi, büyükse içinde suyu tutamaz. İnsanlar da küçükse üzerinde her kişiye karşı onuru, büyükse içinde bir kişiye karşı olan duyguyu tutamaz.
Güneyde büyümek, sahtecilik öğrenmek; kuzeyde büyümek, iç disiplin edinmek demektir.
Geçmiş kabul etmiş olsa da, gelecek bazılarımızı kabul etmeyecektir.
Gizli olan güçlüdür.
Güvercinlerin ve taksi şoförlerinin hipokampüsleri büyük olur, birisi yiyeceğin, diğeri şehrin haritasını çizer beynine çünkü.
Gece garip bir şeydir ve olmaması gerekir, o yüzden ışıkça yeniden ve yeniden yok edilir.
Gizlice yapılıp tamamlanan her iş özgüven yükseltir.
Gerçeği insan hafızasındakiler kadar yaşar, beyninin daha derinindekiler kadar değil.
Günümüz toplumları kum yığını haline gelmiştir; insanların birbirine tutunmadığı, tanelerin yapışıp bütün olmadığı, içinde dostluk, insanlık duygusu gibi mukavim çekirdeklerin, sıkı damarların kalmadığı, derininde sevgi, fedakarlık, inanç gibi yumuşak, kıvıl kıvıl solucanların yaşamadığı bir kum yığını; ortasında da donuk yüzlü elektronik bir göbek taşı, iletileri toplayan, dağıtan, geri yansıtan, bir başka taneyle ancak onun aracılığıyla ilişki kurulan, o ortadan kalktığında ilişkinin kırıntısı bile kalmayan ve hayatı bu kadarla tanımlayan, tamamlayan bir kum yığını... Ve bir kum fırtınası bekliyorum, bu yığını yeryüzünden boşluğa savuracak ve geride elektronik bir çakıl taşı bırakacak...
Gençlerin canlılığı beyinlerinin kendi içinde kolay seçim yapacak farklılıklar yaratamamış olmasındandır, uzmanlığı olmayan telaşı bitirecek doğru kararı alamaz.
Gözbebekleri küçüldükçe üzüntünün şiddeti artar.
Gerçek kurum kendine toplumsal gereksinimin azalması yönünde, sahte kurumsa artması yönünde çalışır.
Gelişen organizmanın ayrıntılı bir planı, ölen organizmanınsa bu planın getirdiklerine yetişemeyen bir yanı vardır, yaşamını uzatmak isteyen gereğinden fazla plan yapmasın.
Gelişme seçenek oluşturmaktır.
Girişimcilerin ortak özelliği suçluluk duygusu taşımamalarıdır.
Gövde yüktür
Güzel kadın yaşlandığında daha fazla alış veriş yapar
Hastalıkları iyileştirmeye çabalamayın, denetim altında tutmaya çalışın.
Hayallerimiz, toplumun bizden beklediklerinin ötesindeyse utancımız fazladır
Hem korkak hem çalışkan olan ailelerde paranoya fazladır
Her canlı aynı şekilde örgütlenir, karıncalar ve köleler, arılar ve köylüler dahil.
Her türün üyeleri aynı canlının uzuvları gibi hareket ediyorsa eğer, tek tek her canlı için en önemli beceri diğer üyelerle eşgüdüm sağlamak olmalıdır.
Hiç takdir almamak kişiyi ya çok saldırgan ya da çok inat yapar.
Hindistan derin, İran köklü, Norveç sessiz, Japonya tek tip, Hollanda çalışkan, Avustralya psikopat, Çekya oyuncak, İtalya artist, Yunanistan şımarık, Almanya sağlam ülke, Türkiye ise enerjisi meçhul mucize bir makine...
Her bulduğun pullukta sorunu ya da umudu toprakta arama.
Hafızada kalacak son güzel şey rahat bir ölümdür.
Hezeyan, kaygan ve belirsiz dünyaya dayanamayan birinin yaptığı sabitleme işlemidir.
Hayat bir görevi yerine getirme durumudur, durdurulmadığı sürece cenin gibi kendiliğinden oluşur. Yemek yeme, sevişme, merak etme ve öğrenme seçtiğimiz şeyler değildir, içimize doğmuş görevlerdir.
Her "şey" küçülüp atomize oluyor, ülkeler, aileler, kişiler... Şeylerde artık güç yok.
Her duygunun kendi düşüncesi vardır, buradan her düşüncenin de bir duygusu olacağı fikrini çıkarmayın ama, duygusuz çok düşünce vardır dünyada!
Haz içinde kalmak değil genel bir tatmin içinde olmak önemlidir.
Her insanın işkence devresi bebekliğidir, orada ehlileşir, o yüzden erişkinliğinde kimse asi değildir.
Hayat acele edilecek yer değildir.
Hastalığımın arkasında bir suç yoktu, cezamın ardında olmadığı gibi.
Histeri çok beden kullanır belki ama, aslı bedenden öncedir.
Herkes insana benziyor, tek bir şeye bunca benzerlik şaşırtıcı.
Huzur sabitlikte, heyecan değişimde, mutluluk küçüklükte, büyüklük aşkta vardır.
Herkes herşeye katılır, kimyada gözlemciler bile moleküllere katılırken insan birbirine bulaşmadan ne kadar durabilir.
His bir karşılaşma ürünüdür.
Her şeyi birkaç defa kontrol etmeden rahat edemeyen insanlar, çocukluklarında arkalarına öngörülebilir ve sürdürülebilir bir anne desteği alamamışlardır, onun için yetişkinliklerinde kendilerine güvenli bir zemin sağlayacak mekan, insan ve olayların sağlamlığını sık sık kontrol etme ihtiyacı duyarlar.
Hayat tamamlama işlemidir, özellikle de kendini...
Hayat hiçbir potansiyeli boşa harcamak istemez, ama potansiyel kendini hazır tutarak ona fırsat tanımayı bilmelidir
Hayat olayları bir yöne doğru akıtırsa insanları da o yöne doğru döndürmeye başlar.
Hareketler kendinden hemen önceki hatırayı siler, hiperaktif olan kendine yapılanı unutur o yüzden, iyilik de kötülük de yaramaz onlara.
Her şey ucuzladığında pahalı kalan tek şey fikirler olur.
Haset mi öfke mi dersen öfkeyi seçerim, öfke doymasa da geçer, haset doysa da devam eder.
Istırap insan ortaklığın içinden atıldığında başlar ve onda denenen tekil hiçbir işlem bu ıstırabı dindiremez artık, huzurlu da huzursuz da olsa varoluş tek taraflı bir süreç değildir çünkü.
İnsan olarak sürünenlerin hay huy içinde erken ölmesinin nedeni, sürüngenlerin koşarken nefes alamamasına benzer bir durumdur!
İnsana ait sistemin tamamen dışında kalmak, yapabilirsen eğer isminle ilgilenmemekle başlar.
İnsanın tek bir fantezisi bile gerçekleşirse nevrozu iyice yerleşir.
İnsanın tıbbi araçlarla kendine müdahalesi doğal gelişiminin çok yavaşlamış olmasından ve fakat hala gelişmeye ihtiyaç duymasından kaynaklanır, bir çeşit yapay evrimin içindeyiz yani.
İnsanları anlamak değil de onlara anlaşıldıklarını hissettirmek önemliyse, anlayanlar ve anlaşılanlar olarak bu çok taraflı bütünlüğün içinde tek taraflı herşey yok hükmündedir.
İçine ortaklık koymadığınız bir eylem insan için doyurucu değildir, zemininde ortaklık düşüncesi olmayan bir fikir kapsayıcı ve her adımda tamamlanarak doğrulanıcı biçimde açıklayıcı değildir, içine ortaklık güdüsü koymadığınız bir canlı yaşayabilir değildir ve ortak yapısı olmayan madde varolabilir değildir.
İnsani sosyal ortam insan biyolojisinin kendine uygun psikolojiyi aramasına izin veren ortamdır, zengin sosyal ortamsa o psikolojinin bulunduğu ortamdır.
İyiler kötülük, kötüler iyilik yapınca kaybeder
İyilik iyi olarak devam edebilmek için iyi olmayandan geçmek zorundadır, çünkü ancak bu durumda iyilik kendi üzerinde bir denetim kazanarak canlılığını sürdürebilir, denetimsiz her şey sonsuz bir enerjiye sahip olmadıkça ölmeye mahkümdur çünkü; buna rağmen hiç vaz geçmeyen iyiler de gördüm dünyada, enerjileri yüksek ve kötülük öğrenmemiş gibiydiler daha çok... Bilmemenin verdiği sonsuz bir tekrar var sanki, o yüzden sonsuzluğa enerjiyle değil bilmeyerek geçecektir insan; insanlığın sonsuz iyiliği bilgi insanın yakasını bıraktığında ya da bilgiye ihtiyaç duyulmayacak bilgeliğe ulaşıldığında kurulacaktır.
İyinin umursamazlığı kadar delirtici bir şey yoktur.
İnsanın taştan heykelini yapması ve taşın kendini buna bırakması, benliğin genişleme arzusundan mı yoksa taşın da insan olmaya dönük maddeye içkin tutkusundan mı olduğuna dair fikirlerin ikincisine katılıyorum. O istemedikçe insanın taşa birşey yapabileceğine inanmıyorum çünkü.
İngiltere'de son 30 yılda 18 yaş altında esrar kullanımı 18 kat, toplam kullanıcı 8 kat, günlük doz 4 kat artmış, dünya artık zehirli bir yerdir; bugün tanışacağınız kişi o yüzden ya zehirlenmiştir ya da zehirlenmiş olandan etkilenmiştir.
İyilerin sahte kötülerin sahici görünmesinin nedeni dünyanın kötü bir yer olmasındandır.
İlk sevinci gerilimlerin yerine eylemleri geçirdiğimiz gün yaşarız.
İlk yoksunluk tanışılan ilk gerçekliktir, bu durumda insana yüklenen gerçek amaç tam doygunluk şeklinde mükemmele ulaşmak olsa bile, onun bizdeki yanılsaması gerçeklerden kurtulmak, yani mutlak özgürlük şeklindedir.
İnsan ilk ava çıktıktan sonra sınır çizmeye başlamıştır, çünkü sadece avcı canlılar "egemenlik" alanı belirler.
İnsan daha da gelişecekse birgün, kalbinde beş göz olacaktır, bunca kirlenen kan yüksek bir şey yaratamaz çünkü!
İnsan olmanın, sahip olduğu sadelik, adalet, itidal, sadakat, basiret, merhamet, bağışlama, alçakgönüllülük, hoşgörü, cesaret, saflık ve aşkla pozitif bir sonsuza doğru gideceği yolun bitmeyeceğini varsayarsak, insanlıktan çıkmanın da o nedenle, gösteriş, adaletsizlik, sadakatsizlik, gönlübüyüklük, korkaklık, nefret ve sevgisizlikle negatif sonsuza doğru bitirebileceği bir yolu olmaması gerekir; sanırım bu iki yol birbirine paralel gidecek, çünkü sadakatsizlik, basiretsizlik görenlerin içinden çıkacak bir grup ancak daha sadık ve basiretli olabilecek.
İki gözlü balık, üç gözlü yılan, dört gözlü insan, kimin kalbinde kaç göz varsa üstün olan odur; sadakat, basiret, minnet, itidal, adalet, merhamet, iyi niyet, saflık, mizah, yaratma tutkusu ve aşk insan kalbini dolu bir peteğe çeviren gözlerdir.
İnsanın hayatı üzerinde kendisinin olduğu kadar eski kuşaklarının da bir yürüyüşü vardır; onların ve kendisinin biriktirip de yapmadığı mutasyonlar yaşlılıkta peşpeşe gelir çünkü, 40 yaşına kadar 660 defa bölünüp de başına pek bir şey gelmeyen spermatogoidin sonraki birkaç yüz bölünmesinde diz boyu saçmalıkları olur, bu nedenle yaşlı erkek çocuğu ya biraz şehla ya biraz obur ya biraz mecnundur.
İletişimle toplum arasındaki ilişki neyse sinir ağlarıyla zihin arasındaki ilişki de odur.
İnsanın büyüklük duygusunu onaylıyorum, ancak ışık dünyaya vurup evrenin derinliklerine doğru gidiyorsa eğer, uzayda çok büyük perdelere ancak sığabilecek sayısız insan görüntüsü dolaşıyor zaten, ek olarak küçücük dünyanın üzerinde gönlübüyüklük yapmaya hacet yok gibi geliyor bana!
İnsanlar internette bir trilyona varan cevap aramış, mesele şu: önceden bunca cevabı kimden alıyorlarmış.
İnsanı bazen yetersizlikleri üstün yapar, Paganini mesela 'Ehlers-Danlos Sendromu' denen ve keman çalmak için insanın elini kolunu "kırık" hale getiren bir hastalığa sahipti.
İnsanda zaman kavramının oluşması için etrafında bazı şeylerin düzenli olarak tekrar etmesi gerekir.
İnsanoğlu doğduğunda ve öldüğünde birbirine benzeyebilir, güldüğünde ve yürüdüğünde ama çok ayrılır.
İnsan ölüsünün peşine düşer, o olmazsa benlik eksik kalır çünkü.
İnsanın saygınlığı da yüceliği de kalmayacaktır. Ne zaman mı? Şu an bilgisayarlar kuş beyni kadar işlem yapıyorlar, insan beyni kadar işlem yaptıklarında saygınlık, insanlık beyni kadar yaptığında da yücelik kalmayacaktır.
İnsanda iki temel fark vardır: cinsiyet ve kuşak farkı, diğer farklar bu ikisi üzerine bina edilir.
İnsan gün içinde kısa süreli gerilemeler yaşar, benlik rezervini güçlendirmek, yalnızlık potansiyelini arttırmak ve kendi büyüsüne inanmak için gereklidir bu.
İnsan alacakaranlık canlısıdır, şüpheci, fırsatçı, avcı...
İçimizdeki bir gölge dışımızdaki bir nesneye benzemeye başlarsa ikisi derhal ilişki kurar.
İyilik sonuçtur kötülük sebep, iyilik uzun kötülük kısa sürer, iyilik yavaş gelir yavaş gider, kötülük hızlı gelir hızla kaybolur gider, iyilik yüzeyseldir kötülük derin, iyilik dengeyi bozar kötülük kurar ve dahi iyilikten sonra kayıp kötülükten sonra kazanç gelir; buna rağmen ama her kötü bu kadar kötüyken bile bir iyi bulmak, kötüyken bile düşmeyen kıymetinin algılandığını sınamak için kötüdür.
İnsan saçmaladıkça hakikate ulaşır.
İnsanların kendine karşı değil insana karşı cesareti var, halbuki ilki olsaydı, olaylara karşı da cesareti olurdu.
İnsan kendini konuşarak, başkasını yazarak yener.
İyi ki analar babalar bizi çok sevmiyor da başkalarına gidiyoruz.
İnsanlara bak köle gibi çalışıp kazandıklarını sefil gibi harcıyorlar, üstelik harcatanlar çalıştıranlar onları aynı zamanda, köleleştirdiniz mi sefilleştirirsiniz de...
İnsan gövdesine başkalaşarak kendine "ben" der.
İçte bir ruh taşıyarak işe gidilmez.
İnsanın en kolay gösterdiği duygu hainlik, en zor ortaya çıkarttığı davranışsa basirettir.
İnsan karşı koymaya yetecek güç bulmadan saldırganı algılamaz.
İnsan olmak en zorudur.
İnsan tam olarak kendine güvendiğinde sıkıntı yok olduğu kadar zevk de yok olur.
İnsan vücudu bir kere yenilen tek ordudur.
İçilen sıvının, bedenin her köşesine dağılıp sonunda idrara gitmesi; canlıda olağanüstü bir toplama sistemi olduğunu gösterir.
İnsanda mahrem alan 0.5 metre, kişisel 1,2, sosyal alansa 3 metredir. Şiddet suçu işleyenlerde kişisel olan dört kat daha geniştir, o yüzden onlara 5 metreden fazla yaklaşmamalı, yoksa tecavüze uğramış hissederler kendilerini.
İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özellik kendini durdurmasıdır.
İnsanın bencilliği alet kullanmasından gelir ve bu özellik çekiçte kürekte bitmez insanı alet olarak kullanmaya kadar gider.
İnsanın içinde durdurucu düzenekler zayıfsa, bunların dışarıda kurulması gereklidir. Ahlaki öğretiler ve din sanıldığından lüzumludur.
İnsanın yaptığı ilk plan, işemesini tutmaktır.
İnsanların organları ve birbirleri arasında eş ritim vardır.
Kader bazen senin kaderini iyileştirmek ister ve yine bazen, iyileştirme yapmakta olan kaderden habersiz sen kaderini eline almaya çalışarak, kaderini değiştirmek isteyen kaderine engel olursun.
Kadınlar ilk doğumda tecrübe ettikleri halde, acı içinde kalma pahasına neden sonraki çocuklarını doğurur? Çünkü annelik hormonu oksitosin, ilk doğum sırasında beynin kayıt yapmasını engeller.
Kendini çok sevenin nesnelere sevgisi azdır, nesneleri çok sevenin de kendine ilgisi azdır.
Kimliğimiz, kendimizi algılama ile toplumun algılaması arasındaki uzlaşma çabalarının tümüdür.
Kimlik kazanmak, değişimin göbeğinde değişmeden kalma becerisi edinmektir.
Kolay mutluluk, insanlar için çalıştığı açık olan insanların mutluluğuysa, hissedilmesi zor mutluluk da insanlar için çalıştığı gizli kalmış olanların mutluluğudur.
Konuşma ancak bazı zamanlar için bir iletişim şeklidir, daha çok bir savunma şeklidir o.
Korkunun olmadığı yerde cesaret olmaz.
Kötü insandan kurtulmak mümkün değildir; önemli olan kötü insanı iyi şeyler yapmak zorunda bırakmaktır.
Kuranı biz dağlara göklere verdik, ancak onlar almadılar, onun için insana verdik. Mutlak sadakati çünkü yine de ancak insan gösterebilir.
Kuvvetliler tehlike olduğunda, zayıflarsa olacak diye algılar.
Kendini keşfettirmek için bile kimi zaman kendi kıymetini düşürmen gerekir!
Kadın dilin de öncesini bilir, o yüzden dile erkek kadar ihtiyacı yoktur onun.
Kaderin tecellisini en kolay tembeller aksatır.
Kuş canıyla uçar.
Kişide yanlış bir zaman algısı olmalı ki benlik algısı oluşabilsin.
Kişilikte güç belirsizliğe tolerans demektir.
Kim yumurtasına sahip çıkarsa o en gelişmiş olandır; balık suda, sürüngen kumda, timsah ağzında, kuş yuvasında, kanguru torbasında, insan karnında saklar onu.
Kişisel özgürlükler karşıt doğal zorunluluklara yol açar, volonterizmle ilerledikçe deterministik bir sonuçla karşılaşırız. Bütün insanların sınırsız bir özgürlüğe sahip olmasından korkmamamın nedeni budur.
Kendini hafifçe korkutma ve öylece tutmayla, şiddetle korkarak ondan kurtulmanın verdiği bir mutluluk vardır.
Kişilik serbest kaldıkça bozukluğu ortaya çıkar.
Kendime acımaya yetecek bir olgunluğa ulaşınca insanlarla barıştım.
Kötü şey kendine iyi bakar.
Kalp her attığında ölür, sonra bir daha canlanır; ölüm milyonlarca defa canlanmış kalbin bir kez daha canlanmamasıdır.
Kaz Dağları'nı alıp şu taraftan bu tarafa taşıyorum, kimse bir şey demiyor, çünkü ben varolmayan hakikatler yaratıyorum.
Kendini başkasına bırakmamak büyük sakatlıktır, aslı çünkü onun kendini kendine bırakmamaktır.
Kaybettiğin hafızanı söyle sana yaşını hesaplayayım.
Kişi yalnızca etrafındakileri değil, kendini de değişkenlerden biri konumuna sokarsa gerçek bir insan olur.
Kullanacağından fazla imkan sabit fikirli, potansiyelinden az imkan açık fikirli yapar.
Karar yararları tepeye, zararları dibe çekmeyi öngören geçiştir.
Kavga sevgiden daha fazla yakınlık kurar.
Konuşan değil konuşamayan yazarsa iyi olur, dili olmadan yazısı olmak iyi bir kontrasttır, asimetrisini büyütemeyen gelişemez.
Kazanç belirsizse dürtü fazladır.
Kızmışsa, vurup kırıyorsa zaptedilmek yoluyla kendine dokunulmasını arzu ediyor olabilir.
Keşke fizik ve zihin arasındaki uçurum bu kadar büyük olmasaydı.
Konuşmasında ve davranışında müzik olmayanın sosyalliği zorlamayla olur.
Küçük fazlalık ve azlıklar için "çok", "şahane", "inanılmaz" gibi sözcükleri rahatça kullananların büyük fazlalık ve azlıklara doğru genişleyebilecek zihinleri kalmaz.
Küsmek, karşıdakinin kendini benimle tamamlamasının önüne geçerek eksik kalan onu bana mecbur bırakmak demektir.
Kafanda resmini çekemezsen, insanı soluk gibi içine çekmek zorunda kalırsın.
Kendilik başkalarını dışarıda bırakarak değil, onları da kapsayarak gelişir
Kendiliğindenlik içsel özgürlüktür
Metabolizması hızlı olandan düşünce değil, eylem canlısı olur; şahin mesela İnsana yakın olan kurnazlaşır, karga mesela İnsanın tabiata yetecek metabolizması yoktur, boşluk doldurur, akıl mesela, akıl kurnazlıktır aslında.
Madde küçüldükçe parçalanmaktan, kütle büyüdükçe çarpışmaktan çıkan enerji büyüyor, iki ucumuz enerji de, ortada bir yerde uyuyor, enerji maddede dinleniyor; biz uykuyuz ona göre, uyandığımızda yeniden enerji oluyoruz, olacağız geleceğe göre.
Maddenin hem var hem yok olan bir yapıda olduğunu en iyi elektronların yörünge atlaması sırasında görürüz, yörüngeden yörüngeye yok olarak atlar onlar. Aslında çekirdekteki proton ve nötronlar da hem var hem yokturlar, ama onlar çok daha küçük bir alanda hapsoldukları için yokoluşları tespit edilemeyecek kadar kısa sürede olur. Varolan her şeyin neden ikili ve geçici yapısı olduğunu açıklayan zemindeki bilgi budur.
Manik depresyon ülke geliştikçe artar, kişilikte dürtüsellik ve duygusallık baskıdan kurtulmuş olur çünkü.
Mayayı keşfettiğinde ekmekten önce şarap yapmış bir soydan geliyoruz; insan hakkında biraz daha düşünmemiz ve duyguyu doymaktan önceye almamız gerekiyor.
Matematikle astrofizik arasındaki ilişki neyse nörokimya ile psikoloji arasındaki ilişki de odur.
Mukavim bir mutluluk kendine doğru söylemekle kurulur.
Modern dönemde "benlik" kendini mekandan kurtarmış durumda, zamandan da kurtarabilirse eğer insan kendini sınırlayan canlılığın dışına çıkmış olur.
Melankolikler yitirilen nesneyi tamir etmek için onu içlerine almaz, onarımı dışarıdaki bir tezgahta yaparlar, bu tezgah bir kadın, bir erkek, bir ideoloji ya da edebiyat felsefe gibi bir alan olabilir, onarım bittiğinde nesne hırpalanıp tükenmiş olur, amaç da zaten budur.
Metabolizması hızlı olanlar acımasız ve/veya saldırgandır, yiyecek bulmak peşinde her biri saldırmaya alışmıştır çünkü.
Milliyetçilik, anarşistlik siyasi özellikler değildir, insan işletim sistemleridir.
Mutluluk iyi bir şeyle karşılaşarak değil, kötü bir şeyden kurtularak gelir.
Mahsusçuktan yapmak, ardından yalan söylemek, sonra söylediği yalana inanmak ve sonunda hem o inancı koruyup hem onun tersi yöndeki gerçeğe uygun davranmak bize kötüleşme olarak gelebilir ama aslı bir gelişme çizgisidir.
Madde yavaşlıkla oluşmuştur, çok hızlı bir şeyin maddeliği ve maddiliği kalmayabilir.
Mantığı olmayan bir şeyin yaratılması çok üst düzey bir yapı gerektirir.
Müzisyenliği seslere, ressamlığı renklere, şairliği sözcüklere karşı aşırı duyarlılık olarak da görebiliriz.
Narsisizm dünyaya yapışma sürecinden kalıntıdır, sorun kalıntının yapışma gerekmeyen zamanlara kalmasıdır.
Nesnelerin aslı öyle değildir, sese ve renge çevirmek, onları anlamak için bizim yaptığımız işlemdir, her canlı öyle yapmak zorunda değil, nesneyi elektromanyetik radyasyona çevirerek "gören" yılan var mesela.
Nasıl ışık retinaya düşünce bir dizi değişiklik sonunda mucize bir görüntü ortaya çıkarsa, duyu ruha girince de aynısı olur; diyelim açlık ve beraberinde görülen şiddet bir evrilmeden sonra insanlığa karşı intikamcı bir ruh yaratır.
Narsisistlerin tenleri ince olur, o yüzden tatlı ve incinir yapıdadırlar ve yine o yüzden bencil olurlar.
Nesne özneyi bozandır.
Nesneleri anlamak için sadece nesneler yetmez, onların öncesi ve sonrası da gerekir.
Normalin sınırları vardır, şizofrenler çocukken kenarı, köşesi olmayan yuvarlaklarla daha çok ilgilenirler mesela
Nüfusu çok az ve çok fazla olan türlerde hayatta kalmak için işbirliği zorunlu olduğundan bencillik görülmez, dokuz milyar insanın yaşayacağı bir dünyada o yüzden bencilleri darağacında görebiliriz.
Narsisistleri, insanı selamını almak zorunda bırakmalarından tanıyorum.
Nasıl kan şekeriyle açlık, ozmolaliteyle susuzluk, hormon düzeyiyle cinsellik arasında doğrudan bağ varsa, endorfinle ağrı eşiği ve sabır arasında, zayıf kalp kapaklarıyla korku ve panik arasında, derinin elektriği yavaş iletmesiyle dokun(ul)mayı sevme ve sosyallik arasında da benzer bir bağ vardır.
Nasıl koleksiyon yapmak sonsuzluk isteğiyse, onu dağıtmak da ölüm isteğidir.
Nasıl bedene giren besin hemen sindirilir, dünyaya açılan yerel bir kültür de derhal metabolize edilir.
Ne kadar çok sessiz kurban verilirse o kadar çok ilerleme olur.
Obsesif-paranoid dizgede kişilik bozukluğu olanlar en soyut konuyu bile örneklendirerek anlatırlar, somutlaştırma dar kafaya iyi gelir çünkü.
Olan ve olması gereken arasındaki mesafe ve zamanı kapatma işlemine çaba denir.
Optimum sayıda kötü gereklidir.
Organikleşmek, organize olmaksa sonuçta inorganikte tıkanmış bir şey vardır, sakın bu bilgisizlik olmasın.
Önce sahte birer insan olacağız, sonra insancıllık sahtekarlık olacak ve sonra sahtekarlara gerek olmadığı kararı alınacak.
Öğretmen dilsizse çocuklar cezalandırılma korkusu; öğretmen konuşkansa öğrenciler utanma duygusu yaşar.
Öylesine gelen mutlulukla içi ezilen insanlar vardır, onlar babalarının her takdirinden sonra annelerinin ekşi yüzü ya da annelerinin takdirinden sonra babalarının gizli tehdidiyle karşılanmıştır; mutluluk kendinin kendiliğindenliğini, mutsuzluksa başkalarının aktif çabasını gerekitirir.
Ömür boyu kahramanlık yapan erkeklerde bitmez bir anne sevdası vardır.
Ölüm, parasını başkasının ödediği sonsuz bir tatil gibi...
Ölüme külden başka birşey bırakma.
Öğrenirken yüzünde sıkıntı yoksa zekidir.
Önce ateş edip sonra hedef belirleyen insanlarla yaşamışsa, bir yaradan ölmemeyi öğrenmiştir.
Önce tepki gösterir sonra düşünürüz, ama önce düşünmüş sonra tepki göstermiş gibi yaparız.
Özgürlük sınırsız bir bağımlılık ihtiyacından kaynaklanır.
Özgüvenin en yüksek parçasını dikkat oluşturur.
Psikiyatrik bozukluk enerjinin korunumundan sapma halinde ortaya çıkar, tedavi ise organizmayı psikoenerjinin verimli kullanımına yeniden döndürmekle sağlanır, bunun yolu da kişiye enerji kaybettiği alanları göstermekten geçer.
Paranoya çemberini geceler tamamlar sabahlar kırar, gecenin tamamladığı çemberi kıramayan bir sabah olursa, o gün paranoid paranoyasını uygular
Paranoyaklar dikine, manikler enine, dahiler hem dikine hem enine zengin bir çağrışım üretirler.
Pazar gününün güzel tarafı kararsız kalma özgürlüğü vermesidir
Pısırıkların güçlü tarafı insanların gözünden kaçarak hayatta kalmalarıdır.
Psikanaliz sırasında analizana analist düşüncelerini, kendine yapay bir hayat kurması için ödünç verir, sonra da onları geri almaz; düşüncelerin geri verilememesi feci bir şeydir.
Psikoterapi kişilik değiştirmez, ona uyum göstermeyi sağlar.
Potansiyel sahibi olmak demek eşzamanlılık göstermek demektir.
Psikolojik bozukluklar çoğunlukla ya suyla oynayarak ya çok su içerek ya da suyunu tutamayarak başlar.
Pozitif ve negatif uzun süre bir arada kalırsa pozitif yok olur.
Psikiyatrik bozukluklar fötalitenin puberte tarafından bitirilememesine bağlıdır.
Rahim içi dönem filogenetik evrimin, bebeklikle çocukluk dönemiyse kültürel evrimin tekrarıdır.
Ruh genleşme kapasitesi en yüksek elementtir. Hiç bulaşmayan soygazların tersine soysuz bir gaz gibi büzülür bulaşır, şişer yapışır, söner zavallılaşır.
Sağlak insanın soluna göz devirip konuştuğunda hatırlamaya çalıştığını, sağına göz döndürüp konuştuğunda ise bir şeyler kurmaya çalıştığını anlayın.
Son kaybolanlar bilimadamlarıdır, çoğu meslek değiştirmiş ve apaçık pazarlamacı olmuşlardır.
Soyut düşünmek bağlantı kurmak demektir.
Süt veren annelerin takıntıları kaybolur, süt verileni beslediği kadar vereni de iyileştirir çünkü.
Sevilenlerin kendi eksiklerini konuşup becerileri için tek laf etmeyenler, sıkıcılarınsa bunun tersini yapanlar olduğunu biliyoruz; bilmediğimiz bu bilgiye sahip olduğu için yanıltıcı davrananlara karşı duyulan duygudur; bu "yavanlık" olabilir mi? Paranoya ve bilgi birlikte yükselirse tatsızlık artar.
Serbest çağrışım beyinde fizyolojik haritalarla karşılandığında psikanaliz bilim olacaktır.
Sıradanlığa yönelerek kendi gerisinde kalanlar vardır.
Sosyal bir insan sahici bir insan olamaz.
Sakin ve devamlı, ilerleme böyle olmalı.
Saatsiz herkes zamanı en çok yarım saatlik bir yanılmayla doğru tahmin edebilmelidir, bunu yapamayan muhakemesinin derin katlarında bir bozulmadan ya da güneşi gördüğünden şüphe etsin.
Sürece hakim değilsen sıkıntı duyarsın, sıkıntı ya seni süreçten geri alır ya da ona hakimiyet için çalışmak zorunda bırakır.
Sıkıntı ergenliği erkene alır.
Suçluluk kişinin yaptığı davranışların etrafındaki olayların akışına ters olduğunu anlamasından, saldırganlıksa olayların akışını kendi davranışları istikametine çekme çabasından kaynaklanır.
Sefahat hastalık değildir, hastalıktan bir öncesidir.
Sevgi ve inanç insanlığın varlığını sürdürmesi için bedelsiz kullanılabilecek yegane iki şeydir.
Suçluluk ve adalet duygumuz, tek başına ve kopuk değil, bütüne ait, bütünün diğer parçalarını da kendimiz bildiğimiz bir varoluşumuz olduğuna dair somut kanıttır.
Sorularla cevaplar birbiriyle dansediyorsa konuşmada zevk vardır.
Sevmenin öncesi acımaktır, ilişki çünkü önce duyulması kolay duygularla başlar.
Sinüs düğümü aydınlardır, sürekli uyarırlar, ventrikül kasları işçilerdir, çalışırlar, kapaklar bürokratlardır, vergi toplamadıkça geçişe izin vermezler, damarlarsa kadınlardır kesintisiz beslerler; her ülke vakti geldiğinde ölmeyi bilen bir kalptir.
Sosyallikte sembol kullanma, çarpıtma, acımasızlık ve kırılganlık, yalnızlıkta ise kabullenme, işaret kullanma, merhamet, meşru müdafa ve dayanıklılık vardır.
Sosyal kaygı sosyal defetme aracıdır
Sosyal ilişki olmadığında bedava ödül kaybolur, yalnız insanın depresyonu bundan olur.
Sıradan başarılar sokakta dikilmekle sağlanır.
Suçluyla suçsuz arasındaki fark suçlunun beyninde suça ilişkin kayıt bulunmasıdır
Seni yetiştiren hem iyi hem kötüyse sen kendine, "iyi" + "kötü"/2 = "şöyle böyle" dersin.
Süt, sevgi, bilgi... Bebek her şeyi içine alarak büyür. Hareket, besleme, sevme, düşünme... Aldıklarını bedenine, zihnine yayarak olgunlaşır. Altından, ağzından, elinden kaçırma... Aldıklarını tutamayarak ölür.
Şehirde erkek büyümez.
Şizofreni aklın algıya yetmediği durumdur.
Şehirleşme, halk en lüzumsuz şeyleri tutkuyla istemeye başladığında ancak tamamlanır.
Şizofren kafasındakileri kovamayan demektir, evinize sürekli misafir geldiğini ve hiçbirinin gitmediğini düşünün.
Şimdinin anlamlı olması içinde gelecek olmasındandır.
Şu Afrika'nın güney doğusundaki sıcak mağaralar olmasaydı biz olmayabilirdik, şu Avrupa'nın batısında, Amerika'nın ortasında benzer başka mağaralar olmadığı için hiç olmayanlar, olmadığı bile akılda kalmayanlar olduğu gibi.
Şimdi olmazsa sen olmazsın, ama sen olmazsan şimdi de olmaz, o zaman sen zaman mısın?
Şunu söyleyeceğim ama siz yaşamdan soğumayın yine de: Yılları yağ edinmek için geçiriyoruz!
Talebeydim ve silgim bir parça araba lastiğiydi, defterleri yırtar kendi eksilmezdi; oradan bilirim, sözü lastikli adam kaybetmeye dayanamayan adamdır.
Tedbirli olmak hafif kontrol gerektiren zayıf dürtülere sahip olmakla, evham kontrolü zor ve tehlikeli istekler taşımakla gelişir
Tek bir hücre bir canlının yaptığı her şeyi yapar, beslenir, boşalır, sindirir, büyür, ürer, ölür...
Tchaikovsky, Hemingway, Gaugin ve Zola depresyon yönünden tedavi edilmiş olsalardı, bugün kendilerini tanıtan o eserleri vermemiş olacaklardı.
Toplum dağılırsa kelimelerin arkadaki anlamlarla bağı kalmıyor, "kötüyüm" diyene "ben de kötüyüm" diye cevap veriliyor, "neden kötüsün" diye sorulmuyor.
Toplum düşmanlığı özsaygı düşüklüğüyle başlar.
Topluluk önünde yapılan tartışmanın ana hedefi, kişinin başkasına karşı yaptığı haksızlığı topluma, kendine yapılmış haksızlık olarak algılatmaktır.
Terapistin kendi bilincinin dışında gezinme becerisi kazanması hastasının bilinçdışına sokulma gücünü arttırır.
Travma geçirmiş beden benliğe yabancı gelir.
Utançtan kaçmak için en sık başvurulan yol mükemmeliyetçiliktir.
Uyanıklık kendini harcamak, uyku kendini onarmak içindir.
Uygarlık dürtüselliği engelleyerek insanı bozar.
Uygarlık saldırganlığın dolambaçlı yollardan ifadesidir. İfadede yol ne kadar dolanırsa, yaratıcılık o kadar fazla, yaratılan eser o kadar büyük olur.
Uygarlık, elde başparmağın diğer parmaklara karşılık tutma becerisi kazanmasının sonucudur ki, bunun için el ayasının ve diğer parmakların kısalması, başparmağın da uzaması gerekmiştir.
Uygarlık zorunlu kılar.
Uzun süreli işe girişende kendine pozitif bakışta patolojik bir fazlalık vardır.
Üyeleri birbirini yaralamadan savaşan türler ortaklık içgüdüsüne sahiptirler ve her biri karşıdakini kendi parçası kabul eder.
Üstün yaratıcılar alt basamakları tek hamlede atlayarak, doğrudan kendini gerçekleştirmeye yönelir.
Varlığımızı Afrikadaki üç, beş bin kişilik bir kabileye, rönesansı Floransadaki Medicinlere borçluyuz. Ailelerin ve kabilelerin reisleri vardır; bütün büyük işleri hep bir kişi başlatmış, hatta başından sonuna pratik ve yaklaşık olarak o kişi tamamlamıştır.
Varlığını boyutlarının ötesine taşımışlar bazen hayranlık bazen öfke, gerisinde bırakmışlarsa bazen saygı, bazen acıma duygusu uyandırır.
Yalnızlık bir yalnız kalmama stratejisidir.
Yas sindirimdir.
Yaşadıklarımıza birer ad verirsek biyografimizi, onlardan birer öykü çıkarırsak benliğimizi oluştururuz.
Yapamayan açıklar, çoğu teorisyen kötü pratik sahibidir.
Yaratıcı olmak için kuşatılmamışlık duygusuna sahip olmak gerekir.
Yaşam, üç beş parça şeyin durmadan yer değiştirerek ürettiği sonsuz sayıda aslı olmayan görüntüdür. İki hidrojenden bir helyum, üç helyumdan bir karbon, trilyonlarca karbondan insan, milyonlarca trilyon karbondan dünya... Bu kadar ve başka bir şey yok.
Yaşamda en yüksek bedel, sevginin korunması için ödenir.
Yeryüzünde insan birlikleri vardır, sorumlu insanlar birliği, saldırgan insanlar birliği, atik insanlar birliği, tembel insanlar birliği gibi. Aile, takım, parti, cemaat gibi insan meclisleri ise farklı birliklerden üyeler bir araya geldiğinde ancak kurulur.
Yeryüzünde söylenmiş her söz doğrudur.
Yüzer gezer konuşmalar yapamam, çünkü içlerinden hangilerinin katılaşacağını bilemem.
Yalnız kalma potansiyeli zayıf olanlar, masum olaylara felaket senaryosu yazarlar.
Yetersiz insanın ihaneti çok zarar verir. Zayıflığı en iyi o bildiğinden ihaneti insanın zayıf zamanına denk getirir çünkü.
Yıllardır gözümde çingeneler hayali bir ahali.
Yalanların çoğu değer kaybetmemek içindir.
Yemek doyma değil, ilaç gibi tedavi aracıdır, açlıksa insandaki eksiklik değil hastalıktır, o yüzden açlığın giderilmesi toplumun omzundadır.
Yaşamı açıklamak isteyenlerin içinde dünyayı kontrol etme arzusu gördüm.
Yaşamım içimdeki ham duyguları sıralanmış sözcüklere, işlenmiş düşüncelere döndürmekle geçti.
Yeryüzünde herşey nasılsa doğru olan da odur.
Yüzünde toprak kokusu olanın alnında çakıl izi bulunması doğaldır.
Yapıcı olmak için yansızlaşmak gerekir.
Yazgını sev, yargını savun, yankını duy, yaşamını kıskan, yalanına inan.
Yeryüzünde biyolojik temelli belirgin, psikolojik temelli belirsiz bir adalet vardır, ikisini de hissedemiyorsan sosyal temelli bir adaleti gözeterek davran.
Yaşam, sonunda mağlup olacakların zafer dolu yürüyüşüdür.
Yeni bilgi gelirse, onu içe alıp üstünü kapatır gibi göz kırparız.
Yük aldığında değil, insan yük alma ihtimali bulunduğunda bunaltı çeker.
Yaratma depresyondan çıkma sürecinde gerçekleşir, en dibe gider, hızlanarak döner, tepeye sıçrarsın; dipten gelenler dibi görmeyenlerden bir baş yukarıdadır.
Yaşamın her yerinde irili ufaklı döngüler vardır, birinin üstüne biner, bindiğin noktaya ama kısa ama uzun sürede geri dönersin; kötü yaşam döngü üstüne döngüdür, iyi yaşamsa en büyük döngüyü bularak ve üzerinde tek sefer dolanarak sağlanır.
Yankesiciler en çok parti mitinginde cepçilik yapar, alkış için eller kalktığında ceketteki cepler ve ortak bir ruha yamandığında zihindeki düşünceler korumasız kalır.
Yaşamdaki her tek tecrübeye karşılık gelen bir sinirsel aktivite varsa, her tekrar eden tecrübeye karşılık gelen de sönen bir beyin vardır.
Yiyiliyor, tüketiliyor olmanın da zevki vardır.
Yoğun cinsellik yoğun iştahtan değil yoğun saldırganlıktan kurtulmak için yapılır.
Zaman, olmayan ama olması zorunlu olan o yüzden olduğu varsayılandır.
Zaman yok ama ben ona uyuyorum.
Zeki bir insan zekasını açık ettiğinde avantajını kaybeder.
Zihin anne ve toplumla rezonansa geldikçe kurulur.
Zeki bir insanda dünyaya karşı anlayışsızlık ve körlük gelişmesi, hayatın tek bir unsuruna uzun süre bağlı kalmak nedeniyledir.
Zekan yaptığın işe yetmezse farkı kurnazlıkla, fazla gelirse soylulukla kapatırsın.
