Toplumsal şiddet küçük yaşta aileden başlar ve genetikbir hastalık gibidir. Evladını döverek öldüren bir babaya nasıl kıydın evladına diye sorulduğunda babanın açıklaması tüyler ürperticidir. Kendimi bildim bileli babam küçük bir suçumda dahi döverdi kimbilir belkide başımı okşasaydı bugün kızım hayatta olacaktı. İnsanlar görmedikleri yaşamadıkları birşeyi nasıl çevrelerine yaşatabilirler ki? Bugün çok sayıda baba çocuğunun başını bir kez bile okşamamıstır. Sebebi sorulduğunda bizim zamanımızda diye başlıyan ailesinden gördüğü yakınlığı anlatırlar. aile sevgisinden uzak şiddet içerikli bir aileden yetişen bir evlat topluma ne faydası dokunabilir bu insandan beklentilerimiz neler olabilir ki? Babadan oğula aşılanan şiddet eğilimi giderek büyür ve toplumsal şiddetin temelini oluşturur.