Türkiye'de Futbol Fanatizmi

Ülkemizde futbola bakış açısı sizce nasıl? Futbolda kaybeden takımın taraflarının gösterdiği şiddete nasıl bakıyorsunuz ?

Dostum öyle önemli bir konuya değindin ki...
Futbol siyaset değil, futbol bir din değil, futbol şiddet değil...
Futbol sadece, bir spor faaliyetidir. Ancak kentlerin, ülkelerin tanıtımında önemli bir yer tuttuğu da aşikardır... (İsteriz ki iyi bir örnek kent, ülke olarak tanınalım) Sporun her türlüsü önemli... Tabi futbol biraz daha görkemli...
Lakin, yıllardır maalesef hangi dalında olursa olsun sporun, bir şekilde usulsüzlükler, şikeler, vesaireler yapılmış ve yapılmaya teşebbüs edilmiştir... Spor olarak görmediği için bazıları... Para hırsı, mevki makam hırsı, hep ben hep ben hırsı... Elbette ki, herkesin parası, şanı, başarısı olsun isteriz, fakat dürüstçe, hak ettiği kadarıyla...
Ya fanatizm, keşke bu kelimeyi şiddet içermeyen, bencillik içermeyen, fesatlık içermeyen bir anlamda kullansak, kullanabilsek...
Neredeyse bir birine düşman kesiliyor bir çok kişi (Hoş neredeyse derken, olan yok mu, var tabi) bu elbette hoş değil. Bir etkinlik, bir keyif, bir eğlence olarak görmedikçe, biz, bizler çok daha kavgalar içinde oluruz, maalesef...
Oysaki, herkesin kavgası ekmek için olsa... Sevdiklerini korumak için olsa... Vatanını milletini korumak için olsa... (el ele anlamında)
Ama yok illa biz, ben olacağız, hep ben! Bir birine her şekilde saygı duyabilsek, tebrik edebilsek, illa bir kulp takma sak, illa bir kötü yakıştırma yapmasak, hazmet sek durumu, ne olur? ne kaybederiz? Hiç bir şey, aksine çok şey kazanılır, efendilik gibi...
Sanki dünya da bir tek mesele futbol... Öyle bir fanatizm içinde olanlar var ki, hayret edilecek bir durum.
Geçenlerde (20 gün önce)sürekli müşterisi olduğum bir yerde kahvemi içtim, hesabı ödeyip tam çıkacakken mekandan, birden bayan garson yanıma geldi ve dedi ki ben sizin Galatasaraylı olduğunuzu bilmiyordum, (üzerimde Galatasaray forması var) dedim ki evet Galatasaraylıyım. Bende Fenerliyim dedi. Dedim ne güzel, başarılar dilerim. Ben daha size hizmet etmem, Fenerli sanmıştım sizi deyince, çok şaşırmıştım. Dedim ne önemi var, biz insan olduğumuz için, öncelikle, bir birimizi sevelim, en azından saygı duyalım...
Ve o günden sonra tekrar gittiğimde, bana başka bir arkadaş hizmet etti. O ise uzaktan öylece baktı. Hiç sorun değil, öyle ego yapacak kızacak veya nefret edecek de değilim elbette, kişiden. Lakin benim kızgınlığım, ayrımcılığa, sen ben durumuna, karşı bir durumda olana, hemen kötü gözle bakmaya (Ailene, vatanına, namusuna, sevdiklerine zarar vermeye çalışanlara elinden geleni yap, o başka) ne gerek var...
Hele canım ülkemizde, maalesef sanki savaşa gidiyoruz (ALLAH korusun gerçekten savaş olsa ki inşallah olmasın tabi, bir çoğu kaçacak yer arar) Biraz sakin!
Her birey, istediği dini yaşar, yaşayabilir, her birey, istediği partiye mensup olup oy verebilir, her birey, istediği takımı (Futbol, basketbol, voleybol, vs.) tutabilir. Ama doğru, ama yanlış, ama günah, ama sevap... Elbette ki çirkinliklere göz yummayalım...
Çok daha yazılacak şeyler var, çok... (Kim usulsüzlük yapmış ve yapıyorsa da, futbol, din, siyaset, buna da karşıyız elbet, kim neyi hak ediyorsa, ceza veya mükafat, onu alsın...)

Son bir şey diyeyim mi? Hayat kısa, değmez bir birimizi üzmeye, hakir görmeye...
Öncelikle, dostluk kazansın, dostluk şampiyon olsun, işte o zaman herkes şampiyon...
Hem de sınırsız, yıldızlarla...

Sen ve şen kalmanız dileğiyle...

m.d.b.

İnsan denen canlı gelişmemiş veya az gelişmişse her konuda tehlikeli olabiliyo..

Tuhaf, büyülü bir şey.. Kendini o topluluğun parçası saymak, sanki kendin kazanmışçasına sevinmek, yenilgiyi de sahiplenebilmek.. Holigan gruplar da var tabii ama Türkiye'ye özgü bir durum olduğunu sanmıyorum ya da başka bir açıdan bakarsak gerginliğimiz sadece futbola has değil.