UNUTMAYIN Kİ Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..

yesim434

Hırçın Karadeniz Kızı Biricik Yeşim
AdminE
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur……
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz. Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız,takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık…
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,
sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık…
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur…
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..
 
Allah bana bu acıları yaşatmasın,hep diyorum ailemin acısını görmeden canımı alsın rabbim,dayanamam buna...
Babaannem vefat ettiğinde babam çok ağlıyordu,bir aile dostumuz şöyle demişti;insanın babası öldüğünde sırtı açık kalırmışannesi öldüğünde ise uçurumdan aşağıya düşermiş...hayatlarımızın en önemli varlıkları Allah uzun ömürler versin:)
 
Her ne olursa olsun, iletişiminiz hiç olmasa bile o koca çınarı kaybettiğinizde artık sığınabileceğiniz kocaman bir gölgeyi kaybettiğinizi anlıyorsunuz. Bu acıyı yaşamadım ama düşüncesi bile acıtıcı geliyor bana bağlarım kuvvetli olmamasına rağmen. Ama yaşayanların ifadesinden yola çıkarak yazdım ilk cümleyi...
 
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur……
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz. Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız,takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık…
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,
sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık…
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur…
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..
Kesinlikle... Öyle iyi bilirim ki...
 
Geri
Top