Verginin kamu giderlerini karşılamaya yönelik olarak alınması ilkesi
Vergilemede asıl amaç kamu giderlerine kaynak sağlanması olup, diğer amaçlar ikincil nitelikte bulunmaktadır. Bu ilke aynı zamanda kamu giderleri gerektirmedikçe kişilerden vergi alınmamasını ifade etmektedir. Vergi gelirlerinin kamunun ortak ihtiyaçları dışında belirli bir grubun ya da bir kişinin menfaatleri doğrultusunda harcanamayacağı anlamına gelmektedir.
Vergilerin kamu giderlerini karşılamaya yönelik olarak alınıyor olması, vergi veren bireylerin ödedikleri vergiler karşılığında özel bir hizmetten yararlanmaya yönelik bir istekte bulunmalarını gerektirmediği gibi, vergilerin toplumun ortak, kamusal nitelikteki gereksinimlerinin giderilmesine yönelik alınıyor olması dolayısıyla da, gerçekleştirilen hizmetlerin toplumun ortak kullanımına açık olması gerekliliğini ortaya koymaktadır.
Vergi veren bireylerin ödemiş oldukları vergi karşılığı belli bir hizmetten özel olarak yararlanmak istemeleri mümkün olmamakla birlikte, vergi veren kişi olarak ödenen vergilerin belli kamusal amaçlar için kullanılıp kullanılmadığını sorgulama hakları demokratik ve sosyal bir hukuk devletinde vatandaşların hak ve görevleri arasında yer almaktadır. Bunun sonucu olarak, bütün yurttaşların yararlanmasına açık kamusal hizmetlerin, toplumun belirli bir kesiminin menfaatine harcanması amaç ve koşulu ile alınan gelirlerle karşılanması da mümkün bulunmamaktadır. Örneğin Emekli Sandığı bir kamu kuruluşu olmakla ve yapmış olduğu hizmet bir kamu hizmeti olmakla birlikte, söz konusu kamu kuruluşunun hizmetleri münhasıran emekli sandığına üye kişilerin yararlanmasına yönelik bulunmaktadır. Dolayısıyla Emekli Sandığı gelirlerinin genel nitelikteki kamu hizmetlerinin finansmanında kullanılmaması gerekmektedir.
Diğer yandan vergilerin kamu giderlerini karşılamaya yönelik olması ilkesi, kamu harcamalarının niteliğinin de tam ve doğru olarak tespitini zorunlu kılmaktadır. Örneğin devlet borçlarının vergi gelirleriyle karşılanması, bu borçların kamusal nitelikte olup olmadığı ya da hangi hallerde kamusal borç niteliğinde sayılıp sayılmayacağı hususlarının, yada vergi gelirlerinin özel kesime teşvik kredisi olarak verilmesi durumunda verilen kredinin kamusal ihtiyaçların giderilmesi amacıyla verilmiş olup olmadığı gibi hususların tartışma konusu yapılması, kamusal görevin tanımlanması çerçevesinde vergi hukuku alanında gündeme gelen ve tartışılan konulardır.
Vergilemede asıl amaç kamu giderlerine kaynak sağlanması olup, diğer amaçlar ikincil nitelikte bulunmaktadır. Bu ilke aynı zamanda kamu giderleri gerektirmedikçe kişilerden vergi alınmamasını ifade etmektedir. Vergi gelirlerinin kamunun ortak ihtiyaçları dışında belirli bir grubun ya da bir kişinin menfaatleri doğrultusunda harcanamayacağı anlamına gelmektedir.
Vergilerin kamu giderlerini karşılamaya yönelik olarak alınıyor olması, vergi veren bireylerin ödedikleri vergiler karşılığında özel bir hizmetten yararlanmaya yönelik bir istekte bulunmalarını gerektirmediği gibi, vergilerin toplumun ortak, kamusal nitelikteki gereksinimlerinin giderilmesine yönelik alınıyor olması dolayısıyla da, gerçekleştirilen hizmetlerin toplumun ortak kullanımına açık olması gerekliliğini ortaya koymaktadır.
Vergi veren bireylerin ödemiş oldukları vergi karşılığı belli bir hizmetten özel olarak yararlanmak istemeleri mümkün olmamakla birlikte, vergi veren kişi olarak ödenen vergilerin belli kamusal amaçlar için kullanılıp kullanılmadığını sorgulama hakları demokratik ve sosyal bir hukuk devletinde vatandaşların hak ve görevleri arasında yer almaktadır. Bunun sonucu olarak, bütün yurttaşların yararlanmasına açık kamusal hizmetlerin, toplumun belirli bir kesiminin menfaatine harcanması amaç ve koşulu ile alınan gelirlerle karşılanması da mümkün bulunmamaktadır. Örneğin Emekli Sandığı bir kamu kuruluşu olmakla ve yapmış olduğu hizmet bir kamu hizmeti olmakla birlikte, söz konusu kamu kuruluşunun hizmetleri münhasıran emekli sandığına üye kişilerin yararlanmasına yönelik bulunmaktadır. Dolayısıyla Emekli Sandığı gelirlerinin genel nitelikteki kamu hizmetlerinin finansmanında kullanılmaması gerekmektedir.
Diğer yandan vergilerin kamu giderlerini karşılamaya yönelik olması ilkesi, kamu harcamalarının niteliğinin de tam ve doğru olarak tespitini zorunlu kılmaktadır. Örneğin devlet borçlarının vergi gelirleriyle karşılanması, bu borçların kamusal nitelikte olup olmadığı ya da hangi hallerde kamusal borç niteliğinde sayılıp sayılmayacağı hususlarının, yada vergi gelirlerinin özel kesime teşvik kredisi olarak verilmesi durumunda verilen kredinin kamusal ihtiyaçların giderilmesi amacıyla verilmiş olup olmadığı gibi hususların tartışma konusu yapılması, kamusal görevin tanımlanması çerçevesinde vergi hukuku alanında gündeme gelen ve tartışılan konulardır.