Ayrılığın & Yalnızlığın Hüznü..

Ben tek başına ne yapabilirim
Diye düşündü biri
Ve hiçbirşey yapmamaya karar verdi
Ben tek başına ne yapabilirim
Diye düşündü bir öteki
Ve yalnızlığının kuytuluğuna çekildi
Ben tek başına ne yapabilirim
Diye düşündü bir üçüncü
Ve tek başına düşünmeyi sürdürdü
Ben tek başına ne yapabilirim
Diye düşündü yüzbinler
Ve tek başınalıklarını sürdürdüler
Ben tek başına ne yapabilirim
Diye düşündü milyonlar
Milyonlarcaydılar
Ve tek başınaydılar
Bu arada birileri
Onlar adına
Karar vermekteydi
Tek başına olduklarını sananlar
Topluca ortadan kaldırıldılar....

ACILAR DENİZİ...
Ben acılar denizinde boğulmuşum
işitmem vapur düdüklerini , martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık , bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...

Ümit Yaşar Oğuzcan

Öyle yalnız kaldım ki hayatımda
Kimi gün öldüm kimi gün ilah oldum
Çok zaman annemin dizlerine hasret
Koydum başımı kendi dizlerime
Doya doya ağladım
Paylaşırsa dost paylaşırmış
İnsanın derdini sevincini
Dost umidiyle ortalığa düşmeye gör
Hangi kapıyı çalsan kimseler yok
Hangi omuza dokunsam yabancı çıkar
Aşık mı olmadım taparcasına
Bir Mecnun geçti o çöllerden bir de ben
Diz mi çektirmedim alemde Kerem gibi
Ferhat gibi gürz mu sallamadım dağlara
Ne Leyla yar oldu bana ne Aslı ne Şirin
O gün bugün sırtımı kendim sıvazlıyorum
Sabahları sokağa çıkmadan evvel
Cesaret şairim cesaret
Kendi saçlarımı okşuyorum geceleri
Sevgilimin saçları niyetine.
Cahit Sıtkı Tarancı

Yüklenmiş kanadına uzak kırların

ve gecelerin kar ürpertilerini

taşıyıp gelmiş buraya dek

hâlâ uğulduyor ürkek göğsünde

dağ başlarının çelik fırtınaları

Çocuksu bakışlarında yorgunluk değil

bir hasretin direnci var daha çok

ama üşüyor yanlızlıktan üşüyor

tek düşmüşlüğün acımsı utancından

boynu eğik bekliyor şafağı şimdi

Bir yanlızlık mıdır bunca çoğaltan

acıyı ve biberli yanılgıyı

ve bir yanlızlığı kabullenmek midir

inceden ve usuldan başlatan

yürekte burgaçlanan sancıyı

Sessizce çekilmiş dostların arasından

bir yanlışı sürdürmenin ortasından kendince

Ayrımına bile varılmamış o yangın günlerinde

Ama üşüyor şimdi kar fırtınasına tutulmuş

gibi üşüyor yalnız kuş

Şimdi biliyor artık yalnız kuş

biliyor ki artık gecikmiştir

yolcular varmıştır varacağı yere

Anlıyor ki şimdi yalnız kuş

yalnızlık yanlışlığın ilk adımıdır.

Ahmet Telli

Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak.
Şafakları ben balığa çıkarım
Akan akmayan sularda
Benim, bütün tezgahlarda paydosa giden
Bir bahar akşamı dünyada.
Ben dört duvar arasında değilim
Pirinçte, pamukta ve tütündeyim,
Karacadağ, Çukurova ve Cibalide.
Zehirli kör yılanları
Ve sıtmasıyla
Gün yirmidört saat insan avında
Karacadağda çeltikler.
Bir kız çocuğunun gözyaşı gibi
- Ayak bileklerinde bir dizi boncuk,
Sol omzunda nazarlık,
Dağ başında unutulmuş üşümüş,
Minicik bir aşiret kızının -
Damla-damla, berrak olur pirinci.
Kamyonlarla, katır kervanlarıyla
Beyler sofrasına gider…
Çukurovam,
Kundağımız, kefen bezimiz
Kanı esmer, yüzü ak.
Sıcağında sabır taşları çatlar,
Çatlamaz ırgadın yüreği.
Dilerse buluttan ak,
Köpükten yumuşak verir pamuğu.
Külhan, kavgacıdır delikanlısı,
Ünlü mahpusanelerinde Anadolumun
En çok Çukurovalılar mahpustur,
Dostuna yarasını gösterir gibi,
Bir salkım söğüde su verir gibi,
Öyle içten
Öyle derin,
Türkü söylemek, küfretmek,
Çukurova yiğidine mahsustur…
Tütünü bilir misin?
“Kız saçı” demiş zeybekler,
Su içmez her damardan,
Yerini kolay beğenmez,
Üşür
Naz eder,
Darılır
İki parmak arasında kıyılmış,
Bir parçası var kalbimin
İncecik, ak kağıtlara sarılır,
Dar vakit yanar da verir kendini.
Dostun susan dudağına…
Sokaklardan,
Kıyılardan,
Gök mavisinden,
Ekmeğinden,
Canevinden ayrı düşmeye
Yani bütün hasretlerin kahrına
Ve zehrine çaresiz kalmaların,
İlk nefesi Hızır gibi yetişir
Cibalide sarılan cıgaranın…
Tütün işçileri yoksul,
Tütün işçileri yorgun,
Ama yiğit
Pırıl – pırıl namuslu.
Namı gitmiş deryaların ardına
Vatanımın bir umudu..

Ahmet Arif

Harika resimler olmuş teşekkürler arkadaşlar...

Bir sevda istiyorum,
Yalan dünyayı bıraktırıp Asr-ı Saadete yollayan,
Gül kokusunu buram buram tattırıp hülyalara daldıran.

Bir sevda diliyorum,
Aşk’ı dilemek kadar acı veren,
Bulduğunda onun için can veren,
Ab-ı hayat misali insana yeniden güç veren…

Bir sevda istiyorum,
Şimşek misali birden bire ışık veren,
Toprağa kavuşmak için hızla süzülen, yıldırım gibi kalbe giriveren…

Bir sevda istiyorum,
Yandıkça içilebilen, içtikçe kanılmayan,
Çöllerde Mecnun misali perişan su aratan, içtikçe daha da yakan…

Bir sevda istiyorum,
Uzaklaşması mümkün olmayıp, kavuşması imkansız olan…

Bir sevda istiyorum,
Kalu Bela’dan alnıma yazılmış olan Hakk Teala’dan…
Bir sevda istiyorum,
Ondan kaçılamayan, bir nefes kadar yakınken eli tutulamayan…

Bir sevda istiyorum,
Aranıp bulunamayan, bulduğun an ise,
Kaçmak kaçınılmaz olan