Bana Açı Veri Yor Belalım
Hayat sensiz ne kadar çekilmez karlarla kapli daglar kadar uzaksin bana bir türlü kavusamiyorum o gözlerini doyasiya seyredemiyorum saçini koklayamiyorum....
iste bu bana aci veriyor belalim.
kapali bir kutu gibi yasiyorum bu karanlik serefsiz acimasiz hayatta....gözyaslarim dinmek bilmedi sel oldu akti
dibsiz kuyuya....
sana kavusmak bilmece sanki çözemedim gitti....deli korkusuz
yüregim kaya gibi sert kalbim sütsüz kalan bebek misali agliyor....nasil özledigimi bir bilsen çobanin kavalina duydugu
özlem vatan hasreti çeken gurbetçinin özlemi gibi özlüyorum
seni....iste bu bana aci veriyor belalim.....
Bana yazdigin mektuplari her aksam oldugunda isiklari kapatip mum isiginda elimde bir sigara ve bana verdigin kokunla süslenmis gözyaslarimla yipranmis esarbini koklayarak saatlerce tekraaar tekraaar okuyorum o an sen varmisin gibi aksami geçiriyorum....nasil tanistigimizi anlatiyorum kendi kendime....
seni sensiz yasamak bana aci veriyor belalim......
hatirlarmisin bir gece yürürken bana ilk seni seviyorum dedigin cümleyi o an benim en mutlu günümdü çocuklar gibi sevinmistim sokaklara haykirmistim seni sevdigimi, insanlar
derin uykularindan kalkip bana bagirmislardi sende sus sus
diyordun....iste bunlari hatirlamak bana aci veriyor belalim.....
Gelinlik tükanlarina giderdik sana gelinlik bakardik, hele birtanesi vardiki her seferinde baktiginda gözlerini ayiramazdin kollari güllerle dikilmis üstü dantelle kaplanmis uzun bir gelinlikti....için rahat olsun birtanem aldim astim onu
esarbinin yanina, her sabah kalktigimda gelinlige sarilip agliyorum nasil içim gidiyor canim yaniyor bir bilsen....
baktigim her yer,yürüdügüm her sokak seninle hatiranla kazili
hayalinle yasamak bana aci veriyor belalim......
Hayat sensiz ne kadar çekilmez karlarla kapli daglar kadar uzaksin bana bir türlü kavusamiyorum o gözlerini doyasiya seyredemiyorum saçini koklayamiyorum....
iste bu bana aci veriyor belalim.
kapali bir kutu gibi yasiyorum bu karanlik serefsiz acimasiz hayatta....gözyaslarim dinmek bilmedi sel oldu akti
dibsiz kuyuya....
sana kavusmak bilmece sanki çözemedim gitti....deli korkusuz
yüregim kaya gibi sert kalbim sütsüz kalan bebek misali agliyor....nasil özledigimi bir bilsen çobanin kavalina duydugu
özlem vatan hasreti çeken gurbetçinin özlemi gibi özlüyorum
seni....iste bu bana aci veriyor belalim.....
Bana yazdigin mektuplari her aksam oldugunda isiklari kapatip mum isiginda elimde bir sigara ve bana verdigin kokunla süslenmis gözyaslarimla yipranmis esarbini koklayarak saatlerce tekraaar tekraaar okuyorum o an sen varmisin gibi aksami geçiriyorum....nasil tanistigimizi anlatiyorum kendi kendime....
seni sensiz yasamak bana aci veriyor belalim......
hatirlarmisin bir gece yürürken bana ilk seni seviyorum dedigin cümleyi o an benim en mutlu günümdü çocuklar gibi sevinmistim sokaklara haykirmistim seni sevdigimi, insanlar
derin uykularindan kalkip bana bagirmislardi sende sus sus
diyordun....iste bunlari hatirlamak bana aci veriyor belalim.....
Gelinlik tükanlarina giderdik sana gelinlik bakardik, hele birtanesi vardiki her seferinde baktiginda gözlerini ayiramazdin kollari güllerle dikilmis üstü dantelle kaplanmis uzun bir gelinlikti....için rahat olsun birtanem aldim astim onu
esarbinin yanina, her sabah kalktigimda gelinlige sarilip agliyorum nasil içim gidiyor canim yaniyor bir bilsen....
baktigim her yer,yürüdügüm her sokak seninle hatiranla kazili
hayalinle yasamak bana aci veriyor belalim......
