Ben gözü görmeyene resim gösteremem
Değerimi bilmeze değer öğretemem
O önce haddini öğrensin
Biten sevgiye imrenip özenemem
Boş sözü duyup düstür edinemem
Eden kendine ah etsin
Bildim lakin söylemem
Gördüm ama izah edemem
Dünya senle baş edemem ben
Zaman öylede geçecek
Hayat böylede bitecek
Bitsin umudum cennetten..
Gülümsüyordum. O gülümsediği için.
Gülümseyerek konuştuğu için. Sakinleşiyordum. O sakin olduğu için.
Artık korkmuyordum.
O bana “Korkma” dediği için. “Üşüme!” diyen bir annenin sözünü dinler gibi.
Olur, üşümem, diyordum.
Gerekirse donarak ölürüm ama üşümem!
Sen s/akla beni eyy duam Bir tek O duysun bendeki beni Çekil önümden eyy dünya Sütre olmasın kalbimde tek zerren Melekler duysun sesimi Aminn derlerken dualarıma Düşsün cebimin yırtık yerinden ne varsa O’ndan gayrısı...
