Bizim çocuğun tipi kayık öğretmeni

Öğretmenlere karşı toplumda gizli bir el karalama kampanyasına son hızla devam ediyor. Elinden yetkileri alınmış bir öğretmenler topluluğu, biraz yüksek sesle tepki gösterildiğinde karşına ilkokul mezunu bir annenin çıkıp "çocuğumun psikolojisini bozmuşsun" tarzı yaklaşımlara maruz kalan, her akşam internete girip e-okula veri girişi yapmak zorunda olan (çünkü sonırların çoğunda bağlantı sorunları vardır), işini evine götürmek zorunda kalan, herkes koltuğunda maçını ya da filmini izlerken binlerce sınav kağıdını okumak zorunda kalan... diye listeyi elbette uzatmak mümkün. Yine şu uçak mevzusu ile ilgili araştırma yaparken konu başlığı dikkatimi çekti... En azından durumu bilmeyenlerin de idrak edebilmesi için eklemek istedim...

internethaber sitesinden Süleyman ÖZIŞIK'ın yazısı...

Bizim çocuğun tipi kayık öğretmeni

Öncelikle toplumda yaygın olan bir kanaati çürütmek gerekiyor. Bu hataya ben de düştüm ve öğretmenlerin 3 ay yıllık izin yaptığını yazdım. Bu yanlıştan dolayı özür dilemem gerekiyor çünkü "Bari siz yapmayın Süleyman kardeşim" diyen isyan sözleri bir hayli fazla oldu.. ​

Kalemine sağlık. Doğruları görmek veya bilmek için o meslek gurubu ya da o ortamda olmaya gerek yoktur. Gerçekler ortadır ve görünür, görmek isteyene. Bir anımı anlatayım. Bir yakınımızın çocuğunun velisi olarak x bir okula gittim. Görüşme için beklerken, ders zili duyuldu koridorlarda şen kahkalar, cafe ortamı gibi salaş gençlik, makyajlı, mini mini, saçlar yerçekimine meydan okuyor, sigara ellerde, vesaire. Bazı öğretmenlerin sınıf kapısında beklediğini görünce, merak ettim bir sorun mu var diye, bir bayan öğretmenin yanına gittim. Hayırdır öğretmen hanım bir sorun mu var dedim. Bu yaramazlar beni sınıfa sokmuyorlar dedi. Neden ki dedim merakla. Sınav yapacağım o yüzden. Öylece kala kaldım. Ve kapıdan geçit vermeyen öğrencilere döndüm. Birincisi bir bayana karşı hiç hoş bir hareket değil dedim ve ekledim. Şimdi siz bu hareketi yapıyorsunuz ve bir şey yaptığınız düşünerek böbürleniyorsunuz da. Değilmi* Boş gözlerle bana bakıyorlardı. Öğretmen derse girmedi diyelim ve mesaisi dolunca evine gitti bilgilerinide yanına alarak. Sizler o bilgilerden mahsur kalacaksınız. Yapmayın böyle... Bu cumhuriyeti böylemi koruyacaksınız. Öğretmene kapıları açın, açın ki cahillikler yıkansın. Birilerine kapıları kapatmak istiyorsanız da, kötülüklere, düşmanlara kapıları kapatın, onlara geçit vermeyin dedim. Ve sınıflarına girip derse başladılar... Okulun birinde, yazmaya bile ar ettiğim bir durum yaşandı. Bir öğretmene duş kabini satmıştım. Teslim almak için mağazaya geldi. Alışverişin ziyadesinde küçük çapta sohbete başladık. Duyduklarım karşısında hayretlere düşümüştüm. Yüzüm kıpkırmızı olmuş ve çok öfkelenmiştim. Bir kız öğrenci ve erkek öğrenci, kameralara aldırış etmeden yakınlaşmış ve bazı haltlar yemişler, nerede olduklarını unutarak. Ve bu durumu tespit eden okul yönetimi, haklı gerekçelerle, öğrencilerin velilerinin gelmesini istemiş. Veliler okula gelmiş. Durum utana sıkıla anlatılmış. Kız öğrencinin babası müdürün kulağına eğilerek (kızım sana sarılsaydı bir şey demiyecektin demi) demiş. Müdür öylece kalakalmış. Ve sinirlenip odadan çıkmalarını istemiş. Şimdi sorarım size. Kimsenin namus bekçisi değiliz elbet. Ve öğretmenlerimiz de değil. Ama bir anne bir baba şefkati ile (istisnalar kayıdeyi bozmaz) Bir misyon üstleniyorlar. Sağlıklı başarılı berrak bir gençlik yetiştirmenin mücadelesi içindeler ve biz onlara neler yapıyoruz nelerle suçluyoruz.(Bir çok kutsal görevde çalışanlar içinde geçerli) Bizler olayları durumları algılamadan vurun abalıya yapıyoruz. Oysa bir dinlesek... Tabiki her kesin her yerin iyisi kötüsü var. Görevini kötüye kulanan da, görevini layıkıyla yerine getirende. Sapla samanı ayıralım. Bu sorunlara kulak verelim. Elimizden bir şey geliyorsada esirgemeyelim. En basiti çocuklarımıza gençlerimize nerede nasıl davranılması gerektiğini öğretmeye çalışalım, anne ve babalar sevgili büyükler. Herşeyi öğretmenlerden beklemeyelim! Değil mi? Dilim döndüğünce bir şeyler karalamaya çalıştım. Sen ve şen kalın. EMİ. (Unutmayalım ki, sadece okula gidip ders görmek, sınav olmak yeterli değil. Diploma almak ta mesele değil. Bireylerin de kendine düşen sorumlulukları var. Hadi çocuklar hadi gençlik, sorumluluklarınızı yerine getirin. EMİ)

Rezaletin boyutunu yaşamadan anlayabilmeniz mümkün değil arkadaşlar. Umarım yeni düzen, oluşan otorite ve ahlaki boşluğu dolduracak nitelikte uygulamaları da beraberinde getirir.

Konuyla bizzat ilgili olmasamda öğretmen kardeşi olarak öğretmenin çalışmalarını birebir şahitlik ediyorum. Bunca külfet içinde çalışıp hak ettikleri ise ''zaten 3 ay tatil yapıyorlar, yatıyorlar, hayatları tatil,mesleğin öğretmenlikse yaşadın'' gibi sözler oluyor. Öyle uzaktan ahkam kesmeyi bırakında yapsınlar tatillerini. Hep şunu söyledim hepde söyleyecegim bunları söyleyenler sizleri kim yetiştirdi acaba???Öncelikle buna cevap bulun kendinizde sonra insanları yargılayın.