Bugün Günlerden Çarşamba
Hava gayet güzel, erken yatmanın verdiği dinçlikle sabahın altısı gibi uyanıyorum telefonun alarmı henüz çalmadan. Odama vuran gün ışığı ilk mutluluğu veriyor, pencereden gökyüzüne bakmamla güneşin sıcaklığını hissediyorum iliklerime kadar. Henüz şehir hayatına tam girememiş mahallemin horozları doğanın o güzel ve bir yandan da cırtlak sesiyle günaydınlar diliyorlar. Havanın serin olduğunu yüzümü yıkarken suyun soğukluğundan anlıyorum elbet, daha da kendime geliyorum. Ne ders var ne de sınav bugün, belki o yüzden daha neşeliyim, daha da dincim. Uyanmak kendi kendine olduğunda insan huzurlu oluyor, dinç hissediyor kendini. Kaskımı takıp bisikletle çıkıyorum dışarıya, nefes alırken üşüdüğümü fark edip atkıyı doluyorum boynuma. Uzun zamandır zaten eldivensiz kullanmıyorum bisikleti, normalde çok soğuk olmasa da hızlanınca eller titremeye başlıyor. Bir kaç yüz metre ilerideki fırına gidiyorum, sırt çantam ve ders notlarımla beraber. Poğaçalar henüz yeni çıkmış odun ateşindeki fırından. Çoğu zaman fındık kabuğu da kullanılır ki o zaman ekmeğin de hamurun da tadı bir başka olur Trabzon’un fırınlarında. Üç çeşit poğaçadan birer tane alıp atlıyorum tekrar bisiklete. Sabah trafiği yavaştan başlıyorken kenardan kenardan kampüse geliyorum. Güvenliğe selam verdikten sonra giriyoruz ebedi mekana Sonrasında ders çalışmaya başlamadan önce sallama da olsa sıcak bir çay ve poğaça. Şu an bu kadarıyla yetiniyoruz, sabahın güzelliği bitmeden iki satır da buraya not düşeyim istedim.
Bu arada bugün günlerden çarşamba Ben unutmuşum marketten kahve alırken sohbet ettiğim kasiyer hatırlattı
)
