ÇALIŞMAYI SEVMEYEN ADAM
Bir zamanlar bir çiftlikte Chanito derler bir adam yaşardı.Tembelin uyuşuğun biriydi. Çalışmayı sevmezdi. Çiftlik sahipleri onu asalak olarak başkalarının payından besleyip dururlardı. Çünkü kesinlikle bir işe yanaşmazdı. Derken bir gün artık onu beslemekten bıkıp usananlar ona gelip dediler ki, “Chanito, sana artık tortilla* vermiyoruz. Çalışmalısın.”
“Yok çalışmak yok” dedi Chanito, “Beni diri diri gömsünler daha iyi!”
Bus zöünü ciddiye alıp onu gömmeye karar verdiler. Tabuta koyup mezarlığa götürmeye başladılar. Yolda işten dönen bir bay çıktı karşılarına. Eşeğinin terkisinde mısır yaprağı dolu iki büyük heybe bulunuyordu.
“Nereye gidiyorsunuz?” diye sordu.
“Mezara, Chanito’yu gömmeye.”
“Chanito ölmüş mü ki?” dedi baş şaşkınlık içinde.
“Yok canım. Onu tembel olduğu, çalışmak istemediği için diri diri gömeceğiz.”
“Chanito” diye seslendi işten dönen bay.
“Ne var, ne oluyor, buradayım işte” dedi Chanito.
“Ama Chanito, nasıl seni böyle canlı canlı toprağa gömerler? Bana bak! Şurada mısırlarım var. İstersen hepsini sana vereyim. Birkaç gün olsun şunları yiyip geçinirsin. Diri diri gömülmekten kurtulursun.”
“Peki ayıklanmış mı bari” diye sordu Chanito.
“Hayır, işte olduğu gibi heybede duruyor.”
“Yok, yok. Onu ayıklamakla uğraşamam. Bırakın beni gömsünler daha iyi.”
Bir zamanlar bir çiftlikte Chanito derler bir adam yaşardı.Tembelin uyuşuğun biriydi. Çalışmayı sevmezdi. Çiftlik sahipleri onu asalak olarak başkalarının payından besleyip dururlardı. Çünkü kesinlikle bir işe yanaşmazdı. Derken bir gün artık onu beslemekten bıkıp usananlar ona gelip dediler ki, “Chanito, sana artık tortilla* vermiyoruz. Çalışmalısın.”
“Yok çalışmak yok” dedi Chanito, “Beni diri diri gömsünler daha iyi!”
Bus zöünü ciddiye alıp onu gömmeye karar verdiler. Tabuta koyup mezarlığa götürmeye başladılar. Yolda işten dönen bir bay çıktı karşılarına. Eşeğinin terkisinde mısır yaprağı dolu iki büyük heybe bulunuyordu.
“Nereye gidiyorsunuz?” diye sordu.
“Mezara, Chanito’yu gömmeye.”
“Chanito ölmüş mü ki?” dedi baş şaşkınlık içinde.
“Yok canım. Onu tembel olduğu, çalışmak istemediği için diri diri gömeceğiz.”
“Chanito” diye seslendi işten dönen bay.
“Ne var, ne oluyor, buradayım işte” dedi Chanito.
“Ama Chanito, nasıl seni böyle canlı canlı toprağa gömerler? Bana bak! Şurada mısırlarım var. İstersen hepsini sana vereyim. Birkaç gün olsun şunları yiyip geçinirsin. Diri diri gömülmekten kurtulursun.”
“Peki ayıklanmış mı bari” diye sordu Chanito.
“Hayır, işte olduğu gibi heybede duruyor.”
“Yok, yok. Onu ayıklamakla uğraşamam. Bırakın beni gömsünler daha iyi.”
