Çerezforum un Hirçin Karadeniz Kizi Yesim434

Arkdaslar bende bu forumun ilki olarak burda bulunmaktan cok mutluyum bu aralar cok SIKI gelemesemde ama burayi cok seviyorum.....beni kim davetti myneten konustugum cok eski bir arkdasim tafsiye etmisti ben geldigimde yeni acilmis hic uyesi yoktu ve ilk uye ben olmustum benin bu özeligide var

Teşekkürler yesim434 hakikaten ilk günümüzden beri bizi hiç yalnız bırakmadın. İyi günde kötü günde hep burdaydın. Minnettarız sana.

bu sana son yazışım...”diye başlayan bir mektup var şu an karşımda.
“bu sana son sözüm” dermiş gibi bakan. simsiyah harflerle kirletilmiş, bembeyaz bir sayfa.
neresinden bakılsa acı, hangi satırından başlansa hüzün, hangi kelimesi okunsa güvensizlik.
oysa ki benim; batan güneşin ardından sarıldığım, tepeden aşağı inerken, çakıl taşlarıyla birlikte yuvarlandığımda düşündüğüm biri var…
“bu sana son yazışım…
” bir ayrılığın ilanı gibi, ölünün üzerine son kürek toprak, gözdeki son damla, son kez el sallamak gibi… oysa ki benim; kışın soğuğunda, dalgaların kayaları dövdüğü anlarda,
fırtınalarda savrulurken sığındığım biri var…
“bu sana son yazışım...”
düşündüklerinin, hissettiklerinin ve yaşadıklarının benim için zerre kadar önemi yok demek değilse ne bu? sen istediğini söyle, senin söylediklerinin hiç bir anlamı yok demek değilse ne bu?
oysa ki benim; derinlerde soluksuz kaldığımda ve nefesimin bana ait olmadığını sandığımda, sonsuz gibi görünen karanlığın ortasında, umudumun tükendiği anlarda düşündüğüm biri var…
“bu sana son yazışım…”
diye başlayan ve sana hiç inanmadım, sana hiç güvenmedim diye devam eden satılar bunlar. üstelik inanmam ve güvenmem için yaptığın her şey boşa kürek çekmek, yetersiz, yersiz ve saçma çabalardan başka hiçbir şey değil bunlar.
oysa ki benim; burnumda yağmur kokusu varken, bulutlar hızla akıp geçerken, ve çocuklar ağladığında, perdeler uçuştuğunda düşündüğüm biri var…
“bu sana son yazışım…”
ben bunları hak etmedim… ama sen her şeye müstehaksın, üzülmelisin, kırılmalısın, parçalanmalısın, yok olup gitmelisin…

senin söylediklerinden daha değerli başkalarının ne dediği, senden daha değerli başkalarının ne düşündüğü demek bu.
oysa ki benim; elimi uzattığımda ve saatin her çalışında, yanımdayken özlediğim ve uzaklaşınca her an düşündüğüm biri var…
“bu sana son yazışım…”
açıkca dilediğini yap, ben istediğim kadar daha yanındayım. kendimi hazır hissedince girdiğim gibi çıkacağım hayatından demek bu?

oysa ki; aklımın kıyısında dolaşan ve dilimin ucundayken yanarcasına düşündüğüm, deniz gözlerinde dolaşırken yemyeşil ormanlarda yok olup gittiğim biri var…
tek kişilik dünyamda ölçülü adımlarla yürüyorum. bosverdim ve ben artık kendi masalıma dönüyorum. sana geliyorum. aylardan nisan, sabahın erken saatleri ve bahar…
Buda benim sana SON SÖZÜM...
kac yil oldu yazmiyordum neden gerek duydum bilmiyorum belkide cok yuregim yaniyor (

Evet forumda bir db kaybetkiştik. İkinci kez forumu aktif ettiğimizde ben 1 ID nolu üyeyim yeşim 2 ID nolu üye Köprünün altından o kadar sular aktı ki herşeyi gördük bu forumda

Teşekkürler yeşim hala buradasın şu ya da bu olmuştur ama hala burada oluşun elbette ki önemli. Bu süreç kimin kim olduğunu da öğretmiştir eminim sana...

hayat bana neler ögretmediki 4 duvar arasinda goz yasi dokmemi acilar icinde kivranirken kimseye belli etmeden yatmayi oturmayi kapiyi kapayip aglatilmayi neler neler 13 yasindan buyana kendi ayaklarim uzerindeyim buda bana cok sey ogretti dahada ogretecek insanlarin sahtekarligini kendilerini begenmisliklerini sanirim 27 senelik yanliz yasam donemim ve 10,11 senelik dolu dolu yasamim herseyden birders aldim dahada alacakmiyim ........

Herşey derstir aslında ama görmesini bilmek gerek. Ben dostlarımı kötü günde tanımaya çalışırım. Asıl dostluk yollar ayrıldığında takınılan tutumla kendini belli eder. Nice senelere diyelim Yeşim. Hatalarımızdan ders almış olmaktır asıl kazanç. Hayat böyle bişey işte. Bazen bizi imtihana tabii tutar

önemli olan hatayi anlamak ve hata yapmamak herkes insan hata yapar .....yapmadim diyen yalan konusur.

Bana yapmadığını bırakmadı,
Vurmadığı tekme kalmadı
Bıktım artık ezilmekten
Nefret ediyorum bu hayattan

Gözümde yaş kalmadı
Kalbimde ufacık bir sevgi kırıntısı yok
Bu kader nasıl şey böyle
Nefret ediyorum artık bu hayattan… Kader denen şey ne acımasız

herseyden nefret ediyom yasamaktan hayatimdan herseyden .......

Güzel bir bölümmüş burasıyeşim sana katılıyorum insanlar hatasız değildir,hatalarını anlamaları için kibarca uyarılmalıdırlar,suçlayarak,olmayan şeyleri tahmin yürütüp,sen böylesin diyerek insanları üzmeye kimsenin hakkı yok...hatalarımızla kusurlarımızla bizler insanız,bu kusurları yargılamak yerine,düzeltmemize yardımcı olacak dostlar bulmayı nasip etsin Rabbim.

arz-ı hal dediki:

Güzel bir bölümmüş burasıyeşim sana katılıyorum insanlar hatasız değildir,hatalarını anlamaları için kibarca uyarılmalıdırlar,suçlayarak,olmayan şeyleri tahmin yürütüp,sen böylesin diyerek insanları üzmeye kimsenin hakkı yok...hatalarımızla kusurlarımızla bizler insanız,bu kusurları yargılamak yerine,düzeltmemize yardımcı olacak dostlar bulmayı nasip etsin Rabbim.

Genişletmek için tıklayın...

Begenmene sevindim benimm icin sevdigim deger verdigim hic birsey sanal degildir bunda herdayim ispatlamis haldeyim ekledigim yazdigim konularda hayatin bir parcasi (( mesajim cok olsun yada is olsun diye degil sadece herseyden bir ornek ders almak gerektigini dusunerek bir nevi dusuncemi yansitmaya calisiyorum .....

Çok haklısın tatlım,seni en iyi ben anlıyorum