YoRuMSuZ
Biz işimize bakalım...
kitaplar, Herrik, Voltaire, Japon Atasözü, J. Sqift, Gibbon, Shakespeare, Aşık Veysel, Paskal, Yunus Emre, Namık Kemal, Horace, Edward Bulwevr Lytton, Herbert Spencer, Guilbert Pix Erecourt, Thoreau, Seneca
Düşünce ve duygularımızı dile getiren yazı, okunan bir kitap haline geldiği gün, ruhu bes­leyen bir azık oluyor. Karnı acıkan, nasıl ek­meğe koşarsa, ruhu sıkılan insan da, kitapların yedi renkli menşurundan ışıklı bilgiler almak için çırpınır.
Yaşadığımız hayat, ancak heykelcinin mermer ve tuncu, ressamın renk ve çizgiyi, bestecinin sesleri, şair veyazarların kelimeleri konuş-turmasıyledir ki, bir derin anlam kazanır. Bu bakımdan ruha açılan pencereden giren bilgi ve zevk rüzgarı kitapların vefalı ülkesinden gelir.
Ölümü unutturan, sıkıntıyı gideren, kafayı ve kalbi en güzel ve faydalı yola götüren kitap lara, hayatımıza şevk ve heyecan veren, bizi teselli eden bir gerçek dost gözüyle bakmalıyız. Vücudu besleyen ekmek, su, hava gibi ruhu ge­liştiren de müziğin sesi, resmin rengi ve kita­bın fikridir.
Kitap, sulara akseden söğüt dalları gibi ru­humuzda duygulu yankılar bırakır, bizi manevi bakımdan daima daha uyanık ve canlı tutar.Ev­renin sırrını çözmede, insanları anlamada, sosyal hayatın gereklerini yerine getirmede, olayları ve fikirleri yerinde ve zamanında oku­yup kavramada, en yakın yardımcımızdır.
Toprağını bulmuş gürbüz fidanlar gibi, ruhu-muzun da birden yeşerip filizlenmesini isti­yorsak, kitapların ruh doyurucu zevkinden ken­dimizi yoksun bırakmamalıyız.
Kitap okuma alış kanlığının hemen hemen yok denilebileceği günümüzde insanoğullari, daha doğrusu günümüz gençliği yeni yeni bu alışkanlığı kavramaya çalışıyor. Bun­dan dolayıdır ki; insanlarımızın zaman zaman bir takım cahilce davranışları ol­maktadır. Bu davranışlar bireylerin, oku­ma isteklerinin körelmesinin yanısıra araş­tırma, doğru ve düzenli bir şekilde bilinç­lendirme alışkanlığının da zamanla yitirdiği hissini veriyor insanlara. Tüm bu olumsuz gelişmeler, bilgisi ve düşünme zihniyeti körelmiş toplumumuzun acı verici eseridir.
Kitaplar insanoğullarının en yakın dostudur. Sevgi ve bağlılık duygularının en iyi şekilde bütünleştiği kitaplar, bireylerin en büyük bilgi kaynağıdır. Okumak duygu, ihsan ruhu ile birlikte gezer. Öyle ki; insanların okumalarıyla birlikte güzel huy kazandıklarını hissetmemeleri de müm­kün değildir.
Kitaplar; kimi zaman bir ana-baba sevgisi, kimi zaman da kültürün davranış ye başarıyla bütünleştiği, aydınlık bir yol zihniyetidir
Düşünce ve duygularımızı dile getiren yazı, okunan bir kitap haline geldiği gün, ruhu bes­leyen bir azık oluyor. Karnı acıkan, nasıl ek­meğe koşarsa, ruhu sıkılan insan da, kitapların yedi renkli menşurundan ışıklı bilgiler almak için çırpınır.
Yaşadığımız hayat, ancak heykelcinin mermer ve tuncu, ressamın renk ve çizgiyi, bestecinin sesleri, şair veyazarların kelimeleri konuş-turmasıyledir ki, bir derin anlam kazanır. Bu bakımdan ruha açılan pencereden giren bilgi ve zevk rüzgarı kitapların vefalı ülkesinden gelir.
Ölümü unutturan, sıkıntıyı gideren, kafayı ve kalbi en güzel ve faydalı yola götüren kitap lara, hayatımıza şevk ve heyecan veren, bizi teselli eden bir gerçek dost gözüyle bakmalıyız. Vücudu besleyen ekmek, su, hava gibi ruhu ge­liştiren de müziğin sesi, resmin rengi ve kita­bın fikridir.
Kitap, sulara akseden söğüt dalları gibi ru­humuzda duygulu yankılar bırakır, bizi manevi bakımdan daima daha uyanık ve canlı tutar.Ev­renin sırrını çözmede, insanları anlamada, sosyal hayatın gereklerini yerine getirmede, olayları ve fikirleri yerinde ve zamanında oku­yup kavramada, en yakın yardımcımızdır.
Toprağını bulmuş gürbüz fidanlar gibi, ruhu-muzun da birden yeşerip filizlenmesini isti­yorsak, kitapların ruh doyurucu zevkinden ken­dimizi yoksun bırakmamalıyız.
Kitap okuma alış kanlığının hemen hemen yok denilebileceği günümüzde insanoğullari, daha doğrusu günümüz gençliği yeni yeni bu alışkanlığı kavramaya çalışıyor. Bun­dan dolayıdır ki; insanlarımızın zaman zaman bir takım cahilce davranışları ol­maktadır. Bu davranışlar bireylerin, oku­ma isteklerinin körelmesinin yanısıra araş­tırma, doğru ve düzenli bir şekilde bilinç­lendirme alışkanlığının da zamanla yitirdiği hissini veriyor insanlara. Tüm bu olumsuz gelişmeler, bilgisi ve düşünme zihniyeti körelmiş toplumumuzun acı verici eseridir.
Kitaplar insanoğullarının en yakın dostudur. Sevgi ve bağlılık duygularının en iyi şekilde bütünleştiği kitaplar, bireylerin en büyük bilgi kaynağıdır. Okumak duygu, ihsan ruhu ile birlikte gezer. Öyle ki; insanların okumalarıyla birlikte güzel huy kazandıklarını hissetmemeleri de müm­kün değildir.
Kitaplar; kimi zaman bir ana-baba sevgisi, kimi zaman da kültürün davranış ye başarıyla bütünleştiği, aydınlık bir yol zihniyetidir
