Farz Edin ki Bu Gece Son

KıRMıZı

TeK BaşıNa CUMHURİYET
V.I.P
Farz edin ki bu gece son..
Bundan sonra yaşayacağınız geceler olsa da, bu gece son..

Hani bazen kaçıp gitmek isteriz..
Kimsenin bilmediği, kimsenin bizi tanımadığı bir yere..
Hatta kendimizi bile tanımayacağımızı umut ettiğimiz bir yere..

Geçmişimizi, aşklarımızı , kederlerimizi ve sırlarımızı bir çırpıda unutacağımız bir yer arıyoruz..
Yine, yeniden başlamak ve bu kez hata yapmamak istiyoruz..

Oysa..

Her yeni yer, yeni bir hayat..
Her yeni hayat, yeni bir insan..
Her yeni insan, yeni bir yitiriş..
Her yeni sandığımız aslında eskinin yeni yüzünden başka bir şey değil..

Farz edin ki bu gece son..
Kelimelere, şarkılara, aşklara..
Hafızamızın kalleş katili hatıralara..

Fırından aldığımız ekmeğin daha eve ulaşmadan soğuması gibi..
Dünyanın yaradılıştan bugüne giderek soğuması gibi..
Bir zamanlar sıcacık olan evlerimizin içinin giderek soğuması gibi..
Birgün bizim de bedenlerimiz soğuyacak..

Sonra..
Sonra, hiç..
Geride bıraktıklarımızın içi şöyle bir üşüyecek,
hepsi bu..
 
düşünmeyen var mı ki acaba...yastığa her yattığımda acaba uyanabilecek miyim diyorum...yarın ki günde ben olacak mıyım acaba...her sabah kalkmayı başardım..ama biliyorum ki bir sabah gelecek ve ben olmayacağım...o zaman ne hayat tasası ne acılar ne sevinçler.. yok olup gidecek....
 
ben o duyguyu yakınen yasadım önce anlık sinirle ölmek istiyorsun sonra ölmeye basladığını anladığında gece yastığa ölecem diye koyup geriye bakıyorsun bir dolu yarına iş var hepsi yarım kalmıs aklında kalıyorlar sonra en sevdiklerin geliyor sonra mezarını düsünüyorsun acaba kimler gelecek kuru kalabalıkmı olacak sonra allah korkusu baslıyor ben dayanamadım böyle birşey yaptım ama basıma neler gelecek diye bir ürperti sarıyor sonra düsünürken uykuya dalıyorsun sonra sabah olunca şok oluyorsun hala hayattasın ilgünç :D
 
bu gece son korkusunu sacece çocuklarım olduğunda hissetim, ne yaparlar bensiz dedim nasıl yaşarlar çok ufaklar bana ihtiyaçları var , kim okşar ben gibi saçlarını kim bağrına bastırıp kokularını ben gibi çeker içlerine kim her akşam eve girerken ceketinin iki cebine onlar için bir hediye koyar kim sabah uykularından onları ben gibi severek uyandırır ve yavrular kime baba der, sonra yaradana sığındım her evden çıkarken dönmeyecekmiş gibi onları ALLAH a emanet ettim,korkmuyorum artık son geceden....

baba yüreğiyle biraz duygusallaşarak yazdım
 
bu gece son deyince benim de aklıma ilk popstar yarışması geldi eleme gecesinde elenen şahsı bu gece soooon biraz sonraaa diye yollarlardı
 
Geri
Top