En çoktan ve en baştan başladı her şey,
Hüzün kaldığı yerden,sevda en derinden devam etti.
Bu gidiş bana hiç yaramadı.
Şimdi daha çok korkuyorum geceleri,
Ve daha çok kanıyorum sana ;
Adın yaramda tuz, kanım son mevsiminde güz !
İçimde külleniyor hüzün türküleri,
Gurbet soluyor cümleler, yalnızlığıma...
Ardında bıraktığın bir ihtimalle çıkıyorum,
Beni bir başıma bıraktığın bu yolda !
Gittin yar ! Gittin ama bitmedin...