Züleyha Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca ;
"YUSUF..." diye başladı,
Durdu..
"YUSUF..."
diye bitirdi..
... Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok.
Ve Züleyhanın lügatında Yusuf'tan ÖTE SÖZCÜK YOK.
Konuşsam dilim yanar, sussam kalbim... Önce duruyorum, sonra susuyorum... İçimden çıkan lafların etrafı yangın yerine çevireceğini düşününce, kilit vuruyorum dilime...
Sonra "YAN!" diyorum içime!... Sadece sen YAN! Ve "DaYAN!" diyorum gönlüme!... Herkes mutlu olsun! Sen DAYAN!..
Değil mi ki sen Yusuf güzelisin,
Gömleğin çoktan yırtık senin.
Ve değil mi ki ben tecelli etmesem eksik kalır sana dair kader.
"Senin kaderin benim tecellim."
Kaderimde zindan varsa, Yusuf'luğum su götürmez benim.
Hayat kısa,
Kuralları yık,
Kolay affet,
Yavaş öp,
Kalpten sev,
Kahkahalara boğul,
Ve yüzünü
Güldürmeyi başaran
Hiç bir şeye sırtını dönme.
Ya tutulacak kadar YAKIN ol...
Ya da unutulacak kadar UZAK..! ♥ Hz.Mevlana ♥