-18.12.2018. Yılbaşına bilmem kaç gün kaldı. Artık umrumda da değil.-
Evdeyken böyle mutsuz hissetmemin sebebinin ne olduğunu hala çözemedim.
Neyse ki uyudum ve vakit geçti gitti.
Ağlar mıydım sızlar mıydım artık bilmiyorum uyumasaydım.
Hey gidi Papatya, hayat sana haz vermiyor mu?
Kış geldi güneşi göremiyorsun di mi artık.
Hiçbir istediğin de olmuyor.
Ve artık eskisi gibi değilsin de, birşeyi istediğin zaman olsun istiyorsun sonrasında hevesin kaçıyor...
İsteklerimi yerine getirecek gücüm ve yeterli isteğim kaybolmuş durumda.
Bir ara ilaç alıyordum reçetesiz halen elim de var bir süre kullansam mı acaba?
Mutsuzum ben, insanların düşünce şeklini düşünürken kafayı yicem valla.
Benim sessizce söylediğim şeyi, senin kalkıp millete duyurmaya çalışman nedir ya?
Sen salak mısın? Kusura bakma ama senin gibi arkadaşım olacağına hiç olmasın daha iyi.
Ya insanları tanıyamıyorum. Mal mıyım neyim.
Hayatımda gerçekten değer görmeyi hakeden sayılı insan var.
Çivisi çıkmış dünyanın o kadar sinirim bozuluyor ki aklıma geldikçe,
Bir de zeytinyağ gibi üste çıkmaya çalışmaları,
Sen kimi kimden kolluyorsun, sen kimsin! Sıfatın ne!
Ay çıldırıyorum.
Bye günlük.
Son 10... 
