Hürriyet Kasidesi
Görüp yüzyılın sapmış hükmünü gerçek selametten
Çekildik güçlü bir arzu ile bab-ı hükümetten
Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten
Kişilikli olan mazluma vazgeçmez yardım etmekten
Düşkün olduysa millet şanına noksan gelir sanma
Yere düşmekle öz değer kaybetmez kıymetten.
Vücut hamurunun mayası ki yaradılışı vatandandır
Ne gam vatan yolunda çekilen üzüntü eziyetten.
Zalimin yardakçısı dünyada bir şerefsizdir
Köpektir zevk alan insafsız avcıya hizmetten.
Hemen sonsuz mutluluğa terk eder anlık zevki
Hayatın kıymetini yüce bilenler güzel şöhretten.
Nedendir halkta hayat eksenine bunca rağbetler
Ne yarar var bilmem insana saklanan emanetten.
Dünyadaki her fertten kendini aşağılık görenler
Utanmaz kendi mayasından da haz alır terslenmekten.
Felekten intikam almak demektir toplumsal bilinç
Ahlâk utanmaktır toplum birikiminden menfaat elde etmekten.
Durup, başarının hükmü güçbirliğidir milletin kalbinde
Çıkar asırların affettiği anlaşmazlığı toplumsal bilinçten.
Yönetir âlemi bir makinenin azimli kuvvetiyle
Dünya titrer azimle yapılan bilinçli dirençten.
Keza her affını her hoşgörüsünü bir vakit için saklar
Bezgin olma sakın milletteki zaafı sükûnetten.
Kabahat zincirlenmiş aciz ayaklarında değildir aslanın
Dünyada kader utansın nasipsiz gayret sahibinden.
İnci bile yüksek güçlü bir ışığa mecburdur
Utansın tabiat yerde kalmış kabiliyetten.
Biz o soylu Osmanlı’nın öyle yüce nesliyiz ki
Mayalanmıştır hülyaya mayamız vatan için akan kandan.
Biz öyle yüce emeklerin yarattığı ciddi bilinçleriz ki
Dünyaya hükmeden bir devlet çıkardık bir aşiretten.
Biz öyle ulu yaratılıştayız ki vatana hizmette
Bize uygundur toprak mezar bayağı bir hikâyeden.
Ne gam ateş korkusu dolu olsa da hürriyet kavgası
Kaçar mı mert olan bir can için mücadele etmekten.
Kemendi can yakan ejderha kahrı olsa cellâdın
Daha iyidir yine bin kere esaret zincirinden.
Felek her türlü cefasını toplasın gelsin
Dönersem kahpeyim millet yolunda ölmekten.
Ne büyülü imişsin ah ey hürriyetin yüzü
Aşkının esiri olduk ama kurtulduk esirlikten.
Senindir şimdi kalbi cezbeden güzelliği örtün
Güzel yüzün ebediyen uzak olmasın toplumun gözünden.
Ne candan dost imişsin ey gelecek ümidi
Dünyayı özgürleştiren sensin bin kahırlı dertten.
Kader devri senindir hükmünü tatbik et
Doğruluk düzgün talihini korusun her türlü afetten.
Köpeklerin zulmüne kaldı gezdiğin nazlı kırlar
Uyan ey yaralı kızgın aslan bu uykulu gafletten.
Namık KEMAL
Ne Mutlu Türk Olana,
Ne Mutlu Atalarını Unutmayana
Ne Mutlu ‘Türk’çe Yaşayana…
Görüp yüzyılın sapmış hükmünü gerçek selametten
Çekildik güçlü bir arzu ile bab-ı hükümetten
Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten
Kişilikli olan mazluma vazgeçmez yardım etmekten
Düşkün olduysa millet şanına noksan gelir sanma
Yere düşmekle öz değer kaybetmez kıymetten.
Vücut hamurunun mayası ki yaradılışı vatandandır
Ne gam vatan yolunda çekilen üzüntü eziyetten.
Zalimin yardakçısı dünyada bir şerefsizdir
Köpektir zevk alan insafsız avcıya hizmetten.
Hemen sonsuz mutluluğa terk eder anlık zevki
Hayatın kıymetini yüce bilenler güzel şöhretten.
Nedendir halkta hayat eksenine bunca rağbetler
Ne yarar var bilmem insana saklanan emanetten.
Dünyadaki her fertten kendini aşağılık görenler
Utanmaz kendi mayasından da haz alır terslenmekten.
Felekten intikam almak demektir toplumsal bilinç
Ahlâk utanmaktır toplum birikiminden menfaat elde etmekten.
Durup, başarının hükmü güçbirliğidir milletin kalbinde
Çıkar asırların affettiği anlaşmazlığı toplumsal bilinçten.
Yönetir âlemi bir makinenin azimli kuvvetiyle
Dünya titrer azimle yapılan bilinçli dirençten.
Keza her affını her hoşgörüsünü bir vakit için saklar
Bezgin olma sakın milletteki zaafı sükûnetten.
Kabahat zincirlenmiş aciz ayaklarında değildir aslanın
Dünyada kader utansın nasipsiz gayret sahibinden.
İnci bile yüksek güçlü bir ışığa mecburdur
Utansın tabiat yerde kalmış kabiliyetten.
Biz o soylu Osmanlı’nın öyle yüce nesliyiz ki
Mayalanmıştır hülyaya mayamız vatan için akan kandan.
Biz öyle yüce emeklerin yarattığı ciddi bilinçleriz ki
Dünyaya hükmeden bir devlet çıkardık bir aşiretten.
Biz öyle ulu yaratılıştayız ki vatana hizmette
Bize uygundur toprak mezar bayağı bir hikâyeden.
Ne gam ateş korkusu dolu olsa da hürriyet kavgası
Kaçar mı mert olan bir can için mücadele etmekten.
Kemendi can yakan ejderha kahrı olsa cellâdın
Daha iyidir yine bin kere esaret zincirinden.
Felek her türlü cefasını toplasın gelsin
Dönersem kahpeyim millet yolunda ölmekten.
Ne büyülü imişsin ah ey hürriyetin yüzü
Aşkının esiri olduk ama kurtulduk esirlikten.
Senindir şimdi kalbi cezbeden güzelliği örtün
Güzel yüzün ebediyen uzak olmasın toplumun gözünden.
Ne candan dost imişsin ey gelecek ümidi
Dünyayı özgürleştiren sensin bin kahırlı dertten.
Kader devri senindir hükmünü tatbik et
Doğruluk düzgün talihini korusun her türlü afetten.
Köpeklerin zulmüne kaldı gezdiğin nazlı kırlar
Uyan ey yaralı kızgın aslan bu uykulu gafletten.
Namık KEMAL
Ne Mutlu Türk Olana,
Ne Mutlu Atalarını Unutmayana
Ne Mutlu ‘Türk’çe Yaşayana…
