Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim yani mutsuz değilim. Ama mutlu da değilim. Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum. Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda nasıl hissedildiğini unutuyorum.
İtiraf ediyorum...
- Konuyu açan Vapurdumanı
- Açılış tarihi
Yalnız kalmak da güzeldir 
Bazen yalnız olduğumu düşündüğümde diyorum ki ben yalnız değilim Rabbim görüyor beni ve O şah damarımızdan bile yakın bize
Bazen perdeyi aralarım gökyüzünü bakarım gece sonra koyarım başımı yastığa uyurum
Yalnızlığın içinde bile birşey bulursan mutsuz olmadığını farkedersin
Bazen yalnız olduğumu düşündüğümde diyorum ki ben yalnız değilim Rabbim görüyor beni ve O şah damarımızdan bile yakın bize
Bazen perdeyi aralarım gökyüzünü bakarım gece sonra koyarım başımı yastığa uyurum
Yalnızlığın içinde bile birşey bulursan mutsuz olmadığını farkedersin
Hepimiz bazen çok yalnız hissetmet miyiz, bundan daha normal ne olabilir? Siz niye insanlar bu kadar whatsapp ve facebook kullanıyor zanlediyorsunuz, yalnızlıktan Yalnızlık günümüz dünyasının kaçınılmaz sonu ve insanlar bu açığı sosyal medya ile kapatmaya çalışıyor ancak ne yazık ki o eski samimiyet kalmadı.O misafirliklere gitmeler falan filan geride kaldı, zaten insan her aklına geleni her an biriyle paylaşırsa buluşunca söyleyeceği birşey kalmıyor ki geriye.
Yalnızlık günümüz dünyasının kaçınılmaz sonu ve insanlar bu açığı sosyal medya ile kapatmaya çalışıyor ancak ne yazık ki o eski samimiyet kalmadı.O misafirliklere gitmeler falan filan geride kaldı, zaten insan her aklına geleni her an biriyle paylaşırsa buluşunca söyleyeceği birşey kalmıyor ki geriye.
Belki esaretinden tam anlamıyla kurtulmak mümkün değil ama en azından sevdiklerimizle biraradayken elimize yapışmış olan şu akıllı telefonları bir kenara bırakabiliriz ve birlikte olduğumuz kişiye odaklanabiliriz.Birçok kişi sohbet esnasında dahi whatsapp'tan başkalarıyla yazışmaya devam ediyor ki bence hiç de kibar olmayan bir davranış.O zaman buluşmanın hiçbir anlamı yok, herkes evde otursun skype'tan chatleşelim.Bir de şu yüzeysel konuşmalar insanları derin düşünmemeye itiyor, yani duşa girdim, işte bakkaldan şunu aldım falan filan, canım sıkılıyor gibi yazışmalar ve paylaşımlara alışan beyinler şöyle daha derin konularda konuşunca tökezlemeye başlıyor çünkü kendini hiç zorlamadığı için diğer zamanlarda, kolaya kaçtığı için diyelim etkileyici konuşmayı da beceremiyor ne yazık ki...
Vay be birileri daha varmış böyle düşünen, kendimi daha az antika hissedebilirim artık
Siz bakmayın bazen neşeyle kahkahaya boğulduğuma! Aslında güldüğümü az insan görmüştür. Ciddiyet ve otorite okadar bastırdıki ruhumu tek çıkış yeri çerezin neşeli üyeleri oldu.
