KaraMsaR NefeS....~KaÇaK CaDı~

Uçarı kaçarı yok bu hayatın
Ölü bedenlerin içine sığındık
silinmiş tüm düşünceleri
Baştan yazmaya çalıştık
cinayetlerin sonu gelmezken
tüm renkleri siyaha boyadık
DERLEME HAYAT
 
Nefes alıyor gibi görünsem de
hayata ara verdiğim dakikalar oluyor,
Kısa net bir hayat yaşayabiliyorum
Süresi dolmuş anlar bitiyor
dünya durmuş
siyahlar başlamış
Bazen dünyanın bir ucunun olduğunu
ve o uçta kıvrandığımı anlamakta güçlük çekiyorum.
 
İç dünyasıyla yaşadığı dünya arasında ki farkların fazlalığı yüzünden yaşadığı dünyadan iç dünyasını alıp götürmek ister.
Bu bilinçle insan arasına çıkılmıyor.
Her insan bir uyumsuzluktur ölü olmadıkça.
Dönüp baktığımda bakmak istediğimde bugünü bana hatırlatacak bir şeyin olmamış olması güzel olmayan bir olmayış!
Hislerim geçici, yansımam geçici, dünyada bulunuşum geçici, ben geçiciyim.
Geçici olarak dünyaya sunulan bir ses tonu, bir görüntü varlığım.
Geçiciliğin bıraktığı izle, kalıcı mutsuzlukla varolan geçici bir varoluşun önemsiz serzenişleriyleriyim.
Kızgınlığım geçici, kızgınlığımı doğuran etkenler geçiciyi ben geçiciyim.
Geçici etkimle insanların yaşantısında varım, iz bırakmayacak şekilde.
İz bırakmayan ben geçiciyim.
Siz kalıcı mısınız?
...DERLEME TOPLAMA DÜŞÜNCELERİMDEN...
 
Hayatın canını kim alacak?
Sırlar odasını açıp gelicem.
Bir an önce kar'ın yağmasını dışarıya çıktığımda üşümeyi, kapalı havaların daha fazla hissettirmesini ve bütün bunlara yalnız katlanabilmeyi istiyorum .
karar vermek deliliktir ...Kararsızım...
Bütün hesaplar benden ve bütün kahveler çok acı...HerkeŞe Afiyet olsun...:kahve:
 
Kepenkleri birazdan kapanacak dört duvarın.
Sigaranın tekmil dumanı saracak balkonun her bir köşesini.
Bir nefes daha çekerken bir nefes daha verecek gece.
Taktı mı takıyor uykusuzluk kendisini yorgun kirpiklere.
Ayakkabılarımın içinde ufalanmış bir dünya, tabanlarıma batıyor.
Baş ağrısıyla vedalaşacağım günü özlemle bekliyorum .
Yaşamayı sindirmeye çalışıyorum.
...DERLEME TOPLAMA DÜŞÜNCELERİMDEN...
 
Hayatımın hiçbir evresinde unutmaya meyilli olmadım.
Çünkü hep inandım ki unutmak diye bir şey yok aslında.
Koca evin tek insanlık odasında inzivadayım .
Beynimde durmayan bir uğultu var.
Hani nereye gitsen, nereye baksan peşini bırakmayan türden.
Yastığımın altına sakladığım gülümsemeyi bulmaya gidiyorum...
Biliyorum o hala orada, bıraktığın yerde ve yine biliyorum, ezgisi ağır bugünlerin.
An geçer.
An içinde yıllar boyunca sakladıklarınızsa geçmez.....
...DERLEME TOPLAMA DÜŞÜNCELERİMDEN...
 
yeniyi bekleye bekleye yenilip, yenile yenile eskiyip, eskiye eskiye eksiliyoruz...
gelişi güzel, ağzı bozuk düşünceler arasında volta atıyorum.
Bazen hiç benzemek istemeyeceğim insanlar gibi düşünürken buluyorum kendimi.
Soluk almak çoğu zaman hissiz bir tekrar gibi görünüyor
Özgür irademle tek dileğim otopsim mide bulandırmasın yeter.
Kelimelerinizle bana sırt çevirmesenizde kelimelerinizi benden uzak tutarak çevrilen hisler bağışladınız bana.
Bağışçı yanınız karanlık yanınızdan çok olduğu günden beri kendimi bağışlamıyorum size....
...DERLEME TOPLAMA DÜŞÜNCELERİMDEN...
 
zormuydu gerçekleri yalana tercih etmek?
yoksa işine mi gelirdi sevmeden gitmek?
kırık bir kalpten kalpsiz olmak daha mı iyiydi?
sorular cevap bulmasın gerek yok dağılsın dünya
 
sen kendine gelene kadar herkes gider...
beklentilerin çıkmaza düşünce,,, çıkmaz sokakta beklentisiz yaşayanlar tarafından kabul edilirsin....
kim olmamı diledilerse ben o olmadım...
dünyanın çilesi empati kuranlara çıktı...tıpkı piyango gibi...
zararlı yetenek.....
 
Geri
Top