Sevgili Günlük... Ölemedi gitti şu babaannem olacak karı... Her gün ormanı geçip ona yemek götürmekten, 3 aylığını çekicem diye banka kuyruklarında beklemekten helak oldum. İbiş gibi kırmızı başlığımla gezindiğim için arkadaşlarım arasında alay konusu olmak da cabası. Millet hafta sonu alemlerden alemlere akıyor, ben habire yemek götürüyorum. Kurdu kuşu da var bunun... Kurt dedim de, kurt yese şu karıyı da kurtulsak ya. "Ağzın neden büyük? Burnun neden o kadar kocaman?" diye sorarsam da namerdim. Anlamamış gibi yaparım olur biter. Ha kurt beni yerse, masal oluruz ayrı, ama asıl ben kurdu yersem, haber olurum haber. Öyle bir gündeme otururum ki. Ardından bir kaset yaparım. İlk şarkımın adı da hazır; "İçime kurt düştü." Nasıl, yıkılıyo di mi?