mihrimah'ın güncesi

mihrimah

turquoise
Özel üye
bizi hep ufak umutlar parçalayıp un ufak etti.yetmedi büyük korkularımızın gölgelerinin karanlığı, bizleri saklamaya.yetemedi. korkularımız büyüktü,Allah daha büyük. sığınmamız gereken korkularımızın gölgesi değil Allahın aydınlığıydı.geç farkettik.güç farkettik.ya farkedemeseydik?farkettik çünkü kehf suresinin 27. ayeti.(27 ki kadir gecesinin simgesi,ferahlık da demekti) sardı sarmaladı bizi.

"allah'tan başka sığınacak kimse bulamazsın"

biz de Allaha sığındık.Çünkü ondan başka kimsemiz yok; çok şükür, yok.

ben yine çok konuştum.biraz sükûn.
 
sizi hiç sevmemiştir.hiç sevmeyecektir.bazen olmaz çünkü.size ağır gelen sizi sevmemesi değildir.onu sevmek de değildir.onu sevmekten vazgeçme daha da kötüsü başkasını sevme ihtimalini düşünmektir.o suçluluk hissidir.
 
bazen de sırf unuttuğunuzu kendinize ıspat etme inadınızdan elinize geçen fırsatları kazayla düşürmüş gibi atarsınız yere.olur öyle...
 
eğer Allah size Ebu Bekr timsali bir dost vermişse, gün şükür günüdür. Çünkü Ebu Bekr amcası bile üzerinden pislik dökerken O'nu hep sevdi...
 
Şu yaşıma geldim hala gözlerimin ne renk olduğunu çözemedim. Mavi mi yeşil mi? Yoksa turkuaz mı? Olsun ben yine de en çok maviyi severim. Tüm renkler mavinin önünde diz çökmeli...
 
​Allahım ya beni onun gönlüne sığdır
Ya da o benim gönlümden taşmasın artık. Çünkü bir sel daha kaldıracak gücüm kalmadı. Ama sen kaldıramayacağımı bana vermezsin. Verdiysen benimdir. Derman senden amma dert de senden. Bu sebepten, derdimin başımın üstünde yeri var.
 
hep bir gülme yönelimi farkediyorum içimde. üzülmekten beni ne bu kadar korkutmuş.ne kadar korkmuşum mutsuz olmaktan.meğer kendimi ne çok yıpratmışım anlamadan.
 
Bana kalırsa kendini fazla yıpratma canım. Hiç bişey insanın kendisini üzmesine değmez unutma. Yazdıklarını okurken şu sözler geldi aklıma:
"Olmuyorsa olmuyordur, vardir Allah'ın bir bildiği.
İsyan etme sakın, sonra anlarsın senin için
yapılan iyiliği." Aynen öyle..
 
Geri
Top