Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Edebiyat / Kültür / Sanat
Edebiyat / Kitap
MİSAFİR
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="yilmaz27" data-source="post: 1034745" data-attributes="member: 124445"><p>Düşünmeyi düşünmek şimdilerde, ağır geliyor insana. Uzaktan ne kadar çetin bir iş olduğunu gizliyor çünkü.</p><p> Olur olmadık şeylerle bitiriyor seni, tüketiyor yavaş yavaş. Tik taklar geçiyor sen anlamazken. </p><p>Uyku panzehrin ama düşüncenin dozu karşısında çaresiz kalıyor o da. Ve tik tak... </p><p> Nereden geldim ben buraya? Nasıl başlamıştım bu yola, ne niyetle çıkmıştım? </p><p>Geceyi düşünürken sabah olmuş yine. Bu düşünme sanatı boğuyor insanı bir yerden sonra, ipin ucunu kaçırdığın anda. </p><p>Kontrol senden gittiğinde sen de kendinden gidiyorsun. Ve sen kendinden giderken bir yığın düşünce geliyor kendine. </p><p>Yarınki dersleri mi düşünüyordum en son, ne ara konu insanlığa geldi? Düşünmek istemediklerimi düşünürken hangi güç ele geçiriyor beni? </p><p>Ben, düşüncelerini dahi yönlendirmeyi beceremeyen ben, ne anlam ifade ediyorum bu hayatta? </p><p>Beni ben yaptığını sandığım düşünmek eylemi, beni benden alırken kendimde kayboldum şimdi. </p><p>Basit bir canlı mıyım ben bu evrende, yoksa onu ayrıcalıklı kılanın yavaş yavaş yok ettiği mi?</p><p>Basit görünen şeylerden korkarım hep, göründüğü gibi basit olmazlar çünkü.</p><p> Arkalarında hep büyük gizemler taşırlar, gizemleri çözmek ise mümkün değildir çoğu zaman. </p><p>Sarhoş bir beden gibi zihnim bir oraya bir buraya savrulup duruyor, uykum o arada bir yerde kendine yer bulmaya çalışıyor ama o da ne yaptığından habersiz. </p><p>Boşa bir çaba bu. Oysa uyumak istiyorum ben, düşünmek değil. Bu ağır yükü kaldıramıyorum daha fazla, bak sabah olmuş. </p><p>Dünyaya sabah olurken düşüncelerime neden olmamış sabah? Güneş neden doğmamış zihnime? </p><p>Doğsaydı eğer gözlerim kamaşırdı herhalde. Ellerim hareketlenir ve aydınlığı engellemenin bir yolunu bulurdu. </p><p>Kendi ellerimle tekrar karanlığa mahkûm ederdim kendimi. Gözlerim yanarken şimdi, bunları düşünüyorum yine. Yine ve yine fark etmeden... </p><p>İkinci bir benliğimin olduğundan kuşku duymaya başladım şimdi. Belki de tek değilimdir kendimde.</p><p> Kimi ağırlıyorum benliğimde o zaman, kalıcı mı misafir mi bu? Çok ısrarcı biri gibi duruyor düşününce. </p><p>Neden böyle birine kapıyı açtım bilemedim.</p><p> Belki de kim olduğunu sormayı unutmuşumdur. Hiç misafir gibi değil bu. Baksana zihnime sızmış, kalbime işlemiş, alt üst etmiş bedenimi sorgusuz sualsiz? </p><p>Öyleyse ben ben... ya kendimde misafirsem... </p><p>Düşünmeyi düşünmek şimdilerde ağır geliyor insana...</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="yilmaz27, post: 1034745, member: 124445"] Düşünmeyi düşünmek şimdilerde, ağır geliyor insana. Uzaktan ne kadar çetin bir iş olduğunu gizliyor çünkü. Olur olmadık şeylerle bitiriyor seni, tüketiyor yavaş yavaş. Tik taklar geçiyor sen anlamazken. Uyku panzehrin ama düşüncenin dozu karşısında çaresiz kalıyor o da. Ve tik tak... Nereden geldim ben buraya? Nasıl başlamıştım bu yola, ne niyetle çıkmıştım? Geceyi düşünürken sabah olmuş yine. Bu düşünme sanatı boğuyor insanı bir yerden sonra, ipin ucunu kaçırdığın anda. Kontrol senden gittiğinde sen de kendinden gidiyorsun. Ve sen kendinden giderken bir yığın düşünce geliyor kendine. Yarınki dersleri mi düşünüyordum en son, ne ara konu insanlığa geldi? Düşünmek istemediklerimi düşünürken hangi güç ele geçiriyor beni? Ben, düşüncelerini dahi yönlendirmeyi beceremeyen ben, ne anlam ifade ediyorum bu hayatta? Beni ben yaptığını sandığım düşünmek eylemi, beni benden alırken kendimde kayboldum şimdi. Basit bir canlı mıyım ben bu evrende, yoksa onu ayrıcalıklı kılanın yavaş yavaş yok ettiği mi? Basit görünen şeylerden korkarım hep, göründüğü gibi basit olmazlar çünkü. Arkalarında hep büyük gizemler taşırlar, gizemleri çözmek ise mümkün değildir çoğu zaman. Sarhoş bir beden gibi zihnim bir oraya bir buraya savrulup duruyor, uykum o arada bir yerde kendine yer bulmaya çalışıyor ama o da ne yaptığından habersiz. Boşa bir çaba bu. Oysa uyumak istiyorum ben, düşünmek değil. Bu ağır yükü kaldıramıyorum daha fazla, bak sabah olmuş. Dünyaya sabah olurken düşüncelerime neden olmamış sabah? Güneş neden doğmamış zihnime? Doğsaydı eğer gözlerim kamaşırdı herhalde. Ellerim hareketlenir ve aydınlığı engellemenin bir yolunu bulurdu. Kendi ellerimle tekrar karanlığa mahkûm ederdim kendimi. Gözlerim yanarken şimdi, bunları düşünüyorum yine. Yine ve yine fark etmeden... İkinci bir benliğimin olduğundan kuşku duymaya başladım şimdi. Belki de tek değilimdir kendimde. Kimi ağırlıyorum benliğimde o zaman, kalıcı mı misafir mi bu? Çok ısrarcı biri gibi duruyor düşününce. Neden böyle birine kapıyı açtım bilemedim. Belki de kim olduğunu sormayı unutmuşumdur. Hiç misafir gibi değil bu. Baksana zihnime sızmış, kalbime işlemiş, alt üst etmiş bedenimi sorgusuz sualsiz? Öyleyse ben ben... ya kendimde misafirsem... Düşünmeyi düşünmek şimdilerde ağır geliyor insana... [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
En iyi yönetim şekli?
Cevapla
Forumlar
Edebiyat / Kültür / Sanat
Edebiyat / Kitap
MİSAFİR
Top