Arkadaşım şöyle derdi...
Kalabalık bir ailede büyüdüm ,dedem,ninem,amcam,yengem,babam,annem ve çocuklar.. Babam,dedeme ve amcama olan saygısından hiç bizi açıkca sevmedi. ayıpmış atanın yanında çocuğu sevmek. Atadan öyle öğrendik ya bende çocuğumu hiç sevmedim babamın yanında. Bunu farkeden babam bana dediki " oğlum ben size şefkatimi merhametimi sevgimi gösteremedim,siz sakın ola çocuklarınızdan sevginizi gizlemeyin". Belliki çocuklarını sevmek babamın gözünde kalmıştı, daha önemlisi babamın merhamet dolu sevgisine hep hasret kalmıştım. diyordu.