Rüveyda serkan

O benim şiir kitabımın yırtılmaya yüz tutmuş en güzel sayfası .Güzel bir kadına rastlamak ona öylesine bağlanmak hiç aklımın ucundan geçmezdi , gözlerinin ışıltısında kaybolacagım kalbinin sesinde huzur bulacagım bir kadını sevmek belkide nadidane bir insana verilmiş en güzel lütuf ve hediye . Kokusuna aşık olmuşum sesine, tenine onu bana hatırlatan herşeye kendimi unutacak kadar çok . Kalbimin kıblesi haline gelmiş nereye baksam onu görüyorum uçsuz bucaksız gözlerinde kayboluyorum seni öylesine sevmek bakır bir çaydanlıkta huzuru bulmak kadar naif . Ben ona olan aşkımı anlatıcak cümle bulmakta zorluk çekiyorum ,nekadarda garip bir şey bu aşk ona baglanmakmı teslim olmakmı bilmiyorum ama bana beni unutturacak kadar kendimden vazgeçebilmişim . Sadakat bagını pamuk ipligi ile baglamış o minik elleri tıpkı kalbime dokunuşu gibi, Bana imkansız ne diye sorsalar bunca geçip giden günü aslında yaşamamışım onla vakit geçirince anladım derdim , böylesine sevmek nedir bunun tarifi yok ufka dalarım maziye bakarım ama sen yanımda olmadıktan sonra nefesimin bana bir lezzeti yok gitme kal demek isterim dilimin döndügü kadarıyla ,o sokak lambası altında beni karanlıga hapsedip çekip gitme yıldızlara ismini yaad edip beni düşüncelerle kedere itme hangi gel ufkum açılsın her manzarayı sana benzeteyim bana dünyada cenneti yaşat gel kalbim rahat nefes alsın seni öylesine sevmek beni benden etti gel beni baştan yarat hangi masala aitsin bilmiyorum ama gel benim hikayemin prensesi olmaya devam et omuzlarında aglamaya ihtiyacım var kokun tesellim olsun kalbin nefes alma sebebim benim gün yüzünde saklı kaderim imkansıza savaş açalım ellerin ile ölmeye ragzıyım yoksa ay küser bize güneşimi kaybettim bana dünyayı dar etme gel ebedi hayatım ol ben kendimden geçtim senden asla .
 
Top