Hevesleri , beklentileri , erteledikleri , kursağında kalmış kelimeleri,
kaçırılmış bakışları , gizledikleri , susuşları
ve istemsiz veda edişleriyle
tamamlanmamış bir cümledir insan .
Yaşamı düz çizgide tutmak , tükenmektir.
Gönül isterdi ki böyle olmasın , ama zaten bu gönlün istediği çoğu şey olmuyor...
Böyledir işte ; dünler özlenir , yarınlar beklenirken bugünler hebâ edilir.