Pişman mısın? diye sorsalar .
Hayır, kesinlikle hayır .
Aksine, iyi ki yapmışım derim .
Çünkü çoğu için sevmek; sonrasında keşkeler ve işe yaramaz çırpınışlarla geçen bir süreçten ibaret .
Ben ise bunca insanın arasında sevebileceği en doğru kişiyi sevdim.
... Hata mı yaptım ? sanmıyorum .
Hatanın ne olduğunu bilirim, hata sonrasında suçluluk duygusunu getirir.
Ben onu sevdiğim için kendimi bir an bile suçlu hissetmedim .
O mu ? Beni sevememiş oluşuna mantıklı açıklamalar getirecek .
Ama bir gün bir yerlerde aklına geldiğimde, keşke onu sevseydim diyecek, keşke onu sevmek için bir şeyler deneseydim diyecek .
Bunu nasıl mı biliyorum.
Çünkü ona nasıl sevilmesi gerektiğini öyle gösterdim ki .
Bundan sonra her kiminle olursa olsun, karşısındakinin sevgisini benimki ile karşılaştıracak .
Ben ne kadar mı seviyorum..
Basitçe, asla sevilemeyeceği kadar..
Özetle , bir yüz annesi tarafından ne kadar sevilirse işte.