Okuldan eve servisle gelir evin kapısını kullanmadan bahçey atlardım
Önce çantamı parmaklıkların üzerindn bahçeye atardım sonra o parmaklıklara tırmanıp hooop bahçeye çantamda kalem kalmazzdı çoğu zaman
aynı endişeyi taşımaktayım benim kadar yaramaz kimse olamaz öyle çok çektirdim ki annem ve babama okulda her hafta birini döverdim evde ayrı bir vukuat üstalik okul çıkışı annemin yanına gittiğimde fakülteyi birbirine katardım hala da değişen bişey yok dağlara tırmanıyorum sonu gelmeyen seyahatler falan hala peşimde koşuyolar onların hakkını ödeyemem..
benim çocuğum benim yaptıklarımı yaparsa ne yaparım benn