Tüm Hakları Küstahlığıma Aittir...

Bir insanı dop dolu sevmeniz O nun hatalarını ve size yaptiğı haksızlıkları görmemenize nedendir...
Ne zaman ki sevgiyi bırakıp geriye dönüp baktığınızda gerçek kimliği ile tanışmış olursunuz...
Demem o ki siz sadece yüklediğiniz duygularinızı seversiniz ... hepsi bu.
 
Ne zaman kalp atışım hızlansa, umutsuz duygularım ilk durakta karşılıyor beni.. çabuk unutuyorsun, kolay affediyorsun der gibi savurup atıyor koyu kuytuma. yalnızlığın senfosinisi yazıyorum uzun uzun, özlem kokuyor ellerim gözyaşımdan damlıyor sineme.. Daha güçlü tarafımı mı göstermeliyim?, yoksa içten içe tuz olan diğer yanımı mı? Ne farkeder ki? Ben zaten yalnızlığı çoktan seçmişim .. sensizliği kendimce 'Sen' edinmişim...
 
Alabildiğimce, almak istediğim, benim hüznüm yada sevincim kadar
görebildiğince, bilebildiğince yada düşünebildiğince
ama yalnızca hissedebildiğince!
Nefesim ... Sesim ... Yaşam hissim ..
çok hızlı atan kalbime, yenilmez güçteki ayaklarıma,
bedenimde dolaşan insani duygularıma
bazen duyduğum pişmanlıklarıma..

yarım kalan ne varsa gelmişine, geçmişine, geleceğine de hiç gelmeyişine de .......

İ.Duygu
 
Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. Benden geriye mecalsiz bir şey kaldı sadece.
Çok yorgunum...


 


Mesajınızı yazın...
Geri
Top