Gerçekten gittiğini anlayamamıştım hiç, kabullenememiştim hayatımdan öylece çekip gidişini. Ama bir gün sana ihtiyacım olduğunu bildiğin halde gelmediğinde, bunu artık umursamadığını anladığımda, çoktan gittiğini anlamıştım. Çoktan vazgeçtiğini. İlk defa sana deli gibi ihtiyacım vardı ve sen yoktun.
Bana her ihtiyacın olduğunda koşmayı bırak, uçarak gelirdim ben oysa. Yaram olduğunda bile, önce senin yaralarını sarardım hep. Kendimden çok senin duygularına göre hareket ederdim. Yüzüne vurmak için söylemiyorum bunları, yanlış anlama. Sadece bu sonsuz sevgimin karşılığı olarak, ben mahvolurken uzaktan yabancı gözlerle izlemen fazla can yakıcıydı. Bilmeni istedim.
Ama yine de sen canın yandığında ilk bana gel olur mu? Ben yine burada olurum. Sen ilk bana gel. Ayrı olsak da, gitmiş olsan da, tükenmiş olsam da sen ilk bana gel. Utanma, üzülme sakın. İhtiyacın olduğunda, yanında birini aradığında yine bana gel. Gecenin bi vakti gel kapıma yine, ben yine koşa koşa gelip seni sakinleştirir, iyileştiririm. Söz. Canımı yaktın belki evet. Hiç yanmadığı kadar daha önce üstelik. Gözümün içine baka baka kıydın ikimize. Ama ben sana kıyamam hiç. Aşkı bulmak sorun değil ki, sadece sende kaldı tüm hislerim. Şikayet ediyorum sanma.
Sadece fazlasıyla özledim.