Hayal ettiğim aşk Bana o kadar yakın ki.. Ama tek yapabileceğim, Seni kelimeler olmaksızın izlemek… Bu yabancı şehirde, Her gün aşkı çizerek yaşadım.. Gelmeni bekleyerek ve umarak, Papatyaları izledim.. Sonunda senin farkına vardım, Ama artık çok geç… Belki de biz birbirimiz için yaratılmadık.. Bu aşkın uçup gitmesini hiç istemedim.. Ama üzgünüm.. Gitmek zorundayım, Sen hala burada nefes alırken…
Giderken Kendimi Sende Bırakmayı Diliyordum, Gördüm Ki Sana Hiç Gelmemişim.
Anladım Ki iyi Niyetlerle Dolu Temenniler Yalana Sıvanmış Teşekkürlerde Boğuluyormuş.
Merhabanın Boynunu Bükene Elveda Demek Zulümmüş.
Zülüflerinden Zûl Akan Yare, Sancıyan Yaram Kadar Bile Değer Görmem. Ondandır Ki Yarim ile Değil Yaram ile Hoşum..
Ey deli gönül!
Aşk mı istiyorsun?
Yaradan sana yâr değil mi?
Hep soğuk mu geçti ömrün.. Kışın sonu bahar değil mi?
Dünya sana neden hoş geldi ki..
Kabir kapısı dar değil mi?
Sevgilinin senden istediğini ne çabuk unuttun böyle... "Ak bir alın" bir de "ar" değil mi..?
