'Seninle çıkmaktan bıktım.Artık buna bir son verelim.'
Kadın:
'Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım! '
Erkek:
'Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.'
Kadın:
'Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez.Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi? '
Erkek:
'Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.'
Kadın:
'Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.'
Erkek:
'Neden de bu zaten.Ayrı evler.'
Kadın:
'Biraz açar mısın? Anlayamadım'
Erkek:
'Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.'
Kadın:
'Ehhhhhhh yani olması gereken bu.'
Erkek:
'Hayır olması gereken bu değil.'
Kadın:
'Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın? '
Erkek:
'Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.'
Kadın:
'Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı çatı altında bulunamam.'
Erkek:
'Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.'
Kadın:
'Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var.Merak ederler.'
Erkek:
'Konuyu değiştirmekte üstüne yok.'
Kadın:
'Peki ayrılma kararına saygı duyuyorum.'
Erkek:
'Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.'
Kadın:
'Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun.Kabül etmeyeceğim önerilerden konuşuyorsun.'
Erkek:
'Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen Allah aşkına.'
Kadın:
'Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.'
Erkek:
'Her sabah yanımda uyanır mısın.'
Kadın:
'Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.'
Erkek:
'Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa...Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.'
Kadın:
'Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.'
Erkek:
'Ne çok konuşuyorsun.'
Kadın:
'Demek çenem düşük öyle mi? '
Erkek:
'Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın.'
Kadın:
'Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin.Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.'
Erkek:
'Saçmalama ya anlayışsın.Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.'
Kadın:
'Ne, ne, ne? Aman tanrım.'
:
'Seninle çıkmaktan bıktım.Artık buna bir son verelim.'
Kadın:
'Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım! '
Erkek:
'Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.'
Kadın:
'Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez.Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi? '
Erkek:
'Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.'
Kadın:
'Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.'
Erkek:
'Neden de bu zaten.Ayrı evler.'
Kadın:
'Biraz açar mısın? Anlayamadım'
Erkek:
'Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.'
Kadın:
'Ehhhhhhh yani olması gereken bu.'
Erkek:
'Hayır olması gereken bu değil.'
Kadın:
'Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın? '
Erkek:
'Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.'
Kadın:
'Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı çatı altında bulunamam.'
Erkek:
'Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.'
Kadın:
'Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var.Merak ederler.'
Erkek:
'Konuyu değiştirmekte üstüne yok.'
Kadın:
'Peki ayrılma kararına saygı duyuyorum.'
Erkek:
'Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.'
Kadın:
'Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun.Kabül etmeyeceğim önerilerden konuşuyorsun.'
Erkek:
'Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen Allah aşkına.'
Kadın:
'Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.'
Erkek:
'Her sabah yanımda uyanır mısın.'
Kadın:
'Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.'
Erkek:
'Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa...Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.'
Kadın:
'Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.'
Erkek:
'Ne çok konuşuyorsun.'
Kadın:
'Demek çenem düşük öyle mi? '
Erkek:
'Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın.'
Kadın:
'Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin.Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.'
Erkek:
'Saçmalama ya anlayışsın.Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.'
Kadın:
'Ne, ne, ne? Aman tanrım.'
Kadın:
'Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım! '
Erkek:
'Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.'
Kadın:
'Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez.Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi? '
Erkek:
'Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.'
Kadın:
'Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.'
Erkek:
'Neden de bu zaten.Ayrı evler.'
Kadın:
'Biraz açar mısın? Anlayamadım'
Erkek:
'Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.'
Kadın:
'Ehhhhhhh yani olması gereken bu.'
Erkek:
'Hayır olması gereken bu değil.'
Kadın:
'Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın? '
Erkek:
'Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.'
Kadın:
'Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı çatı altında bulunamam.'
Erkek:
'Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.'
Kadın:
'Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var.Merak ederler.'
Erkek:
'Konuyu değiştirmekte üstüne yok.'
Kadın:
'Peki ayrılma kararına saygı duyuyorum.'
Erkek:
'Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.'
Kadın:
'Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun.Kabül etmeyeceğim önerilerden konuşuyorsun.'
Erkek:
'Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen Allah aşkına.'
Kadın:
'Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.'
Erkek:
'Her sabah yanımda uyanır mısın.'
Kadın:
'Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.'
Erkek:
'Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa...Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.'
Kadın:
'Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.'
Erkek:
'Ne çok konuşuyorsun.'
Kadın:
'Demek çenem düşük öyle mi? '
Erkek:
'Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın.'
Kadın:
'Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin.Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.'
Erkek:
'Saçmalama ya anlayışsın.Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.'
Kadın:
'Ne, ne, ne? Aman tanrım.'
:
'Seninle çıkmaktan bıktım.Artık buna bir son verelim.'
Kadın:
'Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım! '
Erkek:
'Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.'
Kadın:
'Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez.Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi? '
Erkek:
'Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.'
Kadın:
'Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.'
Erkek:
'Neden de bu zaten.Ayrı evler.'
Kadın:
'Biraz açar mısın? Anlayamadım'
Erkek:
'Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.'
Kadın:
'Ehhhhhhh yani olması gereken bu.'
Erkek:
'Hayır olması gereken bu değil.'
Kadın:
'Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın? '
Erkek:
'Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.'
Kadın:
'Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı çatı altında bulunamam.'
Erkek:
'Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.'
Kadın:
'Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var.Merak ederler.'
Erkek:
'Konuyu değiştirmekte üstüne yok.'
Kadın:
'Peki ayrılma kararına saygı duyuyorum.'
Erkek:
'Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.'
Kadın:
'Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun.Kabül etmeyeceğim önerilerden konuşuyorsun.'
Erkek:
'Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen Allah aşkına.'
Kadın:
'Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.'
Erkek:
'Her sabah yanımda uyanır mısın.'
Kadın:
'Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.'
Erkek:
'Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa...Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.'
Kadın:
'Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.'
Erkek:
'Ne çok konuşuyorsun.'
Kadın:
'Demek çenem düşük öyle mi? '
Erkek:
'Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın.'
Kadın:
'Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin.Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.'
Erkek:
'Saçmalama ya anlayışsın.Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.'
Kadın:
'Ne, ne, ne? Aman tanrım.'
