Ömür işte geçiyor bir şekilde.
Bazen hayal ederek,
Bazen umut ederek.
En çok ta;
Ayrılıkla , acıyla, hüzünle .
Mutluluğu soruyorsan henüz resmini çizen olmadı...
Ben geldim...!
Uzun yollardan...
Yılların içinden zamanları aşarak...
Öldüm....
Yeniden dirildim de sanki...
Hiç görmemişcesine seni...
Kucakla beni ne olur...
Yıkılmadan tut yoksa...
Düşerim...!
Sensiz ...!
Yorgunum bu hayata..!
Ellerimde hüzün çiçekleri var...
Kapını aç ne olur...
Gözlerime bak hiç kırpma...
Kaldır kafanı dik tut...
Beni gör...
Bir başkasını sevemediğimi...
Anla artık...!