Evet hayatın toz pembe olduğu daha üniversiteye geçmeden doğduğum güne kadar olan dönem ve hiç gelmez geri
iyi kötü mutluydum yalnızlığı dert etmezdim pek.. babamın önemi daha büyüktü o zamanlar
dostların yüzünü henüz bilmiyordum
hayat şartları daha güzeldi insanlar bu kadar acımasız değildi
kaybettik bizi.. değerlerimizi.. insanlığımızı.. sevgimizi..
ve ben o güzel bayramları.. o kalabalık ramazan sofralarını.. kalabalık misafirlikleri
Çocukken büyüklerim biraraya geldiğinde büyük bi zevkle onları dinlediğim günleri
herşeyi çok özledim