''Okunsun Diye Değil, Dokunsun Diye Yazılır Bazı Şeyler''

  • Konuyu açan Konuyu açan Araf
  • Açılış tarihi Açılış tarihi
Bir ben düşünemiyorum, şu güveni nedense
kimse yıkmadı sanki bizim güvenimizi.
yıktı ve gitti.
ölürüm dediler be..
hepsi bir başka kolda, haz yaşıyor şimdi..
ölüm bile ağıza sakız oldu, ölüm bile kolay oldu nefis'e
 
Herkes olmak Böyle Birşey
Bazen Senin olan Birşeyden Bile Şüphe Duyuyorsun
O Benimmi Acaba?
Aşklarımızı Düşünüyoruz
Çocuklarımızı, Yanlış Evliliklerimizi
Kahrına Mecbur Dayandığımız Sarhoş Kocalarımız Var
Karı Kız Sevdası olan
Aldatan Kadınlar Var
Olmalımı ? Yaşanamazmı Kişilersiz
Çiçeğe, Ekmeğe Nefese Aşık olunamazmı
Dünyaya Geldik Bir Kere, Kandırma Kendini
Öbür Dünyada Herkes Yandı..


Derun
 
Sonra içime ve hatta dışıma kapandım. Küsmek gibi bir şey.
Bir çeşit gölge fesleğeni. Bir çeşit olmayan hayat.
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu..
Bir yığın insan tanıdım. Ama hep yalnızdım..
 
Hayatta rövanş yoktur ama bazen hayat ikinci bir şans tanıyabilir insana.
Ve hayat öyle acımasızdır ki öğretmeden imtihan eder
 
Ölüm bile kalp kırıklığını almıyor.
Kalp, kalbi kıran karşısında kaçınılmaz bir çekingenlik, yok edilemez bir ritim bozukluğuyla çarpıyor.
Belki de Yüce Yaratıcının “Kul hakkını affetmem, helalleşip gelin!” dediği yer de tam burasıdır.

İnsan gerçekten de kalp kırmakta mahirdir. Bir söz, bir davranış, bir dokunuş, bir ima…
Hiç ummadık bir anda ve ummadık biçimde hem de son derece derin oluyor kırılma.
Ancak insan kalp kırmada mahir olduğu kadar, gönül almada da mahir…
Hiçbir maharet ise kırılan gönüldeki kırılma anına dair o belli belirsiz izi silmeye yetmiyor.
 
Geri
Top