• Merhaba Ziyaretçi.
    "Minimalist Fotoğraflar" konulu yarışmamız başladı. İlgili konuya BURADAN ulaşabilirsiniz. Sizi de yarışmada görmek istiyoruz...

Sevgili Günlük

Evet kötünün iyisi diyoruz artık ve teselli bulmaya çalışıyoruz. Çok dandik bir nedenle böyle birşey yaşanmamalıydı yaa.
 
Çoook çok uzun zaman oldu karalamayalı. Kara bir akşam yaşadık bu akşam, bir böbrek ve bir dalağa malolan bir akşam. Okul çıkışı babasını kaybeden bir arkadaşın evine taziyeye gitmek üzere sözleştik. Bayan arkadaşlardan biri okul servis minübüsünün tam arkasında iken (taziye için gelenlerden) aracın geri hareket etmesi sonucu altında kalmış ve teker bir miktar üstüne çıkmış. Gittiğimde bu kalabalık neyin nesi diye indim ama gördüğüm şey gerçekten insanın içini acıtacak türdendi. Ve bu saatte yeni hastaneden geliyorum, hasar gören böbreği ve dalağı alındı. Şimdi yoğun bakımda yatan hasta gündüz çokça şakalaştığımız arkadaşımız maalesef...

Offf kötü bir gündü, daha beterinden saklasın Allah deyip teselli buluyoruz işte...


gerçekten kötü bir akşam olmuş:(
hayırlı şifalar,geçmiş olsun:(
 
Bu gibi durumlarda kelimeler kifayetsiz kalıyor ..Zor çok geçmiş olsun abi Allah yardımcısı olsun ..
 
Teşekkürler arkadaşlar, bugün de öyle bir neşeliydi ki arkadaşımız ya, artık her işte bir hayır vardır diyoruz daha kötüsü de olabilirdi.
 
Bu akşam arkadaşı o şekilde görünce empati kurdum. Mutlu olmak için o kadar çok nedenimiz var ki, küçücük şeyler için ne kalpler kırıyoruz, küçük şeyler için hem kendimizi hem karşımızdakini ne çok kırdığımız anlar oluyor. Herşey o kadar boş ki....
 
:( Çok üzülerek okudum günlüğüne yazdıklarını hayatımızda saniyenin bile önemi o kadar büyükki bunu bir anlayabilsek ne kadar güzel olacak arkadaşına acil şifalar diliyorum çok geçmiş olsun.
 
Bu akşam arkadaşı o şekilde görünce empati kurdum. Mutlu olmak için o kadar çok nedenimiz var ki, küçücük şeyler için ne kalpler kırıyoruz, küçük şeyler için hem kendimizi hem karşımızdakini ne çok kırdığımız anlar oluyor. Herşey o kadar boş ki....

çok doğru...yarın içimizden biri olmayabilir...(allah korusun ama gerçekler...)bizler annemizi,babamızı,kardeşimizi saçma sapan nedenlerle kırıyoruz.ölümü defalarca hissettim,kimseyi kırmayacam diyorum,bunu yaşadım ama insanoğlu yine de bazen kırılıyoruz.değmeyecek insanlar,kişiler için en sevdiğimizi üzüyoruz....offff bende dertlendim...
 
Bu akşam arkadaşı o şekilde görünce empati kurdum. Mutlu olmak için o kadar çok nedenimiz var ki, küçücük şeyler için ne kalpler kırıyoruz, küçük şeyler için hem kendimizi hem karşımızdakini ne çok kırdığımız anlar oluyor. Herşey o kadar boş ki....

Malesef öyle. hayatın her anının kıymetini bilerek yaşamalıyız.
Çünkü giden hiçbirşey geri gelmiyor:(
 
Geri
Top