. . . Ar$a déqér ba$ın i$té o an ruhun ték sırda$ın . .

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #331

mutluluk öyle bir parfümdür ki, onu başkalarına sürdüğümüz zaman bizim de üstümüze birkaç damlası düşer.

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #332

Kimsenin seni üzemeyeceği kadar güçlü olduğunda ve sen kimseyi üzmeyecek kadar iyi olduğunda; mutlusun demektir.

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #333

AkLına Sahip Yüreğe Münasip OLanı diLersin Hep
Ama O Önce Yüreğini sahipLenir
Sonra akLından eder Seni biLemezsin!!

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #334

Karamsar olmak zor değil. zor olan fırtınadan sonra bile, gökkuşağı gibi gülümseyebilmektir.

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #335

Sıcak tut sevgiyi aşk ocağında
Yaşa da olgunlaş gam kucağında
Şu ruhsuz dünyanın şu zül çağında
Olanlar ağlatır güldürmez bizi

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #336

Kalp midir İnsana SEV diyen,

yoksa Yalnızlık mıdır körükleyen,

Sahi nedir SEVMEK ?

Bir muma ATEŞ olmak mı,

Yoksa yanan ateşe dokunmak mı ?

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #337

O kadar çabuk sevmem herkesi, sevip yüreğimin en güzel yerine sahip etmem. Sevdim mi vazgeçmem, çünkü ben vazgeçmek için sevmem.

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #338

uyut beni ey aşk sonsuzluğa ..gömün beni onsuzluğa marifet tüm topraklara.. her zerrem birer cümle...avuç avuç miskin bir toprak parçası bedenim şimdi...velhasıl yarin kalbine defnedin..ki yakın olayım .değerlensin cesedim...yaksın beni..gün"ahlarımla..ve ey aşk böyle bir kara sevdaya başım gözüm üstüne..her iki cihanda..

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #339

Ne yazık, galiba ben sana hiçbir zaman vakıtlı bir günaydın olamayacağım. Hiçbir sabah yanında doğmuyor nasılsa!

 

~meLek~

GalataSaray'ım

• 25 Ags 2013

• #340

Bir gün iyilik ve kötülük deniz kıyısında karşılaştılar, dediler ki; 'haydi denize girelim!' elbiselerini çıkartıp sularda yüzdüler. Bir süre sonra kötülük, kıyıya dönüp iyiliğin giysilerine büründü ve yoluna gitti. İyilik de denizden çıktı fakat kendi elbiselerini bulamadı. Çıplak olmaktan utanıyordu, çaresiz kötülüğün elbiselerine büründü ve yoluna devam etti. O gün bu gündür insanlar onları birbirine karıştırır. Ancak içlerinden iyiliğin gözlerindeki ışıltıyı bilen bazıları vardır ki, elbiselerine bakmaksızın onu tanırlar. Ve yine kötülüğün yüzünü ve gözlerini tanıyan bazıları vardır ki, elbiseleri onu tanıyanların gözlerinden gizleyemez.