Kimsesizler mezarlığında konuk oldum o gece…
Mermerden mezarları yoktu hiçbirinin…
Ama…
Hepsinin acıklı hikâyelerine ortak oldum o gece.
Anladım ki onların derdi yanında…
Benim ki kocaman bir hiçmiş.
Bu dünyadan kefensiz ayrılmakta varmış…
Ya da…
Kimsesiz denilip taşı bile olmayan…
Bir mezara gömülmekte varmış.
Vebal eylediler omuzlarıma o gece…
“Lütfen bizlerede dua” diye…
Bende bu yüzden…
Döktüm içimdekileri satırlara…
İşte! Diyorum ki şimdi size…
“Kimi kimsesi olmayan tüm ölmüşlere… Bir EL FATİHA”…
______Artık vebal sizde.
Paradoks fikirler içinden doğru olanı seçmediğim oldu.Yaptığım hatalara attığım,manidar gülüşlerim oldu.Mütemadiyen ve isteyerek yaptığım yanlışlarım oldu.Ama ben asla PİŞMAN OLMADIM...