İnsan bazen gerçekten bilemez. Oysa pek çok şey gözünün önündedir aslında. Hatta yetinilmemiş, açık seçik ifade edilmemiş olsa bile, söz de eklenmiştir üzerine. Bir şekilde dile getirilmiştir. Ama yine de insan göremez bazen işte. Duyamaz, anlayamaz. Bazen gerçekten bilemez nerede olduğunu, durduğunu, kaldığını ve nasıl devam etmesi gerektiğini. Hiçbir fikir yürütemez. Kalıverir sadece elindeki soru ve cevaplarla. Bilmediğindedir bütün bu şaşkınlığı…
İnsan bazen karar veremez, emin olamaz seçeneklerden. Olasılıklar üzerine sürekli fikir değiştirir. Olumsuz düşünür gözükse de, içten içe hep tersi beklenir. Hani ne olduğunu ne olacağını, nereye varacağını bilir de belki içten içe, cevaba hazır olmadığından o soru sorulmaz bir türlü kendi kendine. Zamanı gelmez. Cevabı söylenmez. Hep karşıdan beklenir. Gelir mi gelmez mi bilinmez. Kalıverir sadece elindeki soru ve cevaplarla. Bildiğindendir bütün bu sessizliği…