Bir avuç ekmek verdim bugün postacıya, kuşlara götür dedim.
Bir avuç selam verdim bugün postacıya, dostlarıma götür dedim.
Bir avuç barış verdim bugün postacıya, dünyaya götür dedim.
Bir zarfın içine, bir avuç dua, bir kucak şükür,
bir avuç da kandil Gülükoydum.
Kime götüreceğini söylemedim.
Postacı sorunca,
Ben başkasının yalnızlığı olsaydım,
Geceden başka sebep aramazdım Şiire .
Bir anı çıkarırdım sefere, adı;
İkindi Treni
Ve ilk istasyonda indirirdim bütün kelimeleri...
İki bilet alırdım;
biri gölgem için, biri kendime
‘Gece benim mesleğim’,
ona kalbimle çalışırken
Yalnızlığımı bir anıdan önleyecek kadar ince bir mektup,
Pulunu terk ederdi, ben utanırdım...
Beklenmek güzelken kim gider hemen?
Bilmezdim yalnızlık kimin?
Ve bu anı neden?
Daha trene binmeden nereye?
Ne ikimizden bir yolculuk çıkar,
ne de bir şiir ikindimizden.
Ben başkasının yalnızlığı olsaydım,
Bir anı olurdum kendinden
başka kimseyi terk edemeyen.
Bir insanın mayasında
_________Sevgi, ______________________merhamet, ____________________Barış ve
_________________________kardeşlik yoksa,
___________Ben insanım demesin..._______