Güzeller İçinden Ben Seni Seçtim..




Uzun cümlelerle konuşuyor kalabalık
Bir sözcüğe sığdırdığın dünyayı seviyorum.

O gölgenin taş dibinde bir çürüme bilinci
Hükmüm yok bahçende diyorum
Üstüme elediğin şefkati seviyorum.

Dişlerinin arasında bir İshak Kuş’u
Eğiyorum ya başımı
Çaresizliğime tuttuğun aynayı seviyorum.
 



Bir yanım tevazuda Bir yanım dimdik ayakta
Misal Lâmelif…Elifi çözdüm Lâmı düğümledim
Kendi´me bir Mim koydum “Kendim” oldum
Dönüp dolaşıp sonunda bir noktada son buldum!
 



Ben ki sade mahrum olanım.
Ben ki bir tek yazgısı lakırdısı bol bir teneke kutu* olanım.
Ben ki ben diye işaret edecek bir benden bile mahrum olanım.

***

Susma konuş ey sevgili kendimi kaybedince niçin seni kaybetmiş oluyorum?
Niçin kendime yaklaştıkça senden uzaklaşmakla cezalanıyorum?

***

İzimi kaybettim ey yâr artık ben kendimi kendim bulamam!..
bulamıyorum...

sanırdım ki giden günlerde yarınlar bana dost..
geldikçe yeni gün bohçasından içimde ki gizi parlatacak sırlar çıkartacak..
yazık ki ben o günleri içine ne atsan karasına boyanan bir kara delikle değişmişim!..
 
Geri
Top